Yoʻq ersa boʻlmish elning toqati toq,
Yaqindurkim boʻlub Bonu bila oq
(3)
.
Berib tatvil mundoq guftu goʻgʻa,
Ochib qoʻrgʻonni bergaylar aduvgʻa.
Eshitgach boʻyla har yondin takallum,
Tushub koʻngliga haddin koʻp tavahhum.
Kirib Shirin qoshigʻa ochti rozin,
Falakdin oshurub soʻzu gudozin
Ki: «Yey jismimgʻa, bal jonimgʻa rayvand,
Yuzungga jismu jonim orzumand.
Bir ishdurkim takallum sursa boʻlmas,
Netaykim oni ham yoshursa boʻlmas».
Ulus bu nav’ deydurlar hikoyat,
Tamomin ayladi bir-bir rivoyat.
Dedi Shirinki: «Yey quti hayotim,
DeKimdur, garchi mone’dur uyotim.
Manga juft ul, ulusning fardi erdi
Ki, koʻnglum quti, oning dardi erdi.
Chu kechti juftdin ul toqi ofoq,
Nechuk men juft koʻzlay, ul borib toqgʻ
Vafo ahli ishi mundoq boʻlurmugʻ
Vafo aylar kishi mundoq boʻlurmugʻ
Firoqida bukunluk-tonglaliqmen,
gʻamidin oʻylakim, suvsiz baliqmen.
Baliq holi bu boʻlgʻay suvdin ayru
Ki, tolrinmoqdin oʻlgʻay istabon suv.
Aning hajrida tolrinmoq ishimdur,
Chu tolrindim, oʻlub tinmoq ishimdur.
Manga chun yoʻq tiriklikning falohi,
Siz aylang ulcha boʻlgʻay el salohi.
Ulusgʻa koʻp shikanju ranj berdim,
Men archi bermadim, bois men erdim.
Tiriklikda xud ettim elni noshod,
Oʻlarda bori etmay zulmu bedod».
Mihinbonu chu torti boʻyla ruxsat,
Chiqib xushdil, gʻanimat koʻrdi fursat.
Saloh amrida bogʻlab chust belni,
Tilab Xusrav qoshidin kelgan elni,
Dedi: «Shoh olligʻa ayting salomim,
Yana bu nav’ arz aylang rayomim
Kim, ul kundinki doroyi zamona
Ki, boʻlsun toju taxti jovidona,
Qilib rayvand e’lomin sarogʻoz,
Meni bu soʻz bila qildi sarafroz.
Oʻpub maktubni qoshimgʻa qoʻydum,
Sudo’ afsunidek boshimgʻa qoʻydum.
Qilib qosidgʻa oyini muroot,
Chiqordim charx uza koʻsi mubohot.
Va lekin koʻrguzub dilreshliq ham,
Qilib oyini durandeshliq ham.
Oʻzum-oʻq qildim oʻz aybimni izhor,
Shikasti gavhari jaybimni izhor.
Ne bildimkim bu soʻzda rayb ekandur,