Г. И. Али-заде, А. Р. Джалилова, Х. Х. Магеррамова, И. И. Алиев



Yüklə 0,77 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/7
tarix15.03.2017
ölçüsü0,77 Mb.
#11345
1   2   3   4   5   6   7

О

0.3 


1,25 

0,65 


1,15 

1,6 


2,0 

2,95±0,05 

1,45±0,05 

0,83±0,1 

1,2*10

-3

±0,05 



О

0.3 


1,20 

0,65 


1,1 

1,55 


1,9 

2,47±0,05 

1,33±0,05 

0,93±0,0 

1,18*10

-3

±0,05 



О

0.3 


1,15 

0,65 


1,3 

1,7 


1,9 

2,62±0,05 

1,4±0,05 

0,89±0,1 

1,13*10

-3

±0,05 



О

5

 

0.3 


1,04 

0,6 


1,2 

1,65 


1,9 

2,67±0,05 

1,27±0,05 

0,67±0,1 

0,88*10

-3

±0,05 



О

6

 

0.3 


1,03 

0,35 


1,1 

1,55 


1,9 

2,39±0,05 

1,09±0,05 

0,60±0,1 

0,63*10

-3

±0,05 



 

Примечание: 

оптическая 

плотность 

ОD=0,8:  Температура  27

0

С,  интенсивность 



света 16 Вт/м

2

К-контроль; О

1

-обработка 2,6 



ди-трет-бутил  крезолом  (25  мкМ);  О

2

-



обработка  2,6  ди-трет-бутил  крезолом  (50 

мкМ);  О


3

-обработка  2,6  ди-трет-бутил  кре-

золом (150 мкМ); О

4

-обработка  2,6 ди-трет-



бутил  крезолом  (250  мкМ);  О

5

-обработка  2,6 



ди-трет-бутил  крезолом  (350  мкМ);  О

6

-



обработка  2,6  ди-трет-бутил  крезолом  (500 

мкМ); 


Таким образом, модификация различ-

ными концентрациями ионола суспензии 

клеток  Dunaliella  в  течение  24  часов 

культивирования приводит к изменении-

ям  эндогенной  антиоксидантной  систе-

мы,  которая  сказывается  на  функцио-

нальной  активности  и  биопродуктивно-

сти водорослей. 

Второй  синтетический  антиоксидант 

2,6  ди-трет-бутил    фенол  также  иссле-

довался  в  диапазоне  концентраций  25-


Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



500 мкМ в среде выращивания в течение 

24 часов культивирования суспензии во-

дорослей. 



      В таблице 2 представлены показатели 

роста, пигментообразования,  каталазной 

активности  и  количества  образованного 

МДА  в  клетках  Dunaliella  в  контроле  и 

при  обработке  клеток  антиоксидантом 

2,6 ди-трет-бутил  фенолом. Как видно 

из  таблицы  модификация  клеток  2,6  ди-

трет-бутил фенолом различной концен-

трации приводит к повышению эндоген-

ной  каталазной  активности  (увеличение 

активности  25-50%),  что  существенно 

отличается  от  действия  ионола  (58-60%   

все  концентрации).  Надо  отметить,  что 

мы  наблюдаем  повышение  показателей 

биосинтеза каротиноидов, в случае с 2,6  

ди-трет-бутил  фенолом при его малых 

концентрациях  25-50  мкМ  (стимулирю-

щих  биопродуктивность  водорослей)  на 

20-27%,  что  не  согласуются  с  данными 

ионола,  где  имеются  достоверные  пока-

затели  подавления.  Увеличение  концен-

трации  синтетического  антиоксиданта 

2,6  ди-трет-бутил    фенола  в  минераль-

ной среде в диапазоне 250-500 мкМ сни-

жает биосинтез каротиноидов на 20-22%. 

В этих экспериментах также как и с пер-

вым  антиоксидантом  ионолом,  биосин-

тез хлорофиллов «а» и «б» подавляется. 

      Показатели  (ПОЛ),  определяемые  по 

содержанию МДА, при малых концентра-

циях 25 мкМ и 50 мкМ оставались ниже 

уровня  контроля  95%  и  84%  соответст-

венно,  а  по  мере  увеличения  концентра-

ции  синтетического  антиоксиданта  сни-

жалось  до уровня 39% при 500 мкМ.  

      Основной  целью  в  исследованиях 

было  выяснение  пределов  устойчивости 

популяции контрольных клеток Dunaliel-

la,  а  также  модифицированных  синтети-

ческими  антиоксидантами  2,6  ди-трет-

бутил крезола и  2,6 ди-трет-бутил  фе-

нола  с  концентрациями  25  и  50  мкМ  на 

действие  различных  острых  доз  УФ-В 

излучения. 



Таблица  2 

Показатели роста, пигментообразования,  каталазной активности и количества  

образованного МДА в клетках Dunaliella в контроле и при обработке клеток  

антиоксидантом 2,6 ди-трет-бутил фенолом 



 

 

 

Рост, ОD 

Каталазная активность, 

мкМ Н

2

О

2

 мл

-1

 мин

-1



Количество пигментов, мг/л. 

 

Содержание 

МДА, моль/г 

сырого веса 



10 

15 

20 

Ca 

Сb 

Скар. 

К 

0,3 


1,2 

0,4 


0,9 

1,1 


1,2 

3,25±0,05  1,59±0,05 

1,17±0,1 

1,9*10


-3

±0,05 


О

0.3  1,22 

0,45 

0,8 


1,2 

1,5 


3,1±0,05 

1,5±0,05 

1,4±0,1 

1,8*10


-3

±0,05 


О

0.3  1,24 

0,45 

0,9 


1,5 

1,8 


3,19±0,05  1,95±0,05 

1,49±0,1 

1,6*10

-3

±0,05 



О

0.3 


1,2 

0,45 


0,9 

1,4 


1,8 

2,93±0,05  1,45±0,05 

1,2±0,1 

1,38*10


-3

±0,05 


О

0.3  1,18 

0,4 

0,8 


1,5 

1,7 


2,72±0,05  1,32±0,05 

0,93±0,1 

1,2*10

-3

±0,05 



О

5

 

0.3  1,16 

0,45 

0,9 


1,5 

1,7 


2,89±0,05  1,65±0,05 

0,91±0,1 

1,2*10

-3

±0,05 



О

6

 

0.3  1,09 

0,35 

0,8 


1,4 

1,7 


3,0±0,05 

1,51±0,05 

0,93±0,1 

0,75*10


-3

±0,05 


 

Примечание: 

оптическая 

плотность 

ОD=0,8:  Температура  27

0

С,  интенсивность 



света 16 Вт/м

2

; К-контроль; О



1

-обработка  2,6 

ди-трет-бутил  фенолом  (25  мкМ);  О

2

-обра-



ботка 2,6 ди-трет-бутил фенолом (50 мкМ); 

О

3



-обработка  2,6  ди-трет-бутил  фенолом 

(150  мкМ);  О

4

-обработка  2,6  ди-трет-бутил 



фенолом  (250  мкМ);  О

5

-обработка  2,6  ди-



трет-бутил  фенолом  (350  мкМ);  О

6

-обра-



ботка 2,6 ди-трет-бутил фенолом (500 мкМ);

 

На  рисунке  3  представлены  результа-

ты фотосинтетического выделения кисло-

рода  облученными  различными  острыми 

дозами  УФ-В  света  контрольными  клет-

ками  Dunaliella,  и  клетками,  модифици-

рованными в течение 24 часов при интен-

сивном  культивировании  с  25  мкМ  и  50 

мкМ  2,6  ди-трет-бутил  крезолом.  Как 

видно из рисунка, у контрольных клеток, 

облученных острой дозой 2,2*10

3

Эрг/мм



2

 


Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



функциональная  активность  сильно  по-

давляется 30-32%.  

Последующее увеличение острой дозы 

УФ-В  излучения  3,75*10

3

Эрг/мм



2

  приво-


дит к более глубокому подавлению (40%) 

функции (фотосинтетического выделения 

кислорода) клеток (рис. 3, кривая1). Ост-

рые  дозы  6*10

3

Эрг/мм


2

  существенно  не 

увеличило  подавление  фотосинтетичес-

кого выделения кислорода по сравнению с 

дозой 3,75*10

3

Эрг/мм



2

, а была проявлена 

некоторая  устойчивость.  Клетки,  моди-

фицированные  2,6  ди-трет-бутил  крезо-

лом  с  концентрацией  25  мкМ  при  дейст-

вии  острой  дозы  УФ-В  излучения    2,2* 

10

3

Эрг/мм



2

    проявляют  высокую  функ-

циональную  устойчивость  95-96%.  Уве-

личение острой дозы до 3,75* 10

3

Эрг/мм


2

 

не  влияло  на  функциональную  актив-



ность модифицированных клеток. Острые 

дозы УФ-В излучения 6* 10

3

Эрг/мм


2

 зна-


чительно  снижали  (77%)  фотосинтетиче-

ское  выделение  кислорода  модифициро-

ванными клетками (рис.3, кривая 2). 

 

 

Рис.3. Фотосинтетическое выделение ки-

слорода клетками Dunaliella salina IPPAS   

D-294,   облученными  различными  

острыми дозами УФ-В света:

 

1-контрольные клетки; 2-клетки, модифициро-

ванные 2,6ди-трет-бутил крезолом с концентра-

цией 25мкМ; 3-клетки, модифицированные 2,6ди-

трет-бутил крезолом с концентрацией 50мкМ 

Исследования, проведенные с антиок-

сидантом 2,6 ди-трет-бутил фенолом по-

казали, что этот синтетический антиокси-

дант  проявляет  протекторную  роль  при 

действии УФ-В света. 

 

Рис.4. Фотосинтетическое выделение ки-

слорода клетками Dunaliella salina IPPAS D-

294,   облученными  различными острыми 

дозами УФ-В света:

 

1-контрольные клетки; 2-клетки, модифициро-

ванные 2,6 ди-трет-бутил фенолом с концентра-

цией 25мкМ;3-клетки, модифицированные 2,6 ди-

трет-бутил фенолом с концентрацией 50мкМ. 

 

Температура 40

0

С, интенсивность све-



та 100 Вт/м

На  рисунке  4  представлены  результа-



ты фотосинтетического выделения кисло-

рода  клетками  Dunaliella,  облученными  

различными острыми дозами УФ-В света.  

Как  видно  из  рисунка,  функции  кон-

трольных  клеток  при  действии  острых 

доз 


УФ-В 

излучения 

в 

диапазоне 



2,2*10

3

Эрг/мм



–  6*10


3

Эрг/мм


  как    и  на 

рисунке  3  сильно  подавляется  (рис.  4, 

кривая  1).  Модификация  клеток  2,6  ди-



трет-бутил фенолом с концентрацией 25 

мкМ показала, что этот синтетический ан-

тиоксидант  при  этой  концентрации  про-

являет  слабую  протекторную  функцию 

функциональной активности клеток. 

При острой дозе 2,2*10

3

Эрг/мм


2

 УФ-В 


излучения защита функциональной актив-

ности клеток слабо проявляется (на уров-

не контрольных клеток), а увеличение до-

зы до 3,75*10

3

Эрг/мм


и 6*10


3

Эрг/мм


на-


блюдается некоторая функциональная ус-

тойчивость  отличающая  от  контрольных 

клеток (рис. 4, кривая 2). Увеличение кон-

центрации  антиоксиданта  до  50  мкМ,  за-

метно  повысило  протекторную  функцию 

2,6 ди-трет-бутил фенола. Модификация 

клеток  при  этой  концентрации  заметно 

повысила  функциональную  устойчивость 

клеток,  где  наблюдается  плавный    спад 

функциональный  активности  при  увели-



Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



10 

чении острой дозы УФ-В излучения (рис. 

4, кривая 3).  

Таким  образом,  функциональная  за-

щита  клеток  синтетическими  антиокси-

дантами  2,6  ди-трет-бутил  крезолом    и 

2,6  ди-трет-бутил  фенолом  при  низких 

концентрациях (стимулирующих рост по-

пуляции  клеток  рисунок  1)  защищают 

функциональную  активность  клеток  не-

одинаково.  Вероятно,  защитная  функция 

(антиоксидантная  активность)  2,6  ди-



трет-бутил крезола (ионол-классический 

синтетический антиоксидант)  превышает 

протекторные  функции  2,6  ди-трет-бу-

тил фенола.  



 

Список литературы 

 

1.



 

Бурлакова  Е.Б.  Биоантиоксиданты. 

//Рос. Хим. ж., 2007, т. LI, №1, стр.3-12 

2.

 



Ершов  В.В.,  Никифоров  Г.А.,  Володь-

кин А.А. //Пространственно-затруднен-

ные фенолы. М., Химия, 1972, 351 с. 

3.

 



Гавриленко В.Ф., Ладыгина М.Е., Хан-

добина  Л.М.  //Большой  практикум  по 

физиологии  растений.  «Высшая  шко-

ла», 1975, 392 с. 

4.

 

Плешков  Б.П.  //Практикум  по  биохи-



мии растений. М.1976, 255 с. 

5.

 



Хасанов  В.В.,  Рыжова  Г.Л.,  Мальцева 

Е.В.  Методы  исследования  антиокси-

дантов,  //Химия  растительного  сырья, 

2004, №3 с.63-75 

6.

 

Шишкина  Л.Н.,  Бурлакова  Е.Б.  При-



родные  и  синтетические  антиоксидан-

ты как радиопротекторы, //Химическая 

физика, 1996, т.15 №1, с.43-53 

7.

 



Магеррамов  А.М.,  Магеррамов  М.Н., 

Махмудова Х.А., Гусейнова А.Р., Али-

заде Г.И., Магеррамова Х.Х., Фотосин-

тетическая  активность клеток  Synecho-



coccus  Sp.PCC  7942  модифицирован-

ных  синтетическими  антиоксидантами 

при УФ - С облучении.  //Доклады АН  

 

 



     Азерб., №1-2, 2003, стр. 211-217 

8.

 



Магеррамов А.М., Гусейнова А.Р., Али-

заде  Г.И.,  Наджафли  М.Г.,  Махмудова 

Х.А., Алллахвердиев М.А. Защита клее-

ток  Synechococcus  Sp.PCC  7942  синте-

тическими  антиоксидантами  при  УФ-С 

излучении  хроническими  дозами  в  ин-

тенсивной  культуре.  //Докл.  АН  Азерб., 

№3-4, 2003, стр. 172-178. 

9.

 

Heath  R.L.,  Packer  L.  //Archives  of  Bio-



chem. аnd Biophys.,1968, 125, 189-198. 

10.


 

Gate L., Ba G.N., Tew K.D., Tapiero H. 

//Biomed.  Pharmacother.,  1999,  v.53,p 

169-180 


11.

 

Namiki  M.  //Crit.  Rev.  Food  Sci.  Nutri-



tion., 1990, vol. 29, p.273-300 

12.


 

Mates  M.  //Toxycology,  2000,  vol.153, 

p. 83-104 

 

Q.Ġ. Əli-zadə, A.R. Cəlilova,  



X.X. Məhərrəmova, Ġ.Ġ. Əliyev 

 

Sintetik antioksidantlarla modifikasiya 

olunmuĢ dunaliella hüceyrələrinin ub-b 

kəskin dozalarina qarĢi funksional 

aktivliyinin davamliği  

 

Xülasə 



 

İşdə  sintetik  antioksidantlardan  2,6  di-

üçlü-butil krezol (ionol) və  2,6 di- üçlü-butil 

fenolun müxtəlif qatılıqlarının Dunaliella sa-

lina  IPPAS  D-294  hüceyrələrinin  çoxalma-

sına təsiri nəticələri verilmişdir.  

Antioksidantlarının  müxtəlif  qatılıqları-

nın təsirindən intensiv kulturanın bioməhsul-

darlığı,  ümumi  karotinoidlərin  sintezinin  di-

namikası,  katalaza  fermentinin  aktivliyi  və 

LPO prosesi təyin edilmişdir.  

Göstərilmişdir  ki,  intensiv  kultura  şərai-

tində,  24  saat  ərzində  sintetik  antioksidant-

larla  modifikasiya  olunmuş  hüceyrələrdə 

sintez olunan karotinoidlərin ümumi miqdarı 

və LPO prosesinin ləngiməsi, katalaza aktiv-

liyinin isə yüksəlməsi baş verir.  

Müəyyən edilmişdir ki, sintetik antioksi-

dantlarla  modifikasiya  olunmuş  Dunaliella 

salina  hüceyrələri  kontrol  kultura  ilə  müqa-

yisədə, UB-B kəskin dozalarına qarşı yüksək 

funksional aktivlik göstərir.  

 

 

 



 

 

 



Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



11 

G.I. Ali-zadeh, A.R. Jalilova,  

Kh.Kh. Maharramova, I.I. Aliyev 

 

The stability of functional activity in du-

naliella cells against the acute doses of  

uv-b irradiation, modified by synthetic 

antioxidants 

 

Abstract 



 

In  this  work  have  been  presented  the 

results of influence investigations of various 

concentrations by synthetic antioxidants 2,6-

di-tret-butyl  cresol  (ional)  and  2,6-di-tret-

butyl phenol on the population in Dunaliella 



salina IPPAS D-294 cells. 

The  bioproductivity,  synthesis  dynamics 

of  catalase  and  POL  in  the  presence  of  

various  concentrations  of  synthetic  antioxi-

dants in intensive culture have been determi-

ned.  It  was  identified  that,  the  modification 

of  cells  within  24  hours  in  intensive  culture 

decreases  the  amount  of  synthesized  carote-

niods  and  POL  process  increases  catalase 

activity.  

It  became  clear  that  the  population  of 

Dunaliella  cells,  modified  by  synthetic 

antioxidants show higher functional stability 

against the influence of further various acute 

doses of UV-B irradiation. 

 

Məqaləyə BDU-nun “Filologiya” 

fakültəsinin “Biofizika” kafedrasının 

professoru, f.-r.e.d. Xəlilov R.İ.  

rəy vermişdir.

 

UOT 620.92.502.174.1 

 

M.M. AĞAMALIYEV, R.H. MƏMMƏDBƏYOVA, C.A. ƏHMƏDOVA 

 

Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti 

 

XƏZƏR DƏNĠZĠ SUYUNUN UTĠLĠZASĠYALI ġĠRĠNLƏġDĠRMƏ 

TEXNOLOGĠYASININ EKOLOJĠ PROBLEMLƏRĠ 

 

Məlumdur  ki,  dünyanın  bir  sıra  ölkələ-

rində  təmiz  su  çatışmamazlığı  problemi  ya-

şanır. BMT tərəfindən verilən məlumata gö-

rə yer kürəsində yaşayan əhalinin ~30%-i bu 

və ya digər formada göstərilən problemlə üz-

ləşmişdir.  Bunun  bir  neçə  səbəbi  vardır:  iç-

məli su mənbələrinin azlığı, əhalinin sayının 

artması, sənayenin inkişafı və s. [1]. 

Dünya praktikası göstərir ki, su çatışma-

mazlığı probleminin həllinə ehtiyatları tükən-

məyən okean və dəniz sularının şirinləşdiril-

məsi ilə nail oluna bilər. Misal kimi Səudiy-

yə  Ərəbistanını,  Qətəri,  İsrailı,  Yaponiyanı 

və bir sıra digər ölkələri göstərmək olar [2]. 

Şirin  su  çatışmamazlığı  problemi  Azər-

baycan Respublikasının Abşeron regionunda 

da aktualdır. Bu problemin həlli, təbiidir ki, 

Xəzər  dənizi  suyunun  şirinləşdirilməsi  yolu 

ilə  təmin  oluna  bilər.  Məsələnin  vacibliyini 

nəzərə  alaraq  hələ  2010-cu  ildə  Respublika-

nın  Prezidenti  tərəfindən  Xəzər  dənizi  sahi-

lində bir neçə iri miqyaslı şirinləşdirmə kom-

plekslərinin  yaradılması  haqqında  göstəriş 

verilmişdir. Hal-hazırda Respublikanın Eko-

logiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi tərəfindən 

Səlyan  rayonunda  Xəzər  dənizi  suyunun  şi-

rinləşdirilməsi  istiqamətində  pilot  layihəsi 

həyata keçirilir. 

Minerallı  suların  (dəniz,  okean,  yeraltı, 

şoran və s.) şirinləşdirilməsinə həsr olunmuş 

mənbələrin  əksəriyyətində  qeyd  edilir  ki, 

müasir  dövrdə  şirinləşdirmənin  iki  əsas 

problemi vardır 

3-5


:    


 

şirinləşdirməyə çəkilən xərclər hələ ki, ki-



fayət qədər yüksəkdir. Bu da şirinləşdirmə 

texnologiyalarının,  hətta  texnoloji  baxım-

dan  təkmilləşmiş  olsa  belə,  dünya  miqya-

sında geniş istifadə etməsinə mane olur; 

 

şirinləşdirmə  zamanı  yaranan  qatı  qalıq 



məhlullarının  utilizasiyası  və  ya  ətraf  mü-

hitə  zərər  gətirməməklə  atılması  kifayət 

qədər mürəkkəb texniki və iqtisadi proble-

mə çevrilib. 

Yerli şəraiti nəzərə alaraq 2005–2010-cu 

illərdə müəlliflər tərəfindən dərc edilmiş mə-

qalələrdə enerjiqənaətli şirinləşdirmə sistem-

lərinin  yaradılması  üçün  modul  tipli  Səngə-

çal  və  Bakı  elektrik  stansiyalarının  tullantı 


Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



12 

istiliyinin  istifadə  edilməsinin  səmərəliliyi 

əsaslandırılmışdır [6-8]. 

Təqdim  edilən  məqalədə  təklif  olunmuş 

utilizasiya  tipli  şirinləşdirmə  texnologiyası-

nın ekoloji problemlərinin həlli  yolları araş-

dırılır. 

Qeyd etmək olar ki, dünya miqyasında is-

tifadə edilən şirinləşdirmə texnologiyaları iki 

əsas qrupa bölünür: membran və termiki [3]. 

Membran texnologiyalarının ən geniş is-

tifadə  ediləni  əks-osmos  texnologiyasıdır 

(Revers Osmosis – RO). Nisbətən az istifadə 

ediləni  elektrodializ  texnologiyasıdır  (Elek-

trodializ Desalination – ED). Termiki texno-

logiyanın  müxtəlif  modifikasiyaları  istifadə 

edilir:  çoxpilləli  ani  qaynama  (Multistage 

Flash  Desalination  –  MSF);  çoxpilləli  səthli 

distillyasiya  (Multiple  Effect  Distillation  – 

MED);  buxar  kompressiyalı  şirinləşdirmə 

(Thermal Vapor Compression  –  TVC, Mec-

hanical Vapor Compression – MVC). 

Son  illər  ayrı-ayrı  şirinləşdirmə  texnolo-

giyalarının  üstün  cəhətlərini  istifadə  etməyə 

imkan verən kombinələşdirilmiş (hibrid) tex-

nologiyalar  inkişaf  etdirilir  (RO-MSF,  RO-

MED, MED-TVC və s.) [9]. 

Yüksək  duzluluğa  malik  olan  okean  su-

larının  şirinləşdirilməsində  əsas  pay  MSF 

texnologiyasına düşür. Şoran sularında şirin-

ləşdirilməsi nəzərə alınsa, istehsal edilən su-

yun təxminən yarısı RO texnologiyasının pa-

yına düşür. 

Ən geniş istifadə edilən RO və MSF tex-

nologiyaları  ilə  alınmış  şirinləşdirilmiş  su-

yun  maya  dəyərinin  hansı  xərclərdən  ibarət 

olduğu və bu xərclərin necə paylandığı haq-

da məlumatı 

10



 ədəbiyyatından almaq olar 

(cədvəl 1). 



Cədvəl 1 

MSF və RO texnologiyaları ilə şirinləşdirilmiş suyun maya dəyərinin strukturu 

№ 

Xərclər 



MSF 

RO 


€/m



€/m



1  İstilik enerjisi 

0,45 


40 



2  Elektrik enerjisi 

0,17 


15,3 

0,28 


42,6 

3  Kimyəvi reagentlər 

0,04 

3,5 


0,04 

6,6 


4  İstismar (serviz) 

0,03 


2,7 

0,03 


4,7 

5  Membranların dəyişdirilməsi 



0,03 



4,2 

6  Amortizasiya 

0,39 

35 


0,21 

32,6 


7  Əmək haqqı 

0,04 


3,5 

0,06 


9,3 

 

Cədvəldən  göründüyü  kimi  MSF  texno-



logiyasında  maya  dəyərinin  55,3%-i  enerji 

xərclərinin  payına  düşür  (40%+15,3%). 

Enerji  ilə  amortizasiya  xərclərinin  cəmi  isə 

90,3%  təşkil  edir.  RO  texnologiyasına  gəl-

dikdə  burada  da  əsas  xərclər  enerji  (42,6%) 

və amortizasiya xərclərindən (32,6%) ibarət-

dir.  Onların  cəmi  75,2%  təşkil  edir.  MED 

texnologiyasında əsas xərclər enerjinin payı-

na  düşür  və  maya  dəyərinin 

60%-ni  təşkil 



edir. Buna görə dünyanın inkişaf etmiş ölkə-

lərinin  elmi-tədqiqat  mərkəzlərində  aparılan 

işlərin  istiqamətlərindən  biri  enerjiqənaətli 

şirinləşdirmə sistemlərinin yaradılmasıdır.  

Azərbaycan Respublikası üçün Xəzər də-

nizi suyunun enerjiqənaətli və səmərəli şirin-

ləşdirmə  texnologiyalarının  işlənilməsi  və 

yaradılması  baxımından  Abşeron  yarımada-

sında  istismar  edilən  modul  tipli  Səngəçal 

dizel  elektrik  stansiyasının    (SDES)  yüksək 

temperaturlu  (~500

0

C)  yanma  məhsullarının 



istifadəsi  böyük  maraq  doğurur.  Bu  stansi-

yada hər birinin elektrik gücü 16,6 MVt olan 

18  modul  yerləşdirilmişdir.  Onların  12  mo-

dulundan atılan istilik dəniz suyunun termiki 

və  kombinələşdirilmiş  üsullarla  şirinləşdiril-

məsi üçün istifadə edilə bilər. 

Bu məqsədlə göstərilən işlərdə təklif edil 

miş dəniz suyunun kombinələşdirilmiş şirin-

ləşdirmə  texnologiyasının  mahiyyəti  ondan 

ibarətdir  ki,  nanosüzülmə  və  ya  Mg-Na-ka-

tionlaşdırma  ilə  emal  olunmuş  dəniz  suyu 

əks-osmos  üsulu  ilə  şirinləşdirilir.  Nəticədə 

şirinləşdirilmiş su (permeat) və qalıq məhlul 

(konsentrat) alınır. Həmin konsentratın daha 

dərin  şirinləşdirilməsi  termiki  distillasiya 

üsulu  ilə  həyata  keçirilir.  Modulun  tullantı 

istiliyi  termiki  distillyasiyada  və  əks-osmos 

mərhələsinə  verilən  suyun  qızdırılmasında 

istifadə edilir (şəkil 1). 


Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



13 

 

Şək. 1. Dəniz suyunun kombinələşdirilmiş şirinləşdirmə texnologiyasının funksional sxemi 



 

Belə  utilizasiya  tipli  şirinləşdirmə  sis-

temləri alınan suyun maya dəyərinin ənənəvi 

texnologiyalara nisbətən 25-30% azaldılması 

ilə bərabər atmosferin istiliklə  çirklənməsini 

də  azaldır. Çünki  yanma məhsullarının tem-

peraturu 500

0

C-dən 160-170



0

C-dək azaldılır, 

sutkada  təxminən  212,4  ton  şərti  yanacağa 

qənaət  edilir.  Odur  ki,  belə  utilizasiya  tipli 

şirinləşdirmə  qurğusunun  yaradılmasının 

texniki-iqtisadi səmərəliliyi şübhə doğurmur. 

Yuxarıda qeyd edildiyi kimi dəniz suyu-

nun  şirinləşdirilməsinin  əsas  problemlərin-

dən  biri  də  şirinləşdirmə  prosesi  zamanı 

yaranan  qalıq  məhlullarının  utilizasiyası  və 

ətraf mühitin mühafizəsidir. 

Bununla  əlaqədar  aşağıda  SDES-in  bir 

modulunun  misalında  atmosferə  atılan  isti-

xana  və  digər  qazların  miqdarı  qiymətləndi-

rilir, utilizasiya tipli şirinləşdirmənin  atmos-

ferə atılan zərərli maddələrin miqdarına təsi-

ri öyrənilir və şirinləşdirmə prosesində yara-

nan qalıq məhlullarının utilizasiya məsələləri 

araşdırılır:  

-

 



hər  moduldan  atılan  istiliyin,  istixana  və 

zərərli qazların miqdarı qiymətləndirilir; 

-

 

bu  istiliyin  dəniz  suyunun  şirinləşdirilmə-



sinə istifadəsində atmosferə atılan qazların 

miqdarına təsiri təyin edilir; 

-

 

şirinləşdirmə  prosesində  yaranan  qalıq 



məhlulun utilizasiya variantları təhlil edilir. 

Birinci məsələnin həlli ilə əlaqədar nəzə-

rə alınır ki, hər modulda 3400÷3500 m

3

/saat 



sərfi  ilə  istilik  ötürmə  qabiliyyəti  35,08 

MC/m


3

  olan  qaz  yanacağından  istifadə  edi-

lir. Onun əsas hissəsini metan və etan qazları 

təşkil edir, uyğun olaraq 93,98% və 2,71%. 

Hesablamalara görə, temperaturu 500

0

C-



yə  uyğun  yanma  məhsulları  ilə  hər  modul-

dan  atmosferə  atılan  istiliyin  sərfi  Q

at

=9,74 


MVt təşkil edir [7]. 

Dəniz  suyunun  şirinləşdirilməsi  məqsə-

dilə  utilizasiya  edilə  bilən  istiliyin  sərfi  aşa-

ğıdakı düsturla hesablana bilər: 

 





,

MVt

6

,

3

H

H

B

Q

ut

q

.

ç

500

ut



  (1) 



 

burada  η



ut

  –  qazan-utilizatorun  f.i.ə.-dır, 

η

ut

=0,93 [11]; H

ç.q

 utilizasiyadan sonra çıxan 

qazların  entalpiyasıdır,  H

ç.q

=f(



ç.q.



)  kC/m

3

,. 


Öz növbəsində 



ç.q.

 – utilizasiya edilmiş qaz-

ların temperaturudur, 

0

C. 


Şəkil  2-də 



ç.q

=100–200

0

С  həddində 



SDES-in  bir  modulundan  atılan  istiliyin 

dəniz suyunun şirinləşdirilməsi üçün istifadə 

edilə  bilən  və  utilizasiyadan  sonra  qalıq 

istiliyinin sərfləri göstərilmişdir. 

Tədqiqatlarda göstərilmişdir ki, 



ç.q.

 opti-

mal qiyməti 160-170



0

C təşkil edir və utiliza-

siya  edilən  ~6,2  MVt  istiliyin  hesabına  ter-

miki distillyasiya mərhələsində 2100 t/sut şi-

rinləşdirilmiş su (distillyat) alına bilər. Kom-

binələşdirilmiş  rejimdə,  yəni  termiki  distill-

yasiya  mərhələsində  bəsləyici  su  kimi  əks-

osmos mərhələsinin qalıq kondensatından is-

tifadə  edildikdə,  alınan  ümumi  şirinləşdiril-

miş  suyun  sərfi  12450  t/sut  təşkil  edə  bilər 

[7]. 

Dəniz  suyunun  şirinləşdirilməsinin  eko-



loji  problemlərinə  həsr  edilmiş  tədqiqatlarla 

göstərilir  ki,  istilik  və  elektrik  enerjisindən 

istifadə edildiyinə  görə və bu enerjinin alın-


Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



14 

ması  prosesində  (istehsal  yerindən  asılı  ol-

mayaraq) atmosferə istixana və zərərli qazlar 

atıldığı üçün hər bir şirinləşdirmə üsulu mü-

əyyən  ekoloji  zərərlə  xarakterizə  edilir.  Bu 

ekoloji  zərərin  qiymətləndirilməsi  ilə  əlaqə-

dar  bir  neçə  model  işlənilmişdir.  Onlardan 

ən geniş istifadə olunanları Avropa, İspaniya 

və Fransa modelləridir (cədvəl 1). 

 

 



 

 

                            – utilizasiya olunan istilik;           – utilizə olunmayan istilik 



 

Şək.2. Utilizasiya edilən qazların temperaturunun istifadə edilə bilən istiliyin miqdarına təsiri 

 

Cədvəl 1 

Müxtəlif modellər üzrə 1 m

3

 şirinləşdirilmiş suya uyğun tullantı qazların miqdarı 



12



 

İşlənmiş modellər 

Şirinləşdirmə 

üsulları 

CO

2

, kq/m



3

 

NO



x

, q/m


3

 

CO, q/m



3

 

SO



x

, q/m


3

 

Avropa modeli 



MSF 

1,98 


4,27 

1,22 


14,79 

MED 


1,11 

2,42 


0,59 

16,11 


RO 

1,78 


3,87 

1,1 


10,68 

İspan modeli 

MSF 

2,37 


5,32 

1,11 


16,87 

MED 


1,31 

2,93 


0,54 

17,14 


RO 

2,18 


4,88 

0,99 


12,73 

Fransa modeli 

MSF 

0,71 


1,69 

0,41 


7,92 

MED 


0,48 

1,21 


0,18 

12,68 


RO 

0,51 


1,28 

0,29 


3,71 

 

Cədvəldən  göründüyü  kimi  Avropa  mo-



delinə görə 1 m

3

 permeatın alınması zamanı 



istifadə  edilən  elektrik  enerjisinin  istehsalı 

prosesində atmosferə 1,78 kq CO

2

 qazı, 3,87 



q  NO

x

  qazları,  10,68  q  SO



qazları və 1,1 q 

CO qazı atılır. Digər modellərdə bu rəqəmlər 

fərqli alınır. Güman edirik ki,  bu da istifadə 

edilən  fərqli  hesablama  metodikalarının, 

yanacağın  keyfiyyəti  və  ayrı-ayrı  ölkələrin 

energetik  sistemlərinin  xüsusiyyətləri  ilə 

əlaqədardır. 

Bu  yanaşmaya  əsaslanaraq  SDES-in  bir 

modulunda  istehsal  edilən  hər  1  kVt·saat 

enerjinin payına düşən istixana (CO

2

) və zə-



rərli (CO, NO

x

) qazların  xüsusi sərfi (g



i

) be-


lə hesablana bilər: 

 

     



saat

kVt

q

W

G

g

i

i



/

,

6



,

3



   (2) 

 

burada W – modulun elektrik gücüdür, MVt; 



G

i

  –  yanma  məhsulları  ilə  atmosferə  atılan 



qaz komponentlərinin sərfləridir, q/san. 

Yanacağın məlum tərkibini və sərfini nə-

zərə alaraq məlum metodika [13] əsasında G

i

 



hesablanmışdır  (cədvəl  2).  Həmin  cədvəldə 

əks-osmos  qurğusunda  elektrik  enerjisinin 



Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



15 

xüsusi sərfinin 3-4 kVt·saat/m

3

 olduğunu nə-



zərə  alaraq  [3],  şirinləşdirilmiş  suyun  alın-

ması  zamanı  atmosferə  atılan  istixana  və 

zərərli  qazların  miqdarı  da  verilmişdir  –  d

i



q/m

3



Cədvəl 2. 

SDES-də 1m

3

 şirinləşdirilmiş suya (permeata) uyğun tullantı qazların miqdarı 

№ 

Göstəricilər 



CO

CO 



NO



G

i

, q/san 



1958,5 

3,25 


1,69 

g



i

, q/kVt·saat 

423,7 

0,70 


0,37 

d



i

, q/m


1274-1699 

2,10-2,80 

1,11-1,48 

 

Göründüyü kimi alınan nəticələr Avropa 



ölkələrinin  göstəriciləri  ilə  ziddiyyət  təşkil 

etmir.  Eyni  zamanda  yerli  şərait  nəzərə  alı-

nır. 

SDES-in hər modulunun istiliyinin istifa-



dəsi  ilə  təklif  edilən  kombinələşdirilmiş  şi-

rinləşdirmə  sisteminin  reallaşdırılması  nəti-

cəsində  atmosferə  atılan  qazların  azalması-

nın hesablanmasında nəzərə alınır ki, müasir 

dövrdə  Xəzər  dənizi  suyunun  şirinləşdiril-

məsi üçün ən səmərəli üsul əks-osmos üsulu-

dur [6]. Başqa sözlə, kombinələşdirilmiş sis-

temdən imtina edilərsə, istehsal edilən 12450 

m

3

/sut  (10350  m



3

/sut  permeat  və  2100 

m

3

/sut  distillyat)  şirinləşdirilmiş  suyun  ha-



mısı  əks-osmos  qurğusunda  alınmalıdır  və 

bu halda hər 1m

3

-ə uyğun cədvəl 2-də göstə-



rilən qədər atmosferə zərərli qazlar atılacaq-

dır.  Təklif  edilən  halda,  şirinləşdirilmiş  su-

yun bir hissəsi tullantı istilik hesabına termi-

ki  üsulla  alındığına  görə  atmosferə  atılan 

qazların  miqdarı  ekvivalent  əks-osmos  qur-

ğusuna  nisbətən  az  olacaqdır:  CO

2

-yə  görə 



2100·1,48=3,12 t/sut; CO-5,15 kq/sut; NO

x

-



2,72 kq/sut. 

Yuxarıda qeyd edildiyi kimi dəniz suyu-

nun şirinləşdirmə qurğularının ekoloji məsə-

lələrin  biri  də  qalıq  məhlullarının  su  hövzə-

lərinə  təsiri  ilə  əlaqədardır.  Belə  ki,  təklif 

edilən kombinələşdirilmiş  şirinləşdirmə  qur-

ğusunda 12450 m

3

/sut şirinləşdirilmiş su ilə 



bərabər  3000  m

3

/sut  duzluluğu  60-65  q/l 



olan qalıq məhlulu yaranır. 

Qeyd  etmək  lazımdır  ki,  okean  suyunda 

işləyən şirinləşdirmə qurğularının qalıq məh-

lullarının su hövzələrinə ekoloji təsiri barədə 

kifayət  qədər  dolğun  məlumat  cədvəl  3-də 

verilmişdir. 



Cədvəl 3. 

Əks-osmos və termiki distillyasiya qurğularının qalıq məhlullarının ətraf mühitə təsiri 



14



 

Məhlulun 

xarakteristikası 

Şirinləşdirmə  

üsulu 

Ətraf mühitə təsiri 



Duzluluq  

RO (


70 q/l) 


MSF (

50 q/l) 



Zərərli ola bilər: yüksək qiymətlərdə canlıların biomüxtəlifliyi 

və  həyat  qabiliyyətini  azaldır.  Ona  görə  məhlulların  durulaş-

dırılması tələb olunur. 

Temperatur  

MSF (+10-15

0

C) 



Tullantı suların bir qədər yüksək temperaturlu olması biomüx-

təlifliyə lokal neqativ təsir edir. Temperaturu yüksək  olan re-

gionlarda bu faktorun təsiri azalır. 

Sıxlıq  


RO (yüksək) 

MSF (kiçik) 

Tullantı  suları  yüksək  sıxlığa  malik  olduğuna  görə  bentik 

müxtəlifliyə daha çox neqativ təsir edir. 

Xlor  

MSF (


2 mq/l) 


Bir çox orqanizmlər üçün zəhərlidir. 

Antiərplər 

RO (



2 mq/l) 



MSF (

2 mq/l) 



Yüksək  konsentrasiyalarda  toksikoloji  xassəyə  malikdir.  Bəzi 

antiərplərin  parçalanma  dövrü  çox  böyükdür.  Xroniki  effektə 

malikdirlər. Əlavə təsirləri az öyrənilib. 

Koaqulyant  

RO (1-30 mq/l) 

Toksikoloji deyil. Bulanıqlığı artırır və fotosintezi zəiflədir. 

Mis  

MSF (15-100 mkq/l) 



Əksər bitki və canlı müxtəlifliyi üçün kiçik toksikoloji xassə-

yə malikdir. Üst-üstə yığıldıqda toksikolojidir. 

Digər metallar 

(Fe, Cr, Ni, Mb) 

RO 

MSF 


Ancaq  izləri  müşahidə  edilir.  Uzun  müddətli  zəhərləyici  xas-

səyə malik deyillər, nikel istisna olmaqla. 

RO-nun yuyucu 

məhlulları 

Çox  zərərlidirlər,  komplekslər  yaradırlar  və  çox  pis  parça-



lanırlar. 

Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



16 

Təbiidir ki, cədvəldə verilən təsiri Xəzər 

dənizinin suyu üçün də gözləmək olar. 

Şirinləşdirmə  qurğularının  qalıq  məhlul-

larının  utilizasiyası  üçün  dünya  praktikasın-

da 6 əsas üsuldan istifadə edilir [14]: 

-

 

səth sularına (dənizə) atılması; 



-

 

şəhər  məişət  çirkab  sularının  kollektoruna 



verlməsi və birgə emalı; 

-

 



xüsusi quyulara vurulması; 

-

 



günəş  enerjisindən  istifadə  etməklə  xüsusi 

hovuzlarda buxarlandırılması; 

-

 

fiziki-kimyəvi  üsulla  emal  nəticəsində  tə-



miz  suyun  və  quru  halda  kimyəvi  maddə-

lər qarışığının alınması (ZLD – zero liqui-

ed disharge, yəni maye halında olan tullan-

tını sıfra endirməklə, axıntısız); 

-

 

kompleks  emalı  nəticəsində  təmiz  suyun 



və  əmtəə  keyfiyyətli  ayrı-ayrı  maddələrin 

(NaCl, CaSO

4

, Mg(OH)


2

 və s.) alınması. 

Göstərilən  üsulların  hər  birinin  öz  xüsu-

siyyəti və istifadə şərtləri vardır. Ekoloji ba-

xımdan  ən  səmərəli  üsul  ZLD  və  kompleks 

emalı üsullarıdır. Eyni zamanda bu texnolo-

giyaları həyata keçirmək üçün yüksək istilik 

və  kapital  xərcləri  tələb  olunur.  Kompleks 

emalı texnologiyasının daha mürəkkəb oldu-

ğunu  nəzərə  alaraq  əksər  hallarda  ZLD  tex-

nologiyasına üstünlük verilir [15]. Onun ma-

hiyyəti  məcburi  sirkulyasiyalı  buxarlandırı-

cılardan  və  odluğu  mayeyə  endirilmiş  apa-

ratlardan  istifadə  etməklə  şirinləşdirmə  pro-

sesinin qalıq məhlulunu buxara və quru hal-

da kimyəvi maddələr qarışığına çevirməkdən 

ibarətdir. Bəzən buxarlandırıcıya verməzdən 

əvvəl  qalıq  məhlulundan  ərp  əmələ  gətirən 

Ca və Mg ionları kimyəvi üsulla çökdürülür. 

Məsələn əhəng vasitəsilə gips-maqnezial qa-

rışığı alınır (CaSO

4

·2H



2

O+Mg(OH)


2

) [4]. 


Ədəbiyyatda göstərilir ki, ZLD mərhələ-

sində 1m


3

 qalıq məhlulunun emalına çəkilən 

xərclər 2-3 dollar təşkil edir və onun ~60%-i 

istilik xərclərinin payına düşür. 

SDES-də  12  moduldan  atılan  tullantı  is-

tiliyinin istifadə edilməsinin mümkünlüyünü 

nəzərə  alaraq  bir  modulda  yaranan  3000 

m

3



/sut (125m

3

/saat) qalıq məhlulun utiliza si 



ya sına tələb olunan istiliyin nəzəri sərfi he-

sablanmışdır.  Hesablamalarda  [16]  metodi-

kada  verilən  osmotik  təzyiq  üsuluna  əsasla-

naraq ilkin  konsentrasiyası  60 q/l olan məh-

luldan təmiz suyu ayırmaq üçün tələb olunan 

enerjinin  termodinamiki  nəzəri  sərfi  hesab-

lanmışdır (Q

nəz


). Bu metodikaya görə: 

 

     



3

osm

nяз

m

/

saat

kVt

6

,

3

V

P

Q



,      (3) 

 

burada P


osm

 – qalıq məhlulun osmotik təzyi-

qidir, MPa; V – məhlulun həcmidir, m

3



 

     


,

MPa

T

R

S

2

P

osm



 

 



 (4) 

 

burada  S  –  məhlulun  molyar  konsentrasiya-



sıdır,  mol/l;  R  –  universal  qaz  sabitidir, 

R=0,082 l·bar/(K·mol); T – mütləq tempera-

turdur,  T=273+25=298  K.  Qalıq  məhlulu-

nun  əsas  hissəsini  NaCl  duzları  təşkil  etdiyi 

üçün S=60/58,5=1,025 mol/l. 



 

P

osm

=1,025·0,082·298=55bar=5,5 MPa  

Q

nəz

=5,5·1/3,6=1,53 kVt·saat/m

 

Onda bir modulun tullantı istiliyi hesabı-



na  şirinləşdirmə  prosesində  yaranan  125 

m

3



/saat  qalıq  məhlulun  utilizasiyasına  tələb 

olunan  minimal  enerji  sərfi  125·1,53=191,3 

kVt·saat  təşkil  edəcəkdir.  Hər  modulun  tul-

lantı  istiliyinin  utilizasiya  edilə  bilən  istiliyi 

6,2 MVt təşkil etdiyinə  nəzər  salsaq  görərik 

ki,  əldə edilən istilik  utilizasiyaya tələb olu-

nan  minimal  istiliyin  sərfindən  təxminən  30 

dəfə artıqdır. Odur ki, SDES-də ZLD texno-

logiyası  həyata  keçirilə  bilər  –  bir  modulun 

tullantı  istiliyin  hesabına  şirinləşdirmə  pro-

sesində  əmələ  gələn  qalıq  məhlul  digər  mo-

dulun  tullantı  istiliyi  hesabına  utilizasiya 

edilə bilər. 

ZLD  texnologiyasının  alternativi  qalıq 

məhlullarının  xüsusi  quyulara  vurulmasıdır. 

Amma  bunun  üçün  münasib  geoloji  şərtləri 

olmalıdır. 

Sadə  utilizasiya  üsullarından  biri  qalıq 

məhlulun  ekoloji  tələbləri  nəzərə  almaqla 

dənizə  atılmasıdır.  Ekoloji  tələblərə  görə  

[17],  şirinləşdirici  qurğulardan  dənizə  atılan 

bəzi  qatışıqların  buraxıla  bilən  konsentrasi-

yaları  belədir:  asılı  hissəciklər  ≤20;  xloridlər 

≤11900;  sulfatlar  ≤3520;  neft  məhsulları 

≤0,05. 

Dəniz  suyunda  xloridlərin  və  sulfatların 



konsentrasiyasının  uyğun  olaraq  5038  və 

3266  mq/l  olduğunu,  eləcə  də  qalıq  məh-

lulda bu ionların konsentrasiyasına təxminən 


Ekologiya və su təsərrüfatı  jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il 

 

 



17 

beş dəfə artıq olduğunu nəzərə alsaq görərik 

ki,  duzsuzlaşdırma  üçün  istifadə  olunan 

dəniz  suyunun  sərfi  sulfat  ionlarına  görə 

hesablanmalıdır (ΔSO

4

 <<ΔCl). 



Qalıq  məhlulunun  durulaşdırılması  üçün 

tələb  olunan  dəniz  suyunun  sərfi  (G

dur



duzlara görə maddi balans tənliyindən tapıla 



bilər: 





s



.

d

,

SO

b

.

b

,

SO

b

.

b

,

SO

k

,

SO

kon

dur

4

4

4

4

S

S

S

S

G

G



,   t/saat,    (5) 

 

burada G


kon

 – utilizasiya edilən konsentratın 

sərfidir, t/saat; 

k

,

SO

s

.

d

,

SO

4

4

S

,

S

– uyğun olaraq 

dəniz  suyunda  və  qalıq  konsentratda  sulfat 

ionlarının konsentrasiyasıdır, mq/l; 



b

.

b

,

SO

4

S

 – 


dənizə  atılan  suda  sulfat  ionlarının  buraxıla 

bilən konsentrasiyasıdır, mq/l. 

Gətirilən düsturla hesablamalara görə bir 

modulun tullantı istiliyi hesabına şirinləşdir-

mə  prosesində  yaranan  qalıq  məhlulun  eko-

loji  tələblərə  uyğun  duzsuzlaşdırılması  üçün 

tələb olunan dəniz suyunun sərfi 5500 t/saat 

təşkil  edir.  Beləliklə  125  t/saat  şirinləşdiril-

miş su almaq üçün təxminən 140 t/saat dəniz 

suyu  tələb  olunduğu  halda,  qalıq  məhlulun 

durulaşdırılması üçün ondan 40 dəfə artıq su 

tələb  olunur.  Aydındır  ki,  bu,  böyük  kapital 

və istismar xərcləri deməkdir. Belə yanaşma 

ancaq ənənəvi istilik elektrik stansiyalarında 

səmərəlidir.  Çünki  onlarda  kondensatorun 

soyuducu  suyunun  sərfi  böyük  olur.  Məsə-

lən,  ―Şimal‖  ES-in  birinci  enerji  blokunun 

soyuducu suyunun sərfi 23-24 min t/saat təş-

kil edir. 

Şirinləşdirmə  qurğularının  qalıq  məhlul-

larının  utilizasiya  üsullarının  təhlili  göstərir 

ki,  daha  səmərəli  üsul  bu  məhlullardan  əm-

təə keyfiyyətli kimyəvi maddələr və əlavə şi-

rinləşdirilmiş  su  almağa  imkan  verən  kom-

pleks emalı texnologiyaların istifadə edilmə-

sidir.  Bu  məsələ  çox  mürəkkəb  olsa  da,  son 

10-15 ildə membran texnologiyaların sürətlə 

inkişafı onun həlli üçün yeni imkanlar yarat-

mışdır.  Amma  bu  məsələ  xüsusi  araşdırma 

mövzusudur. 

 


Yüklə 0,77 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin