Mineral tozlar (əhəng, sement) əsasən dəriyə qıcıqlandırıcı təsir göstərir.
Onlar dəriyə düşdükdə tər vəzilərini bağlayır, dərinin mikroblara qarşı
müqavimətini azaldır və müxtəlif iltihab proseslərinin yaranmasına səbəb olur.
Gözün buynuz təbəqəsinin tozla tez-tez zədələnməsi onun tutqunlaşmasına və ləkə
düşməsinə gətirib çıxarır.Toz hissəciklərinin ölçüləri
kiçik olduqca orqanizmə
nüfuz etmə dərinliyi və təhlükəliliyi də artır. Hissəciklərin ölçülərinə görə tozlar üç
qrupa bölünür: görünən tozlar (
10 mK), mikroskopik tozlar (10…0,25mK) və
ultramikroskopik tozlar (
0,25 mK)
Görünən tozlar əsasən burun nahiyəsində tutulur, mikroskopik və
ultramikroskopik tozlar isə ciyərlərə nüfuz edir. Hissəciklərin ödçüləri kiçik
olduqca tozun fiziki- kimyəvi aktivliyi artır, tozun ümumi səthi böyük olduqca isə
həll oluma qabiliyyəti yüksəlir.
Ölçüləri 10 mK-dan böyük olan tozlar tez çökür, buna görə də istehsalat
otaqlarının havasında ölçüləri 5 mK-a qədər olan tozlar çoxluq (80% qədər) təşkil
edir. Səthi
kələ-kötür, iti uclu tozların təsiri daha təhlükəlidir, çünki bunlar selikli
qişada çiyər və dəri toxumalarında yara tökülməsinə səbəb olur.
Zərərsiz tozlar mikrobların keçiricisi rolunu oynaya bilər. Tozlar ətraf
mühitdən zərərli qaz və buxarları adsorbsiya etdikdə təhlükə daha da artır. Tozların
əksəriyyəti elektrik yükləri ilə yüklənmiş olur. Belə hissəciklər neytral hissəciklərə
nisbətən ciyərlərdə daha çox tutulub qala bildiyi üçün daha zərərlidir.
İstehsalatın sanitariya-gigiyena şəraiti pozulduqda tozların müntəzəm
təsirindən işçilərdə pnevmokoniz (pnevma-nəfəs, konios-toz deməkdir, yunan
sözüdür) xəstəlikləri əmələ gəlir. Bu xəstəliklərin ən ağır forması
silisium
tozlarından (silikoz) və asbest tozlarından (asbes toz) yaranır.
Silisium tozlarının güclü təsiri onunla izah edilir ki, onların tərkibində ki,
sərbəst silisium oksidi toxuma mayeləri ilə reaksiyaya girərək silisium turşusu (H
2
SiO
3
) əmələ gətirir. Bu isə orqanizmdə bərpa olunmayan dəyişikliklərə səbəb olur.
Sement tozu ilə uzun müddət nəfəs aldıqda ciyərlərin xəstələnməsi-pnevmakonioz,
sement tozu gözlərə təsir etdikdə isə konyuktivit (gözün selikli qişasının iltihabı)
əmələ gəlir.
Əhəng, kalsium-karbid tozları nəmliklə reaksiya nəticəsində yanıq və yara
əmələ gətirir.
Asbes tozu ciyərlərin fibrozunu törədir, gil, kaolin tozları da böyük
qatılıqlarda uzun müddət təsir etdikdə pnevmakanioz yaradır. Şüşə lifi yuxarı nəfəs
orqanlarını qıcıqlandıraraq
astma xəstəliyinə səbəb olur, dəriyə təsir etdikdə isə
qaşınma və səpki yaradır.
Tozun insan üçün digər təhlükəsi havada küllü miqdarda olmasıdır. Lakin
onun təhlükəsi insanın nəfəs alma intensivliyindən və görülən işin növündən
asılıdır. Məsələn, insan sakit vəziyyətdə dəqiqədə 10…12 l hava qəbul edirsə,
fiziki əməkdə bu 50-70 l/dəq-ə qədər artır. Deməli, tozlu mühitdə ağır fiziki iş
görən işcilər daha tez xəstələnir.
Sanitariya normalarına (SN-245-81) və DÜİST(12.1.007-76)-ə
əsasən iş
zonasının havasında tozun buraxıla bilən qatılığı müəyyənləşdirilmişdir.
Mütəxəssislər istehsalatda havanın tozluğuna, onun dispersliyinə və
tərkibinə müntəzəm nəzərət etməlidirlər.
İstehsalat mühitinin tozluluğunu qiymətləndirmək üçün havanın vahid
həcmində olan tozun cəki miqdarını, onun tərkibini, zəhərliliyini,
həll olunma
qabiliyyətini, eləcədə hissəciklərin formasını bilmək lazımdır.
Havada tozun qatılığını təyin etdikdən sonra onu sanitariya normaları ilə
müəyyən edilmiş buraxıla bilən qatılıqla müqaisə edirlər. Daha sonra texnoloji
prosesin (toz mənbələrinin) xüsusiyyətlərini, havanın tozla çirklənmə dərəcəsini
təhlil edib, tozun işçi zonaya daxil olma yollarını araşdırıb, tozluqdan mühafizə
tədbirlərini hazırlayırlar.
Əgər tozlu proses qapalı fazalarda gedirsə və ya iş zamanı ətraf mühitdən
izolə edilmişdirsə, hermetikləşdirmə yolu ilə toz sızan və ya onun iş zonasına daxil
olduğu kanalları bağlamağa calışırlar.
Əgər texnoloji prosesin və ya emal edilən materialın
keyfiyyəti nəmlikdən
asılı deyildirsə, onda materialın quru emalını nəm emal ilə əvəz etmək olar. Tozla
mübarizənin səmərəli üsulu toz halında olan maddələri dənəvər maddələrlə əvəz
etməkdir.
İstehsalat otağında toz kiçik zonada əmələ gəldikdə onun pnevmatik
sorulmasını təşkil etmək əlverişlidir.
Göstərilən üsullarla tozun iş zonasına daxil olmasının qarşısını almaq
mümkün olmadıqda yerli ventilyasiya, bütün otağın havası tozla cirkləndirdikdə
isə ümumi ventilyasiya qurulur.
İş zonasına intensiv sürətdə buraxıla bilən qatılıqdan
çox tozlu hava daxil
olursa, fərdi mühafizə vasitələrindən, xüsusi iş paltarı, eynəklər, respiratorlar,
başlıqlardan istifadə edilməlidir.
İş zonalarının havasını zərərli maddələrdən qorumağın ən səmərəli üsullarını
tam
mexanikləşdirmə, avtomatlaşdırma və tozlanan proseslərin tam
hermetikləşdirilməsidir.
Dostları ilə paylaş: