(Aziz
Yunusov).
Chunki so’zning qudrati katta. O’qituvchi o’z so’ziga, tiliga nihoyatda
ehtiyotkor bo’lmog’i lozim. Eng avvalo, o’quvchilarga muomala madaniyatini,
kattalar oldida o’zini tuta bilishi, gapini bo’lmasligi, yoshi ulug’larga gap
qaytarmaslikni o’rgatish zarur.
Muloqot madaniyati hamma joyda kerak. Ish joyida, transportda, uyda biz
kim bilan qanday muomala qilishni bilishimiz zarur. O’qituvchining qanchalik
bilimli, aql-zakovatli ekanligi o’quvchilar va ularning ota-onalari bilan olib
boradigan muloqoti orqali namoyon bo’ladi.
Odamlar butun ichki dunyosini, maqsadini, muomala va munosabatlarini bir-
birlariga so’z yordamida etkazadilar, amalga oshiradilar. Shu tufayli so’zlashuv
munosabatlari nihoyatda go’zal va muloyim bo’lishini hayot taqozo etadi. Co’zga
boy, shirinsuxan kishilarning muomalalari yoqimli, ishi ham yurishgan bo’ladi.
Bunday kishilarni yoqtiradilar, hurmat qiladilar. So’zlashuv ham o’ziga xos
san’atdir. Bu san’atning ildizi muosharat odobi bo’lib, uni mukammal o’rganish
har bir inson uchun zarur. Shy bilan birga, ona tilini mukammal o’rganmoq va sof
adabiy tilda o’quvchilar bilan muloqot qilish o’qituvchining notiqlik qobiliyatidir.
O’qituvchining bilimi, pedagogik mahorati, qizg’in mehnati barkamol
avlodni tarbiyalashga, ularda tashabbuskorlik, faollik, ishbilarmonlik, ijodkorlik,
tadbirkorlik hislatlarini va ma’naviy ongini shakllantirishga qaratilgan.
Jamiyatdagi global o’zgarishlar, texnik va texnologik taraqqiyot, dunyoviy
fanlardagi o’zgarishlar va yangiliklar uning sharafli mehnatiga ta’sir qiladi. Buning
uchun ijodkorlik talab etiladi. Ijodkorlik esa faqat qizg’in mehnat tufayli sodir
bo’ladigan faoliyat shakli. O’qituvchi:
mehnatsevarlik qadriyatlarining mohiyatini aqliy va jismoniy mehnatga
ijodiy munosabat sifatida anglashi;
ongli va halol mehnat bilan, jamiyatning ijtimoiy va iqtisodiy, moddiy va
ma’naviy rivojlanishiga ta’sir etishi;
o’z mehnati natijalaridan g’ururlana olishi;
o’quvchilarga ta’lim va tarbiya berishda jamiyat oldidagi mas’uliyatini
doimo his etishi lozim.
Mamlakatimizda
“kadrlarni o’qitish va tarbiyalash milliy tiklanish
printsiplari va mustaqillik yutuqlari, xalqning boy milliy, ma’naviy va intellektual
salohiyati hamda umumbashariy qadriyatlarga tayangan, insonparvarlikka
yo’naltirilgan ta’limning mazmuni davlat ta’lim standartlari asosida”
(“Kadrlar
tayyorlash milliy dasturi” 54–bet) olib boriladi. Ayniqsa umumbashariy qadriyatlar
asosida ta’lim oluvchining shaxsiga, unda ta’lim va bilimlarga bo’lgan ishtiyoqni
kuchaytirishga,
mustaqil
ish
tutishni,
insoniy
qadr–qimmat
tuyg’usini
shakllantirishga alohida e’tibor beriladi.
O’qituvchi qanday umuminsoniy qadriyatlarni targ’ib etishi mumkin,
tadqiqotlarimiz jarayonida o’qituvchilarga quyidagi savol bilan murojaat qildik:
“Shaxsan Siz dars jarayonida o’quvchilarga qanday nasihat qilgan bo’lardingiz?”.
“Nasihatlar”ning asosiy mazmuni noaniq, ularda pedagogning individualligi va
mavzuni tez tanlash intuitsiyasi sezilmasdi. Dars jarayonida o’qituvchi doimo
mazmunan bir xil nasihatlar beradi. Ularni quyidagicha tavsiflash mumkin:
– sidqidildan o’qish zarurligini eslatish;
– mehnatsevarlikka undash, vijdoniylikka chaqirish;
– barkamol shaxs sifatida shakllanish zarurligi haqida eslatish;
– insoniylikni yo’qotmaslikka chaqirish.
O’qituvchilarning javobi bayonot yoki nasihat qilish xususiyatiga ega
bo’lishi, o’ta mavhum hamda ta’sirli chiqishi shart emas. Zamonaviy ta’lim
muassasalarida pedagoglarning umuminsoniy qadriyatlarni targ’ib qilish tajribasi
kamligidan dalolat beradi va ushbu muammolar haqida o’ylab ko’rishga majbur
etadi.
O’qituvchi mehnatidagi natijalar uning umuminsoniy va ma’naviy
qadriyatlarga bo’lgan munosabati bilan o’lchanishi evropa olimlarining ham ilmiy
tadqiqot ishlaridan o’rin olgan. Jumladan, K. Klakxon o’qituvchining
umuminsoniy
qadriyatlarga
nisbatan
munosabatini
turkumlarga
ajratib,
quyidagicha ta’rif beradi: “qadriyatlar – oshkora yoki yashiringan, individga yoki
guruhga xos bo’lgan orzu istak haqidagi tasavvuri bo’lib, ular tomonidan kasbiy
faoliyat yuzasidan bajarilayotgan mehnat turlarini, vositalarini va maqsadlarini
tanlashga ta’sir ko’rsatadi”.
Pedagogik
jarayonda
o’qituvchining
umuminsoniy
qadriyatlarga
yo’naltirilganligi ham olim tomonidan keng tadqiq qilingan. U pedagogik
qadriyatlarni takomillashtirishga nisbatan quyidagi muammolar muhim
ahamiyatga ega deb ta’kidlaydi:
1)
O’qituvchining jamiyatga xos qadriyatlarni o’zlashtirishi va targ’ib qilish
qobiliyati.
2)
O’qituvchining o’quv–tarbiyaviy jarayonlarda umuminsoniy qadriyatlarni
samarali targ’ib etish istagi va imkoniyatlari.
3)
Targ’ib etilayotgan umuminsoniy qadriyatlarni o’quvchi tomonidan
muntazam qabul qilinishi uchun o’qituvchining zarur shart–sharoitlarni
yaratganligi.
Pedagog olimlar o’z tadqiqotlarida o’qituvchilarning umuminsoniy
qadriyatlarga munosabatini va ularni o’quvchilar ongiga etkaza olish
qobiliyatlariga qarab ikkita asosiy turga ajratib ko’rsatadilar:
1)
“O’quvchi ongini rivojlantirish”ga yo’naltirilganlik: ushbu toifadagi
o’qituvchi jamiyat tomonidan belgilangan ijtimoiy axloqiy omillarga tayangan
holda avvalo o’quvchi shaxsini har tomonlama rivojlantirishga intiladi;
2)
“Ta’lim jarayonida biror natijaga erishish”ga yo’naltirilganlik: Ushbu
toifadagi o’qituvchi o’quvchining faqatgina aqliy rivojlanishidan manfaatdor.
O’zlashtirilgan
o’quv
materialini
qat’iy
tekshirib
boradi.
Bunday
yo’naltirilganlikda o’qituvchi jamiyatning faqatgina ta’lim sohasiga nisbatan
munosabatlarini bajarish bilan bog’liq faoliyatni olib boradi. Jamiyat ta’lim
tizimidagi faoliyatlardan qoniqmagan taqdirda, ushbu turdagi o’qituvchilar
mehnati ustunlik qiladi va samarali deb tan olinadi.
A.G.Zdravomo’slov va V.A.Yadov insonning umumbashariy qadriyatlarga
yo’naltirilganligini jamiyatning moddiy va ma’naviy madaniyatiga asoslangan
qadriyatlariga shaxsning ko’nikishi (yoki moslashuvi) deb ta’rif beradilar.
Qadriyatlar sub’ekt tomonidan idealga aylanishi mumkin. Bu holda ushbu
qadriyat – inson hayotiy pozitsiyasining o’rnatilishiga ta’sir qilishga qodir hamda
muhim ahamiyatga ega bo’lgan maqsadli qadriyatlarga aylanadi. Ma’lum bir
maqsadga yo’naltirilmagan qadriyatlar shaxs faoliyatini boshqaruvchi vazifasini
bajarishi mumkin, bunda u individ ongida “o’z maqsadlariga erishish uchun
bo’ysunishga to’g’ri keladigan” vositali qadriyatlar sifatida namoyon bo’ladi.
Ma’lum bir maqsadga asoslangan qadriyatlar qarama–qarshi yo’nalishlarga ega
bo’lsa, ziddiyatlarga duch kelishi mumkin. Maqsadli qadriyatlar vositali
qadriyatlarga nisbatan turg’unroq, biroq vositali qadriyatlarga individuallashtirish
ko’proq seziladi.
M.Rokich inson qadriyatlari tushunchasiga ikki xil ta’rif bergan: U qadriyat
deganda insonning o’z maqsadini boshqa maqsadlar bilan solishtirganida
ustunligiga ishonchi, yoki individ xulqining boshqalar xulqi bilan solishtirganda
ustunligiga ishonchini tushunadi. Shundan kelib chiqib, u insoniy qadriyatlarning
ikkita turini ajratadi: maqsadli qadriyatlar va vositali qadriyatlar. Birinchisi ideal,
ikkinchisini esa instrumental deb ataydi. Ideal qadriyatlarda individ uchun ma’lum
bo’lgan hayotiy qadriyatlarning ustuvorligi aks etadi, instrumental qadriyatlarda
esa – tegishli ideal qadriyatlarning amalga oshirilishiga olib keladigan ma’lum
xulq turlarining ustuvorligi aks etadi. M.Rokich taklif etgan qadriyatlarni tashxis
qilish metodikasi keng tarqalgan.
Ko’pchilik olimlar ideal qadriyatlarni o’qituvchi pedagogik faoliyatining
mazmuni deb, ularni pedagogik qadriyatlar deb hisoblaydilar va ular qatorida
ko’pincha quyidagilarini e’tirof etadilar: xususiy nufuz, yuqori moddiy ahvol,
kreativlik, faol ijtimoiy aloqalar, o’z–o’zini rivojlantirish, muvaffaqiyatlar,
ma’naviy qoniqish, o’z individualligini saqlab qolish.
Pedagogik faoliyatda umumbashariy qadriyatlar o’qituvchining qizg’in
mehnati evaziga shakllanib boradi va quyidagi muammolar o’qituvchi uchun
bugungi kunda eng muhim ahamiyatga ega:
o’qituvchi mehnatida jamiyatga xos umumbashariy qadriyatlarni o’z
maqsadlarining asosi deb bilishi;
o’qituvchida mehnatida maqsadli qadriyatlarni samarali uzatish
istagining mavjudligi va imkoniyatlari;
o’quvchilar maqsadli qadriyatlarni qabul qilishi uchun o’qituvchi
tomonidan zarur shart-sharoitlarning yaratilishi.
Bunday yo’naltirilganlik mazmunida jamiyatning ta’lim sohasida olib
borayotgan islohotlari mazmuni va mohiyati ifodalangan. Shuning uchun
o’qituvchi mehnatining mohiyatida uning ma’naviy saviyasini ko’rsatadigan
intellektual ong, yuksak ma’naviyat, asriy an’analarga va umumbashariy
qadriyatlarga tayanadigan, zamonning ilg’or yutuqlaridan oziqlanadigan milliy
dunyoqarash va e’tiqod kabi mezonlar mavjud bo’lishi kerak.
O’qituvchi mehnati faolligining unumdorligini oshiruvchi xususiyatlar, uning
mehnatga erkin va ijobiy munosabatda bo’lishi, pedagoglik kasbi bilan bog’liq
bo’lgan barcha mehnat turlariga qiziqishi, o’qituvchi ma’naviy dunyosining
boyligi, milliy va umuminsoniy qadriyatlarga bo’lgan munosabati va onglilik
darajasi bilan ham belgilanadi. Hozirgi zamon sotsiologik tadqiqotlarida
o’qituvchilarning milliy va umuminsoniy qadriyatlarni o’rganishga nisbatan
qiziqishlariga jiddiy e’tibor qaratilmoqda, chunki har qanday jamiyatda
belgilangan me’yoriy qonuniyatlar tizimi bo’lib, unda milliy va umuminsoniy
qadriyatlar etakchilik qiladi.
Xalqimiz ma’naviyatini yuksaltirishda milliy urf
–
odatlarimiz va ularning
zamirida mujassam bo’lgan mehr-oqibat, insonni ulug’lash, tinch va osoyishta
hayot, do’stlik va totuvlikni qadrlash, turli muammolarni birgalashib hal qilish kabi
ibratli qadriyatlar tobora muhim ahamiyat kasb etmoqda.
Ushbu qadriyatlar ta’lim–tarbiya asosida yosh avlod ongiga singdiriladi.
Mamlakatimiz ta’lim muassasalarida faoliyat ko’rsatayotgan o’qituvchilar va
tarbiyachilarning pedagogik mahoratida umumbashariy qadriyatlar ularning
ma’naviy dunyosini naqadar keng ekanligini namoyon etadi. Buyuk
allomalarimizning ta’lim–tarbiyaga oid qarashlarida umuminsoniy va ma’naviy
qadriyatlarga bo’lgan e’tibor asosiy o’rinda turgan. Ota
-
bobolarimiz qadimdan
bebaho boylik bo’lmish ilmu ma’rifat, ta’lim va tarbiyani inson kamoloti va millat
ravnaqining eng asosiy sharti va garovi deb bilgan.
Inson axloqi aqlga, xulqi va
hatti-harakati esa ilm–fanni o’rganishga hamda ma’rifatga asoslangandagina
ma’naviy kamolotga erishadi. Allomalarning fikrlariga ko’ra, insonparvarlik
g’oyalarining amalga oshishi, ma’naviy barkamollikka erishish, bilimli va
ma’rifatli bo’lishga bog’liq. Shuning uchun ham ular ilmlilikni umuminsoniy
qadriyat darajasida ulug’lab, jamiyatning barcha a’zolarini ilm egallashga
chaqirdilar, muallimlarning shijoatli mehnatini qadrladilar.
Abu Rayhon Beruniy bilim umuminsoniy qadriyatlarni o’rganishning kaliti
ekanligini alohida ta’kidlaydi. Ilm–ma’rifatli odam jamiyat taqdiri, insonlar taqdiri
uchun kurashuvchan, barcha yomonliklardan uzoqdir.
Dostları ilə paylaş: |