Guru talabasi Mamatqulov Dilshodbek
Yüklə 24,78 Kb.
|
|
22.03 guru talabasi Mamatqulov Dilshodbek Gidralogiya fanidan tayyorlagan mustaqil ishi Quyosh radiatsiyasi REJA.
Quyosh, radiatsiya, spektr, tarkibi, Quyosh doimiysi, turlari, to'g'ri, sochilgan, yalpi, sirtlar, alьbedo, to'lqin, Yer sirti, atmosfera, nurlanishi, samarali, balans. ASOSIY MATN: 1.1. Quyosh radiatsiyasi. Spektral tarkibi. Quyosh doimiysi. Quyosh nurlagan elektromagnit energiyasi quyosh radiatsiyasi yoki nurli energiya deb ataladi. yer sirtiga yetib kelgan quyosh radiatsiyasining asosiy qismi issiqlikka aylanadi. sayyoramiz uchun quyosh radiatsiyasi yagona energiya manbaidir. Harorati mutlaq noldan yuqori bo'lgan barcha jismlar o'zidan radiatsiya nurlaydi. Meteorologiyada nurlanayotgan jismning harorati va nurlanish qobiliyati bilan belgilanadigan haroratga bog'liq radiatsiya ko'riladi. Jismning nurlanish qobiliyati deb birlik vaqt davomida birlik yuzadan (S=1 m2) barcha yo'nalishlarda nurlanayotgan energiya miqdori tushuniladi. Bu kattalik nurli oqim yoki radiatsiya oqimi deb ham ataladi. SI tizimida uning o'lchov birligi J/m2s yoki Vt/m2. O'z navbatida nurlanayotgan jism atrofdagi jismlardan kelayotgan energiyani yutadi. Jism va atrof-muhit orasida nurlangan va yutilgan energiya farqlari bilan belgilanadigan nurli issiqlik almashinuvi yuzaga keladi. Issiqlik muvozanatida issiqlik kelishi uning yo'qotilishi bilan muvozanatda bo'ladi. Yer shari nurli muvozanat holatida bo'ladi, chunki u quyosh radiatsiyasini yutadi va nurlanishi orqali yo'qotadi. Radiatsiya nurlayotgan jism soviydi, ya'ni uning ichki energiyasi nurli energiyaga aylanadi. Radiatsiya yutilishida esa nurli energiya ichki energiya, keyinchalik esa energiyaning boshqa turlariga aylanadi. Jismlarning yutish va nurlash xossalari mutlaq qora jismga taalluqli Kirxgof, Plank, Vin va Stefan-Boltsman qonunlari bilan tavsiflanadi. To'lqin uzunligidan qat'iy nazar kelayotgan radiatsiyani butunlay yutadigan jism mutlaq qora jism deb ataladi. Bu qonunlar bo'yicha nurlanayotgan jismning harorati qancha baland bo'lsa, u shuncha ko'proq energiyani oladi (yutadi). Harorat ortishi bilan energiya maksimumi qisqa to'lqinlar tomoniga suriladi. Quyosh radiatsiyasi spektrini shartli ravishda bir necha qismlarga bo'lish mumkin. 0,10,39 mkm to'lqinlar diapazonidagi radiatsiya – ulьtrabinafsha radiatsiya deb nomlanadi. Bu diapazondagi radiatsiyaga quyosh radiatsiyaning 9% energiyasi to'g'ri keladi. Ko'rinuvchan radiatsiya 0,40 dan 0,76 mkm gacha to'lqinlar diapazonini egallaydi va bu diapazonga quyosh radiatsiyasining 47% energiyasi to'g'ri keladi. Infraqizil nurlanish (0,764 mkm) quyosh nurlanishining tahminan 44% ini tashkil qiladi. Quyosh radiatsiya spektrining maksimumi tahminan 0,475 mkm to'lqin uzunligiga, ya'ni ko'rinuvchan radiatsiyaning ko'k-havo rang ranglariga to'g'ri keladi. Tajribadan aniqlangan quyosh radiatsiyasi spektrini harorati tahminan 6000 K ga teng bo'lgan mutlaq qora jismning Plank qonuni bo'yicha hisoblangan nurlanish spektri bilan taqqoslash, ularning deyarli bir xilligini ko'rsatadi (1.1-rasm). Spektrning ulьtrabinafsha radiatsiya diapazonida ba'zi farqlar ko'zga tashlanadi. Bundan, qat'iy aytganda, Quyosh mutlaq qora jism emasligi haqida xulosa qilinadi. Quyosh doimiysi – bu Yerdan Quyoshgacha bo'lgan o'rtacha masofada, atmosferaning yuqori chegarasida quyosh nurlariga perpendikulyar birlik yuzaga birlik vaqt davomida kelgan quyosh radiatsiyasi miqdoridir. Yer usti o'lchovlari, sun'iy yo'ldoshlar va kosmik kemalardan olingan kuzatishlar natijasida hozirgi paytda quyosh doimiysining son qiymati 1,367 0,007 kVt/m2 teng ekanligi aniqlangan. Yer orbitasi cho'zilgan ellips bo'lganligi uchun (Quyoshdan masofa yanvarda – 147 mln. km, iyulda – 152 mln. km), yil mobaynida quyosh doimiysining son qiymati 3,5% ga o'zgaradi. Quyosh doimiysining qiymatiga Quyosh faolligi va boshqa astronomik omillar ta'sir qiladi. Bir yilda yer sirtining har 1 km2 maydoniga o'rtacha 4,27∙1016 J issiqlik yetib keladi. 1.2. Atmosferada quyosh radiatsiyasining yutilishi va sochilishi. Quyosh radiatsiyasi atmosferadan o'tib, yer sirtiga yetib kelguncha, o'zgaradi. Atmosferadagi havo molekulalarida hamda qattiq va suyuq aralashmalarda (aerozol) quyosh radiatsiyasi sochiladi. Quyosh radiatsiyasi havodagi gaz va aerozollarda qisman yutiladi. Sochilish va yutilish jarayonlari selektiv (tanlama) xarakterga ega bo'lganligi uchun, atmosferadan o'tayotgach quyosh radiatsiyasining spektral tarkibi ham o'zgaradi. Umuman, Yer sirtiga tushayotgan Quyosh radiatsiyasining 15-20% atmosferada yutiladi. Ko'rilayotgan joyda havodagi yutuvchi moddalar miqdori (suv bug'i, chang, bulutlar) va Quyoshning gorizontdan balandligiga (atmosferada quyosh nuri bosib o'tadigan masofa), ya'ni nurlar o'tuvchi havo qatlamining qalinligiga bog'liq holda yutilish vaqt o'tishi bilan o'zgaradi. Yutilish natijasida Quyosh radiatsiyasi energiyaning boshqa turlariga (asosan, issiqlik, atmosferaning yuqori qatlamlarida esa ionlanish jarayonida elektr energiyasiga ham) aylanadi. Atmosfera Quyosh radiatsiyasi oqimlariga nisbatan xira muhitdir. Atmosfera xiraligi atmosferada turli xil aralashmalarning mavjudligiga bog'liq. Biroq, atmosferada aralashmalar bo'lmasa ham, u xira muhit deb hisoblanadi. Molekulalarning issiqlik harakatida yuz beruvchi zichlik o'zgarishlariga olib keladigan molekulalar komplekslari ham xiralik elementlari hisoblanadi. Molekulalar fluktuatsiyasida yuzaga kelgan radiatsiya sochilishi molekulyar yoki Reley sochilishi (bu hodisani birinchi bo'lib tavsiflagan ingliz olimi sharafiga), aralashma zarrachalarida kuzatiladigan sochilish esa aerozol sochilish yoki Mi sochilishi (hind fizigi sharafiga) deb ataladi. Sochilishning fizikaviy mohiyati tushayotgan elektromagnit to'lqinning o'zgaruvchi maydoni va muayyan muhitda joylashgan zarra o'rtasidagi o'zaro ta'sirning o'ziga xos shaklidadir. Nur bilan to'qnashgandan so'ng zarraning o'zi yangi elektromagnit to'lqin, ya'ni sochilgan radiatsiya manbaiga aylanadi. Reley sochilishi ikki xususiyatga ega. Birinchidan, sochilgan radiatsiya miqdori tushayotgan radiatsiyaning to'lqin uzunligiga bog'liq. Sochilgan radiatsiya intensivligi i sochilayotgan nurlar to'lqin uzunligining to'rtinchi darajasiga teskari proportsional: , bu yerda J – to'lqin uzunligida tushayotgan radiatsiyaning intensivligi, a – proportsionallik koeffitsiyenti. Agar qizil rang uchun (0,7 mkm) sochilish intensivligini 1 ga teng deb hisoblasak, u holda ko'rinuvchan radiatsiya diapazonidagi qisqaroq to'lqinli radiatsiya uchun quyidagilarni yozish mumkin: mkm 0,62 0,57 0,52 0,47 0,44 K/K0,7 1,6 2,2 3,3 4,9 6,4 Demak, solchilgan radiatsiyada qisqaroq to'lqinlarning (binafsha, ko'k, havo rang) hissasi tez ortib boradi. Ikkinchidan, tushayotgan nurning yo'nalishi bo'ylab sochilgan nurning yorug'ligi maksimal, ko'ndalang yo'nalishda esa minimal bo'ladi. Demak, nafaqat yer sirti tomon, balki koinot tomonga ham sochilish sodir bo'ladi. Ta'kidlash lozimki, tushayotgan qutblanmagan nurdan farqli sochilgan nur qisman qutblangan bo'ladi. Shu bilan birga, osmon gumbazining turli qismlaridan kelayotgan radiatsiya turlicha qutblanish darajasiga ega. Aerozol sochilish, shu jumladan mayda suv tomchi va muz kristallaridan sochilishda, sochilgan nurning intensivligi to'lqin uzunligining birinchi yoki ikkinchi darajasidagi teskari proportsional. Shuning uchun, bunday zarrachalarda sochilgan radiatsiya molekulalarda sochilgan radiatsiyadek qisqa to'lqinlarga boy bo'lmaydi. Bundan tashqari, zarracha qancha katta bo'lsa, tushayotgan nur yo'nalishida sochilish shuncha kuchliroq bo'ladi. Aerozol sochilishda yorug'likning qutblanish darajasi molekulyar sochilishdagiga nisbatan ancha kichik. Atmosferada quyosh radiatsiyasining sochilishi va yutilishi jarayonlari natijasida spektral tarkibning uzunroq to'lqinlar tomoniga o'zgarishi kuzatiladi. Yuqorida qayd qilinganidek, atmosferaning yuqori chegarasida quyosh radiatsiyasining 9% ulьtrabinafsha (UB), 47% - ko'rinuvchan (K) va 44% - infraqizil (IQ) radiatsiya qismlariga to'g'ri keladi. Quyosh tikkada bo'lganida (h0=90º) bu munosabatlar quyidagicha o'zgaradi: UB – 4%, K - 46%, IQ - 50%. Quyoshning gorizontdan balandligi 30º ga teng bo'lganda quyosh energiyasining 3% ulьtrabinafsha, 44% - ko'rinuvchan va 53% - infraqizil radiatsiya spektrlariga to'g'ri keladi. Va, nihoyat, Quyosh ufqda bo'lganda (botishdan oldin) quyosh radiatsiyasining 28% i ko'rinuvchan radiatsiya, 72% i esa infraqizil radiatsiyani tashkil qiladi. 1.3. Quyosh radiatsiyasining turlari. Yer sirtiga quyosh radiatsiyasi to'g'ri va sochilgan holda yetib keladi. To'g'ri quyosh radiatsiyasi deb bevosita Quyoshdan parallel nurlar oqimi ko'rinishda kuzatish joyigacha yetib kelgan radiatsiyaga aytiladi. Quyosh nurlariga perpendikulyar yuzaga J va gorizontal yuzaga tushayotgan Quyosh radiatsiyasini o'lchashadi. Quyosh radiatsiyasining ikkala turi ham Quyosh doimiysiga, Quyoshning gorizontdan balandligiga , geografik kenglikka, Quyosh og'ishiga, atmosferaning fizikaviy holatiga bog'liq. Sanab o'tilgan omillarning ta'siri J va oqimlarning keng chegaralarda o'zgarishiga olib keladi. Bulutsiz atmosferada to'g'ri quyosh radiatsiyasi maksimumi tushga yaqin soatlarga to'g'ri keladigan oddiy sutkalik o'zgarishga ega. Qit'alarda tushdan oldin va tushdan keyingi soatlarda to'g'ri quyosh radiatsiyasi sutkalik o'zgarishida atmosfera shaffofligining farqlari bilan izohlanuvchi assimetriya tez-tez kuzatiladi. Yozda tushdan keyin atmosfera xiraroq bo'ladi. Qishda, ertalabki soatlarda paydo bo'ladigan inversiya qatlamlarining ta'sirida teskari holat kuzatilishi mumkin. Atmosferaning xiraligi quyosh radiatsiyasining kelishiga kuchli ta'sir ko'rsatadi. Dengiz sathiga nisbatan balandlik ortishi bilan quyosh radiatsiyasi oqimi ham ortadi, chunki atmosferaning optik qalinligi kamayadi. Quyosh radiatsiyasi oqimi balandlik ortishi bilan atmosferaning quyi qatlamlarida tezroq, yuqori qatlamlarida esa sekinroq ortadi. To'g'ri quyosh radiatsiyasining yillik o'zgarishiga birinchi navbatda, qishda kichikroq, yozda – kattaroq bo'ladigan Quyoshning tush paytidagi balandligi ta'sir ko'rsatadi. Shuning uchun ham o'rta kengliklarda quyosh radiatsiyasining minimal qiymatlari, odatda, dekabr-yanvar oylarida kuzatiladi. J va larning maksimal qiymatlari esa yoz oylarida emas, balki mayda kuzatiladi, chunki bahorda havoda chang va suv bug'i miqdori kamroq bo'ladi. To'g'ri quyosh radiatsiyasi oqimiga bulutlilik kuchli ta'sir ko'rsatadi. Quyoshning kichik burchak balandliklarida (15-20º gacha), xatto yuqori qavat bulutlar kuzatilganda oqim nolga yaqinlashadi. Baland to'p-to'p bulutlarda Quyoshning balandligi >30 bo'lgandagina >0 bo'ladi. Qatlamli, yomg'irli qatlamli va to'p-to'p bulutlar Quyoshning barcha balandliklarida to'g'ri quyosh radiatsiyasini butunlay o'tkazmaydi. Birlik gorizontal yuzaga birlik vaqt davomida osmon gumbazining barcha nuqtalaridan (Quyoshdan tashqari) tushayotgan radiatsiya miqdori sochilgan radiatsiya oqimi (D) deb ataladi. To'g'ri quyosh radiatsiyasi qanday omillarga bog'liq bo'lsa, sochilgan radiatsiya oqimi ham xuddi shularga bog'liq. Bundan tashqari D yer sirtining qaytarish qobiliyatiga (albedo) bog'liq. Bulutsiz osmonda atmosferaning xiraligi radiatsiyaning sochilishiga katta ta'sir ko'rsatadi (1.2-rasm). Xiralik omili ortgan sari sochilgan radiatsiya miqdori ham ortadi. Quyoshning balandligi qancha katta bo'lsa, sochilgan radiatsiyaning ortishi shuncha tezroq kuzatiladi. Tabiiy sirtlarning albedosi ortishi bilan sochilgan radiatsiyaning miqdori keskin ortadi (ayniqsa qor qoplamida). Bulutsiz osmon uchun sochilgan radiatsiya oqimi oddiy sutkalik o'zgarishga ega. Sochilgan radiatsiyaning maksimumi tushki soatlarga to'g'ri keladi. Yillik o'zgarishda sochilgan radiatsiyaning maksimumi yozda kuzatiladi (Quyoshning balandliklari eng katta). Bulutsiz atmosferada sochilgan radiatsiya oqimi insolyatsiyaning 10% ni tashkil qiladi, ya'ni o'rtacha 0,10-0,12 kVt/m2 ga teng bo'ladi. Atmosferada bulutlilikning paydo bo'lishi sochilgan radiatsiya oqimining keskin ortishiga olib keladi. Sochilish bulutlardagi yirik zarrachalar – suv tomchilari va muz kristallarida kuzatiladi. Sochilgan radiatsiya oqimi bulutlarning shakli (turi) va miqdoriga bog'liq. Gorizontal yuzaga tushayotgan to'g'ri va sochilgan D radiatsiyalarning yig'indisi yig'indi (yalpi) radiatsiya deb ataladi: Q= J' + D Yig'indi radiatsiyaning kelishi to'g'ri va sochilgan radiatsiyalar belgilaydigan omillarga bog'liq. Bulutsiz atmosferada yig'indi radiatsiyaning atmosfera shaffofligiga bog'liqligi yaqqol ko'rinadi. Atmosferada aerozollar ko'payishi bilan to'g'ri radiatsiya kamayadi, sochilgan radiatsiya esa ortadi. Natijada yig'indi radiatsiyaning miqdori biroz kamayadi. Yig'indi radiatsiyaning sutkalik va yillik o'zgarishlari to'g'ri va sochilgan radiatsiyalarning o'zgarishlariga mos keladi (yozda tushga yaqin soatlarda – maksimum, qishda – minimum kuzatiladi). Yig'indi radiatsiyaning kunduzgi qiymatlari tahminan 0,8-0,9 kVt/m2 ga teng bo'ladi. Turli kunlar uchun bulutlarning turi va miqdoriga hamda quyosh gardishining holatiga bog'liq holda yig'indi radiatsiyaning sutkalik o'zgarishlari turlicha. Bulutlilikning ko'payishi sochilgan radiatsiyaning ortishiga va to'g'ri radiatsiyaning kamayishiga olib keladi. Yozda yig'indi radiatsiyasida to'g'ri radiatsiyaning ulushi eng katta bo'ladi. O'rta Osiyoda u 80% ni tashkil qiladi. Yig'indi radiatsiyaga qor qoplamining ta'siri katta. Ba'zi hollarda, tog'larda bulutlardan va qor qoplangan tog' yonbag'irlardan to'g'ri radiatsiyani qaytarish jarayonlari ta'sirida yig'indi radiatsiyaning miqdori quyosh doimiysidan ham katta bo'ladi. Masalan, Terskol cho'qqisida (dengiz sathidan 3100 m balandlikda) 1962 y. 11 mayda soat 12.30 da 7 balli to'p-to'p bulutlilikda yig'indi radiatsiyaning qiymati 1,44 kVt/m2 ga teng bo'lgan. 1.4. Quyosh radiatsiyasining qaytarilishi. Alьbedo. Yer sirtiga yetib kelgan yig'indi radiatsiya, qisman to'shalgan sirtda (er yoki suv qatlami) issiqlikka aylanadi, qisman qaytariladi. Quyosh radiatsiyasining to'shalgan sirtdan qaytarilishi sirtning xususiyatlariga bog'liq va sirtning albedosi deb ataladi. Qaytarilgan radiatsiyaning yig'indi radiatsiyaga nisbati albedo deb ataladi (% larda): Shunday qilib, yer sirtidan qaytarilgan radiatsiya miqdori Jqayt=AQ, to'shalgan sirtda yutilgan qismi esa Q(1-A) ga teng bo'ladi va yutilgan radiatsiya deb ataladi. To'shalgan sirtning albedosi uning holati va xususiyatlari bilan belgilanadi va Quyoshning balandligiga bog'liq. To'shalgan sirtlarning barcha turlari uchun bir xususiyat xarakterli –albedoning eng katta o'zgarishlari Quyosh chiqqandan uning balandligi 30º ga yetgunga qadar kuzatiladi. To'shalgan sirtlarning ba'zi turlarining alьbedosini ko'rib chiqaylik. Qor qoplami. Qor qoplamining albedosi bulutsiz ob-havoda ko'rilayotgan joyning fizik-geografik sharoitlariga bog'liq bo'lib, 52-99% chegaralarda o'zgarishi mumkin. Nam ifloslangan qorning alьbedosi 20-30% gacha kamayishi mumkin. Bulutlilik ortishi bilan qor qoplamining albedosi ortadi. Kun mobaynida qor qoplamining albedosi o'zgaradi. Quyosh chiqishi bilan toza quruq qor qoplamining albedosi 3-8% ga o'zgaradi. Kun o'rtasiga nisbatan albedoning kunlik o'zgarishi asimmetrik - Quyoshning bir xil balandliklarida tushdan oldin kuzatilgan albedolar tushdan keyingilardan kichik bo'ladi. O'tli qoplam. O'tlarning sersuvligiga, rangiga va qalinligiga qarab o'tli qoplamning albedosi 12 dan 28% gacha o'zgaradi. Nam o'tlarning albedosi quruq o'tlar albedosidan 2-3% ga kichik bo'ladi. O'tli qoplamning albedosi Quyoshning balandligiga bog'liq - quruq yashil o'tlarning ertalabki va kechqurundagi albedosi tushdagi albedosidan 2-9% ga katta. Kuzda so'lish davrida quruq o'tli qoplam albedosi 11-24%, bahorda o'tgan yilgi o'tning albedosi 10-23% chegarsida o'zgaradi. Tuproq albedosi. Tuproq sirtining albedosi tuproq turiga, uning tuzulishi, rangi va namligiga bog'liq. Quruq tuproqlarning o'rtacha albedosi 8 dan 26% gacha o'zgarishi mumkin. Oq qumning albedosi eng katta – 40%. Nam tuproqning albedosi quruq tuproqnikidan 3-8% ga, oq qumniki – 18-20% ga kichik bo'ladi. Tuproqning notekisligi (g'adir-budurligi) kamayishi bilan uning albedosi ortadi. Kunlik o'zgarishida tuproq albedosi Quyoshning kichik balandliklarida – maksimal, Quyosh tikkada bo'lganida – minimal bo'ladi. Albedoning kunduzgi o'zgarishi amplitudasi 11-17% tashkil etadi. Suv sirti albedosi. Suv sirti albedosi qator omillarga, shu jumladan, Quyoshning balandligiga, bulutlar miqdoriga, suv havzalarining xarakteristikalari (chuqurlik, suv tiniqligi va boshqa) va to'lqinlanish darajasiga bog'liq. May-sentyabr oylari mobaynida yirik tabiiy suv havzalari va suv omborlarining o'rtacha oylik albedolari 7 dan 11% gacha, sayoz suv havzalarining albedosi – 11 dan 16% gacha o'zgaradi. Suv sirti albedosining kunlik o'zgarishi bulutlar bo'lmaganida yaqqol ifodalangan bo'ladi. Bunday holatlarda albedoning kunlik o'zgarishi amplitudalari 30% va undan kattaroq bo'lishi mumkin. Kuchli to'lqinlanishda yoki butunlay bulutlilikda kun mobaynida albedo deyarli o'zgarmaydi. Butunlay bulutlilikda okean va dengizlarning albedosi 6-8% ni tashkil qiladi. Suv sirti albedosining Quyoshning burchak balandligiga bog'lanishini quyidagi jadvaldan ko'rish mumkin: H0 900 500 450 200 50 A% 2 4 5 12 35 Boshqa sirtlar albedosi. Igna bargli o'rmonlarning albedosi 10-15%, bargli o'rmonlarning albedosi 15-20%, suli va bug'doy maydonlarining albedosi 10-25%, kartoshka maydonlari – 15-25%, paxta maydonlari – 20-25% albedoga ega. Bulutlar albedosi. Bulutlarning albedosi ularning vertikal qalinligiga va turiga bog'liq. Albedoning eng katta qiymatlari yuqori to'p-to'p va qatlamli to'p-to'p bulutlarga xarakterli. Bir xil qalinlikdagi (300 m) yuqori to'p-to'p bulutning albedosi 71-73%, qatlamli to'p-to'p bulutning albedosi esa 56-64% ni tashkil qiladi. Bulutlar albedosi ular ostidagi yer sirti albedosiga bog'liq. Yer sirti va bulutlarning albedosi birgalikda sayyoramizning albedosini tashkil qiladi. Bulutlilik bo'lmaganida Yerning o'rtacha yillik albedosi ekvatorial va tropik kengliklarda tahminan 17%, qutbiy kengliklarda tahminan 50% ni tashkil qiladi. Bulutlilik Yer albedosini 25-30% dan 60% gacha orttiradi. Umuman, sayyoramizning o'rtacha albedosi 29 dan 32% gacha o'zgaradi. Demak, Quyoshdan kelgan radiatsiyaning uchdan bir qismi kosmik fazoga qaytariladi. Bu jarayonda bulutlilik asosiy o'rinni egallaydi. 1.5. Yer sirti va atmosferaning uzun to'lqinli nurlanishi. Effektiv nurlanish. Uzun to'lqinli radiatsiya deb to'lqin uzunliklari 4 mkm dan 100-120 mkm gacha bo'lgan radiatsiyaga aytiladi. Yer sirti va atmosfera, ixtiyoriy jismlar kabi energiyani nurlaydi. yer va atmosferaning haroratlari quyosh haroratidan ancha past bo'lganligi uchun, ular nurlagan energiya ko'rinmas infraqizil spektrga to'g'ri keladi. yer sirtini ham, atmosferani ham mutlaq qora jism deb bo'lmaydi. turli sirtlarning uzun to'lqinli radiatsiya spektrlarini o'rganish yetarli aniqlik bilan yerni kul rang jism deb hisoblash mumkinligini ko'rsatdi. bu shuni bildiradiki, barcha to'lqin uzunliklari uchun yer sirtining nurlanishi uning harorati bilan bir xil bo'lgan mutlaq qora jismning nurlanishidan bir xil ko'paytuvchiga farqlanadi: , bu yerda V0 – yer sirtining nurlanish oqimi (kVt/m2), - Stefan-Boltsman doimiysi, T0 - yer sirti harorati, - yer sirtining yutish qobiliyati yoki yutishning nisbiy koeffitsiyenti. Atmosfera qisqa to'lqinli quyosh radiatsiyasi (Erga kelayotgan jami radiatsiyaning 15% atrofida) va yer sirti nurlagan uzun to'lqinli radiatsiyasini yutish hisobiga, hamda suv bug'ining fazaviy o'tishlari natijasida ajralgan issiqlik hisobiga isiydi. Yer sirti kabi atmosfera ham uzun to'lqinli radiatsiyani nurlaydi. Atmosfera radiatsiyasining ko'p qismi (70%) yer sirti tomon nuralanadi, qolgan qismi esa kosmik fazoga chiqib ketadi. Yer sirti tomon yo'nalgan atmosfera radiatsiyasi atmosferaning uchrashma nurlanishi deb ataladi. Yer sirti uchrashma nurlanishni deyarli butunlay (90-99%) yutadi. Shunday qilib, yer sirti uchun atmosferaning uchrashma nurlanishi qo'shimcha issiqlik manbaidir. Yer nurlanishini yutadigan va uchrashma nurlanishni nurlaydigan atmosferadagi gaz – suv bug'idir. U 5,5-7,0 mkm va 17 mkm dan uzunroq spektral diapazonlarda infraqizil radiatsiyani kuchli yutadi. 8,5-12 mkm to'lqinlar diapazonida suv bug'i infraqizil radiatsiyani deyarli yutmaydi. Bu to'lqin uzunliklar diapazoni atmosferaning shaffof oynasi deb ataladi va bu “oyna”dan yer sirti nurlanishi kosmik fazoga chiqib ketadi. Suv bug'idan tashqari infraqizil radiatsiya oqimiga karbonat angidrid va ozon ta'sir ko'rsatadi. Uchrashma nurlanish atmosferaning quyi qatlamlaridagi namlik va haroratga kuchli bog'liq. Uchrashma nurlanish yer sirti nurlanishi kabi yaqqol ifodalangan sutkalik va yillik o'zgarishlarga ega emas. Yer sirti nurlanishi va atmosferaning uchrashma nurlanishi orasidagi farq effektiv nurlanish deb ataladi: Ve V0 - VA, bu yerda VA- atmosferaning uchrashma nurlanishi. Atmosferaning uchrashma nurlanishi odatda yer sirti nurlanishidan kichik bo'ladi, shu sababli Ve>0, ya'ni effektiv nurlanish yer sirti yo'qotgan isiqlikni ifodalaydi. Kamdan-kam hollardagina atmosferaning quyi qatlamlarida haroratning kuchli inversiyasi va namlikning katta qiymatlari kuzatilsa, Ve<0 bo'ladi va yer sirti atmosferadan issiqlik oladi. Effektiv nurlanish yer sirtining harorat rejimiga katta ta'sir ko'rsatadi, qor erishida, tumanlar va radiatsion sovishlar hosil bo'lishida katta rol o'ynaydi. Effektiv nurlanish atmosferadagi suv bug'i miqdoriga va bulutlilikka bog'liq. Suv bug'ining miqdori va bulutlilik ortishi bilan effektiv nurlanish kamayadi, chunki atmosferaning uchrashma nurlanishi ortadi. O'rta hisobda o'rta kengliklarda yer sirti yig'indi radiatsiyaning yutilishidan hosil bo'lgan issiqlikning tahminan yarmini effektiv nurlanish orqali yo'qotadi. 12.6. Yer sirti va atmosferaning radiatsiya balansi. Nurli energiya ko'rinishida issiqlikning kelishi umumiy issiqlik kelishining muhim tarkibiy qismidir. Uning ta'sirida yer sirti va atmosferaning issiqlik rejimi o'zgaradi. Jismning nurli energiya balansi yoki radiatsiya balansi deb, jism yutgan va nurlagan radiatsiyalar orasidagi farqqa aytiladi. Yer sirti radiatsiya balansining R kirim qismi to'g'ri radiatsiyaning (1-A)J’ va sochilgan radiatsiyaning (1-A)D yutilgan qismlaridan, hamda atmosferaning uchrashma nurlanishlaridan Va iborat bo'ladi. R ning chiqim qismiga yer sirtining nurlanishi V0 kiradi. bu yerda A – albedo. Bu yer sirti radiatsiya balansi tenglamasidir. Yer sirtining radiatsiya balansi atmosferaning yer sirtiga yaqin va tuproq qatlamlaridagi harorat taqsimotiga, qor erishi va bug'lanish jarayonlariga, sovishlar va tumanlar hosil bo'lishiga, havo massalari xususiyatlarining o'zgarishlariga katta ta'sir ko'rsatadi. Radiatsiya balansi geografik kenglikka, yil va sutka vaqtiga, atmosfera sharoitlariga (bulutlilik, shaffoflik va h.k.) bog'liq ravishda o'zgaradi. Radiatsiya balansi turli vaqt oraliqlari uchun (soat, sutka, oy, fasl, yil) hisoblanadi. Radiatsiya balansining uzun to'lqinli Ve va qisqa to'lqinli Rq=Q(1-A) tashkil qiluvchilari orasidagi munosabatga qarab radiatsion balans manfiy yoki musbat bo'lishi mumkin. Radiatsiya balansi R, uning uzun to'lqinli Ve va qisqa to'lqinli Rq tashkil etuvchilarining sutkalik o'zgarishlari 1.3-rasmda keltirilgan. Radiatsiya balansining manfiy qiymatlardan (kechasi) musbat qiymatlarga (kunduzi) va aksincha o'tishlari Quyoshning balandligi 10-15º ga teng bo'lganda kuzatiladi. Bulutsiz osmonda yoki bulutlar miqdori o'zgarmas bo'lganda tun mobaynida radiatsiya balansi o'zgarmaydi. Qor qoplami bo'lganida radiatsiya balansi musbat bo'ladigan vaqt oralig'i kamayadi, chunki R ning manfiy qiymatlardan musbat qiymatlarga o'tishi Quyoshning katta balandligida (20-25º) kuzatiladi. Shuning uchun ham qishda yuqori kengliklarda sutkalar mobaynida radiatsiya balansi manfiy bo'lishi mumkin. Janubiy kengliklarda yil mobaynida, o'rta kengliklarda – 6-8 oy mobaynida, Arktikada – 3-4 oy mobaynida radiatsiya balansi musbat bo'ladi. Antarktidada albedo qiymatlari katta bo'lganligi uchun qirg'oqdagilardan tashqari barcha stantsiyalarda yillik radiatsiya balansi manfiy bo'ladi. Quyoshning balandligi va albedodan tashqari, radiatsiya balansi va uning o'zgarishlariga bulutlilik katta ta'sir ko'rsatadi. Kunduzi musbat radiatsiya balanslarida bulutlilikning paydo bo'lishi yig'indi radiatsiya va effektiv nurlanishning kamayishiga olib keladi. Lekin, yig'indi radiatsiyaning kamayishi effektiv nurlanishning kamayishidan kuchliroq bo'lgani uchun radiatsiya balansi kamayadi. Tunda manfiy radiatsiya balanslarida bulutlilikning paydo bo'lishi effektiv nurlanishning va mos ravishda radiatsiya balansining kamayishiga olib keladi. O'rta kengliklarda bulutlilikning 3 dan 8 ballgacha ortishi radiatsiya balansini 20% kamayishiga olib keladi. Atmosfera radiatsiya balansining RA kirim qismini yer sirti nurlanishining atmosferada yutilgan qismi Uyut: Uyut=(1-R)V0 , bu yerda R - atmosferaning o'tkazish koeffitsiyenti, shuningdek atmosferada yutilgan to'g'ri va sochilgan radiatsiya q tashkil qiladi. Yer sirti VA va kosmik fazo V tomon yo'nalgan nurlanish hisobiga atmosfera issiqlik yo'qotadi, ya'ni yoki , - yer sirti va atmosferaning kosmik fazoga ketayotgan nurlanishlarini hisobga olsak, quyidagini yozishimiz mumkin: Bu atmosferaning radiatsiya balansi tenglamasidir. Iqlimiy hisoblashlarda yer sirti-atmosfera (yoki Yer) tizimining radiatsion balansi katta qiziqish uyg'otadi. Yer sirti-atmosfera tizimining radiatsion balansi deganda to'shalgan sirtning (tuproq yoki suv) faol qatlami va butun atmosferani o'z ichiga olgan vertikal ustundagi nurli energiyaning balansi tushuniladi. Demak, yoki , bu yerda – atmosferaning yuqori chegarasidagi gorizontal yuzaga tushayotgan to'g'ri quyosh radiatsiyasining miqdori (insolyatsiya), AYer – Yerning albedosi. Nazorat savollari: 1. Quyosh radiatsiyasi qanday tarkibga ega? Quyosh doimiysi nima? U qanday omillarga bog'liq? 2. Quyosh radiatsiyasining atmosferadagi yutilishi qanday sodir bo'ladi? 3. Quyosh radiatsiyasining atmosferadagi sochilishi nima? Qaysi optik hodisalar u bilan bog'liq? 4. Monoxramatik radiatsiya uchun quyosh radiatsiyasining atmosferadagi kuchsizlanishi tenglamasini keltirib chiqaring. 5. Atmosferaning integral shaffoflik xarakteristikalarini tushuntirib bering. Forbs effekti nima? 6. To'g'ri quyosh radiatsiyasining yer yuzasiga kelishi qaysi omillarga bog'liq? 7. Sochilgan va yig'indi quyosh radiatsiyalarining yer yuzasiga kelishi qaysi omillarga bog'liq? 8. Turli sirtlarning albedosi qaysi omillarga bog'liq? Tabiiy sirtlar, bulutlar va Yerning sayyoraviy albedosini aytib bering. 9. Yer yuzasi va atmosferaning uzun to'lqinli radiatsiyasi hamda effektiv nurlanish qaysi omillarga bog'liq? 10. Yer yuzasi radiatsiya balansi qanday tashkil etuvchilardan iborat? Yer yuzasi radiatsiya balansi tenglamasi nima? 11. Yer yuzasi radiatsiya balansining sutkalik va yillik o'zgarishini xarakterlab bering. 12. Atmosfera va yer yuzasi-atmosfera tizimi radiatsiya balanslarini xarakterlab bering. 13. Yer yuzasi issiqlik balanasi tenglamasi qanday tashkil etuvchilardan iborat? Xorijiy va mahalliy adabiyotlar: 1. Kachurin L.G. Kachurin L.G. «Metodы meteorologicheskix izmereniy. Metodы zondirovaniya atmosferы». – L.: Gidrometeoizdat.1985, 486 s. 2. Kmito A.A., Sklyarov Yu.A. «Pirgeliometrы». – L.: Gidrometeoizdat. 1981. 3. Goverdovskiy V.F. Kosmicheskaya meteorologiya s osnovami astronomii. - S.Pb.: Ros. Gos. gidromet. in-t, 1995. – 218 s. 4. German M.A. Kosmicheskiye metodы issledovaniya v meteorologii. – L.: Gidrometeoizdat, 1985. – 352 s. Yüklə 24,78 Kb. Dostları ilə paylaş:
|