Maks Plank (1858–1947), kvant
mexanikasının banisi
Albert Eynşteyn (1879—1955). Onun
fotoelektrik effekti v
ə nisbilik
n
əzəriyyəsi üzərindəki işləri 20-ci
əsr fizikasında inqilaba səbəb oldu
ehtimalına uyğundur, y
әni proseslәrin dönmәzliyi sistemin daha çox ehtimallı hala keçmәsi ilә bağlıdır. Qazı tәşkil edәn molekulların
orta
kinetik enerjisinin s
әrbәstlik dәrәcәlәrinә görә bәrabәr paylanma teoremini dә Boltsman isbat etmişdir. Termodinamik
tarazlıqda olan ist
әnilәn sistem üçün paylanma funksiyasının hesablanma metodu C.Gibbs (1902) tәrәfindәn irәli sürülmüş vә
bununla da klassik statistik mexanikanın formalaşma prosesi başa çatmışdır. A.Eynşteyn v
ә M.Smoluxovski J.B.Perren tәrәfindәn
t
әcrübәdә müşahidә edilmiş Broun hәrәkәtini molekulyar-kinetik nәzәriyyә әsasında kәmiyyәtcә
düzgün izah etdikdәn sonra
statistik mexanika 20
әsrdә hamılıqla qәbul edildi.
19-cu
əsrin 2-ci yarısında elektromaqnit hadisәlәrinin uzunmüddәtli öyrәnilmәsi prosesi Maksvell tәrәfindәn yekunlaşdırıldı. Belә
ki, o, özünün “Elektrik v
ә maqnetizm haqqında traktat” (1873) әsәrindә (onun adını daşıyan) elektromaqnit sahәsinin tәnliklәrinin
köm
әyilә o dövrә qәdәr olan faktları vahid bir baxışdan izah etdi vә hәtta yeni hadisәlәrin mümkünlüyünü öncәdәn göstәrdi.
Maksvell elektromaqnit induksiya hadis
әsini dәyişәn maqnit sahәsi vasitәsilә burulğanlı elektrik sahәsinin yaranması prosesi kimi
ş
әrh etmişdir. O, hәmçinin tәrs effektin – dәyişәn elektrik sahәsi vasitәsilә maqnit sahәsinin yaranmasının mümkünlüyünü dә
önc
әdәn xәbәr verdi. Maksvell nәzәriyyәsinin әn mühüm nәticәsi – elektromaqnit qarşılıqlı tәsirinin yayılma sürәtinin sonlu (işığın
yayılma sür
әtinә bәrabәr) olmasıdır. Elektromaqnit dalğalarının H.Herts tәrәfindәn eksperimental müşahidәsi (1886–1889)
Maksvellin n
әzәriyyәsinin doğruluğunu tәsdiq etdi. Onun nәzәriyyәsinә әsasәn işığın elektromaqnit tәbiәtli olduğu aydın oldu.
Bel
әliklә dә, optika elektrodinamikanın bir bәhsinә çevrildi. Maksvellin nәzәriyyәsindәn çıxan nәticәlәrdәn biri dә işıq selinin
t
әzyiqә malik olması idi. 19-cu əsrin sonunda P.N.Lebedev bunu tәcrübәdә müşahidә etdi vә işığın tәzyiqini ölçdü, A.S.Popov
G.Markoni is
ә elektromaqnit dalğalarını ilk dәfә naqilsiz ötürmәyә nail oldular. Bu dövrdә Q.Kirxhof vә P.Bunzen spektral analizin
әsasını qoydular (1859). Akustikada elastiki rәqslәr vә dalğalar nәzәriyyәsi (Helmholts, C.U.Reley vә b.) işlәnib hazırlandı. Sәlt
mühitl
әr mexanikasının inkişafı davam edirdi. Aşağı temperaturların alınması texnikası yarandı. Heliumdan başqa bütün qazlar maye
halında alındı; 20-ci
əsrin başlanğıcında H.Kamerlinq-Onnes (1908) heliumu da maye halina çevirә bildi.
C.Tomson t
әrәfindәn 1897 ildә elektronun kәşfi fizikanın inkişafında yeni dövr oldu. Aydın
oldu ki,
atomlar elementar z
әrrәcik olmayıb, daxilindә elektronlar da olan mürәkkәb
sisteml
әrdir. Bu kәşfin yaranmasında qazlarda elektrik boşalmalarının tәdqiqinin böyük rolu
oldu. 19-cu
әsrin sonu – 20-ci әsrin başlanğıcında H.Lorens elektron nәzәriyyәsinin әsasını
qoydu.
20-ci
әsrin әvvәlindә bәlli oldu ki, elektrodinamikanın izahı üçün Nyutonun klassik
mexanikasının
әsasında duran mәkan vә zaman haqqında
tәsәvvürlәrin köklü surәtdә
d
әyişdirilmәsinә ehtiyac var. 1905-ci ildә A.Eynşteyn mәkan vә zaman haqqında yeni tәlim –
xüsusi nisbilik n
әzәriyyәsini yaratdı. Bu nәzәriyyәnin yaranmasında Lorens vә
H.Puankarenin
әsәrlәrinin böyük rolu olmuşdur. Qalileyin nisbilik prinsipinә әsasәn bütün
inersial hesablama sisteml
әrindә mexaniki hadisәlәr eyni cür baş verir.
Hesab edilirdi ki,
elektromaqnit hadis
әlәri dә bu prinsipә tabe olmalıdır vә ona görә dә Maksvell tәnliklәrinin
forması bir inersial sistemd
әn digәrinә keçәrkәn dәyişmәmәlidir (invariant qalmalıdır). Lakin
t
әdqiqatlar göstәrdi ki, elektromaqnit hadisәlәri Qalileyin nisbilik prinsipinә uyğun gәlmir.
Maksvell t
әnliklәrinin invariant qalması üçün koordinat vә zamana görә çevrilmә düsturları
Lorents t
әrәfindәn tapılsa da o, bu çevrilmәlәrә düzgün interpretasiya verә bilmәmişdi.
Eynşteyn öz xüsusi nisbilik n
әzәriyyәsinin kömәyilә bu mәsәlәyә aydınlıq gәtirdi. Xüsusi
nisbilik n
әzәriyyәsinin kәşfi dünyanın mexaniki modelinin mәhdudluğunu göstәrdi vә
elektromaqnit prosesl
әrini hipotetik mühit olan efirdә baş verәn mexaniki proseslәrlә izah
etm
әk cәhdlәrinin mәnasız olduğunu isbat etdi. Belәliklә
dә elektromaqnit sahәsinin
materiyanın xüsusi növü olduğu v
ә mexanika qanunlarına tabe olmadığı elmә bәlli oldu. 1916
ild
ә Eynşteyn mәkan, zaman vә qravitasiya anlayışlarına vahid bir mövqedәn yanaşaraq,
onları v
әhdәt şәklindә ehtifa edәn fiziki nәzәriyyәni – ümumi nisbilik nәzәriyyәsini yaratdı.
20-ci
әsrin astanasında kvant nәzәriyyәsinin yaranması vә inkişafı ilә әlaqәdar olaraq fizika
sah
әsindә çox böyük dәyişikliyin әsası qoyuldu. Hәlә 19-cu əsrin sonlarında mәlum oldu ki,
enerjinin s
әrbәstlik dәrәcәlәrinә görә bәrabәr paylanmasını qәbul edәn klassik statistik
fizika istilik şüalanmasının spektri il
ә bağlı tәcrübi faktları izah edә bilmir.
Mövcud
n
әzәriyyәyә görә cisim istәnilәn temperaturda elektromaqnit dalğaları şüalandırmalı vә
bel
әliklә dә, mütlәq sıfır temperatura qәdәr soyumalı idi, yәni maddә ilә şüalanma arasında
istilik tarazlığı mümkün deyil. Lakin günd
әlik tәcrübә bunun әksini göstәrirdi. Çıxış yolunu
1900-cü ild
ә M.Plank tapdı. O göstәrdi ki, atomların buraxdığı elektromaqnit enerjisinin
(klassik elektrodinamikaya uyğun olaraq) k
әsilmәz yox, ayrı-ayrı porsiyalar – kvantlar
ş
әklindә şüalandırıldığını qәbul etsәk, tәcrübi faktları izah etmәk olar. Hәr bir kvantın enerjisi
şüalanmanın tezliyi il
ә
düz mütәnasibdir; sonralar Plankın şәrәfinә Plank sabiti kimi
adlandırılan bu müt
әnasiblik әmsalına tәsir kvantı (h = 6,626·10
–34
C·san) deyilir. 1905-ci ild
ә
Eynşteyn Plankın hipotezini genişl
әndirәrәk göstәrdi ki, elektromaqnit enerjisi nәinki
porsiyalarla şüalandırılır, o, h
әmçinin porsiyalarla udulur vә belәliklә, o özünü zәrrәcik kimi
(sonralar bu foton adlandırıldı) aparır. Eynşteyn
klassik elektrodinamika il
ә izah edilә bilmәyәn
fotoeffekt hadis
әsini dә bu hipotez әsasında izah etdi. Belәliklә, artıq keyfiyyәtcә yeni bir
Dostları ilə paylaş: