olmur. Necə deyərlər, bu halda mənlik şüuru hələ “qeyri
-
aşkar” səciyyə daşıyır.
Cismin qavranılmasının bir sıra məqamları məhz bu maraqlı hadisə ilə bağlıdır.
Belə bir misala baxaq. Məlumdur ki, insan cismə toxunduqda öz əlini deyil, cismi
duyur. Bu halda hissi qavrayış insan haqqında
deyil, predmet haqqında məlumat
verdiyindən insan şüurun yalnız “arxa planında” cismə toxunduğunu hiss edir və
qazanılmış informasiyanı barmaqlarının uclarında lokallaşdırır. Cismə barmaqları
ilə deyil, çubuqla toxunan adamın hissi qavrayışları yenə də çubuğa deyil, cismin
özünə aid olacaqdır. Buna görə də çubuq şüurun fokusunda olmayıb, onun
periferiyasında duracaq və insan bədəninin davamı kimi qavranılacaqdır. Həm də
bu halda cismin adamda yaratdığı qavrayış onun barmaqlarında deyil, çubuğun
ucunda loka
llaşacaqdır.
Şüur hadisələrinin subyektin xüsusi analitik fəaliyyət predmetinə çevrildiyi
hallarda təzahür edən mənlik şüuru formaları
Dostları ilə paylaş: