vazifalari keng va ko'p qirrali ekanligi kelib chiqadi. Shunday ekan, ta'limning asosiy
vazifasi o'quvchilami bilim, ko'nikma va malakalar bilan qurollantirish bo'Isa,
tarbiya yosh avlodda jamiyatimizda qabul qilingan odob-axloq qoidalariga mos
keladigan e’tiqodni, axloqiy ko'nikma va malakalami, extiyoj va intilishlami tarkib
toptirishdan iborat.
Tarbiyaning mohiyati xususida turli
nazariyalar mavjud. Tarbiyani kattalaming (o'qituvchilar, murabbiylar, ota-onalar)
bolalarga ta'sir ko rsatishi sifatida tushunish eng ko'p tarqalgandir. Bunda kattalar
to'g'ri deb hisoblaydigan ideallar, maqsadlar, vazifalar, normalar, talablarga muvofiq
ta'sir ko rsatish ko zda tutiladi, albatta. Tarbiyani bunday tushunish haqiqatga yaqin,
biroq u bir tomonlama bo'lib, tarbiya jarayonining faqat muayyan qismini aks
ettiradi. Tarbiyaga bunday ta'rif berishda bolaga kattalaming ta'siri qaratilgan ob'ekt
sifatidagina qaraladi. «Pedagogik tashxislashning asosiy maqsadi ham tashabbuskor
va mustaqil kishilami tarbiyalashni nazarda tutadigan bo'lsa, u tarbiyalanuvchiga
pedagogika jarayonida faol harakat qiluvchi sub’ekt rolini beradi». Demak, uzluksiz
ta'lim tizimi qatnashchilarining ma'naviy-axloqiy, intellektual va boshqa sifatlanni
tashxislash uchun ilg or pedagogik tajribalami ham o rganish zamr bo'ladi.
Xorij olimlari: Ingo Xartman, Karlxaynts Ingenkamp, Linert, Frike, Lyumann,
Rorshax, Diderix, Xeginger, Baxmayr (Germaniya); Bolsho, Burk, Rollet,Royleke
(Angliya);JorjFisher,JeymsRays,T.Stoun (Amenka);A. V. Mudrik, V. D. Semyonova,
G. N. Filova,S. D. Smirnov I. V. Dubrovina, Y. Langmeyer, G. M. Breslav, L. P.
Fridman, I. Rogov (Rossiya) ta'lim tizimida pedagogik diagnostika masalalarini
tadqiq etishgan.