gʻalat sharh ayladim, behushdoru.
Dimogʻigʻa qoʻyub qildi tavaqquf
Ki, hushi zoyil oʻlgʻay betaxalluf.
Anga qolmaydur erdi hushidan bahr,
Quyar erdi oʻlukning komigʻa zahr.
Chu hushi xaylin etti boʻyla gʻorat,
QOʻpub far’yod etib qildi ishorat.
Uyumush erdi bir tosh uzra Shorur,
Yamon tush koʻrmagidin erdi ranjur.
Ul undin seskanib, borib qarori,
Sarosima boqib Farhod sori.
Ne koʻrdigʻ Borib oʻzdin ul malakvash,
Boʻlub shaytonvashe har dam navokash.
Anga bildiki andin boʻlmish ul rev
Ki, yetti har tarafdin ul suruk dev.
Chu fahm ettiki bormish ilgidin ish,
Yiqilmay bagʻrigʻa mahkam qilib tish.
Toʻkub Farhodning ul holigʻa yosh,
Qoʻnqordi ul qayodin bir ogʻir tosh.
Biyikrak yerda tutmish erdi manzil,
Ayogʻ ostida hiylatsoz gʻofil.
Aningdek urdi ul tosh birla oni
Ki, avval magʻzi, soʻngra chiqti joni.
Usholdi tosh birla ul qotiq bosh,
Masaldurkim, «ushotur boshni tosh»
(4)
.
Agar ul xastagʻa yetkurdi ofot,
Yana ofotdin torti mukofot.
Chu yettilar suruk xayli jafokesh,
Boʻlub Farhod holigʻa badandesh.
Biri deb sudroli Xusravgʻa tegru,
Biri deb eltoli boshini ayru.
Chu koʻrdilar jamoli jonfizoyin,
Unuttilar taaddi rasmu royin.
Koʻtardilar ani aylab yuz ikrom,
Qilib avd urdilar Xusrav sori gom.
Oʻlukdek oʻzda yoʻq Farhodi mahjur,
Yovushub oʻzni oʻlturmakka Shorur.
Boʻlub chun togʻ aro ul navharardoz,
Sadodin togʻ etib ham navha ogʻoz.
Bu yangligʻkim falak aylab sitezi,
Tushub qoʻrgʻon eliga rustaxezi.
Va lekin yoshurub ul ishni nokom
Ki, nogah bilmagay sarvi gulandom.
Ki, fahm etsa yumub jondin koʻzini,
Shake yoʻqturki oʻlturgay oʻzini.
Alar aylab asir ul notavonni,
Mashaqqat togʻida bexonumonni.
Chorib Xusravning oʻrdusigʻa tegru,
Qayu oʻrduki, qarshusigʻa tegru.
Tutub joʻldu olur yormoqqa qalqon,
Degilkim aylamishlar togʻni talqon.
Ketur soqiy, qadahkim, benavomen,
Xumori hajr eliga mubtalomen.