etdikləri qırğınları belə ifadə edir: "Ermənilər tərəfindən türklərə qarşı keçirilən
qətliamların səbəbkarı, əvvəl erməni inqilabçıları-daşnaklar, sonra bunları
9
qoruyan və təşviq edən bəzi xarici dövlətlərdir. Türkiyədə komitəçilərin daxil
olmadığı yerlərdə yaşayan ermənilərin türklərlə bir problemi yox idi. Türk zülmü
bir gerçək olmayıb, istəyərək uydurulmuş siyasi bir əfsanədir. Həqiqəti olduğu kimi
demək tələb edirsə, şərqdə qətliam törədənlər müsəlmanlar deyil, ermənilərdir.
Sonra törətdikləri bu zülmü, hiylə ilə türklərin adına yazdılar.”
•
Qarsda Rus Milli Şura üzvü olmuş A.Semyonovun yazır: “205 min müsəlmandan
yalnız sərhəd zolağında qalanlardır ki, o da 50 mindən çox deyildir. Ermənilər qan
və göz yaşları hesabına böyük Ermənistan yaradır”.
•
Tiflisdə rus dilində çıxan “Kaspi” qəzetinin 8 aprel 1915-ci il tarixli sayında dərc
edilmiş yazıda jurnalist Türkiyənin Ərdahan mahalında törədilən qırğınlar belə
təsvir edilirdi: “...Əyalətin bütün müsəlman yaşayış məntəqələrində bəni insan
görünmür. Yalnız iki məntəqəyə 500-600 qadın və uşaq yığılmışdır. Onların
içərilərində cəmisi 6 nəfər əldən düşmüş qoca kişi vardır. Qars və Ərdahan
tərəflərində başsız qalan və ona bitişik Şərqi Anadolunun rus-erməni işğalı altında
olan ərazilərindən canını qurtarıb qaça bilən kimsəsiz uşaq və qadınların bir qismi
Bakı və Gəncəyə pənah gətirmişdi. Təkcə Bakıdakı “İsmailiyyə” binasının
zirzəmisində Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin Şərqi Anadoludan toplayıb
gətirdiyi 1000-ə qədər uşaq və qadın yerləşdirilmişdi. O dövrün mənbələri göstərir
ki, 1914-1915-ci illərdə Qars vilayətinin Ərdahan dairəsində 110, Qağızman
dairəsində 75, Qars dairəsində 130, Oltu dərəsində 90 kənd tamamilə dağıdılmış və
əhalisi soyqırıma məruz qalmışdır. Ümumiyyətlə, Qars vilayətində təkcə 1914-
1915-ci illərdə 405 kənddə ermənilər türklərə qarşı soyırım törətmişlər.”
•
Tiflisdə rus dilində dərc edilən illik “Qafqaz təqvim”indən: “Türklərin 1914-cü
ilin sonu və 1915-ci il ərzində məskun olduqları yaşayış məntəqələrində əhali
qalmadığından, Ərdahan dairəsində 1915-ci ildə, Oltu dairəsində isə 1915-ci və
1916-cı illərdə siyahıyaalma keçirmək mümkün olmamışdı. Ümumiyyətlə, 1914-
1915-ci illərdə Qars vilayətində 150 minə yaxın türk qətlə yetirilmişdir.”
•
Bakıda ermənilərin törətdiyi qırğınların bilavasitə şahidi olmuş, istintaqını
aparmış A.Y.Kluqenin tərtib etdiyi protokoldan: "...1918-ci il mart Bakı hadisələri
zamanı azı 11.000 müsəlman qətlə yetirilmişdir. Ermənilər müsəlman əhalisini
işgəncələrlə öldürür, şəmşirlərlə parçalayır, süngü ilə dəlik-deşik edir, körpə
uşaqları süngüyə keçirir, cəsədlərin burun, qulaq və başlarını kəsir, evlərə od vurub
sakinlər qarışıq yandırır, qadınları soyundurur və saçlarını bir-birinə bağlayaraq
tüfəngin qundağı ilə ölüncəyə qədər döyürdülər”.
•
Gəncə dairə məhkəməsinin hakimi A.F.Novatski öz hesabatında yazırdı:
"...Ermənilər 1918-ci ilin 18 (31) martında səhər erkən Şamaxı şəhərinə hücum
çəkmişlər. Şamaxı cənubdan ermənilər, şimal-şərq tərəfdən malakanlar tərəfindən
mühasirəyə alınmışdır. Bu dəstələr Şamaxının müsəlmanlar yaşayan aşağı hissəsini
bombardman etmişlər. Bu zaman şəhərin yuxarı hissəsində yaşayan ermənilər odlu
silahlardan müsəlmanları atəşə tutmuşlar. Şəhərə girməyə nail olmuş erməni və
malakanlar müsəlmanları məhv etməyə başlamışlar. Onlar irəlilədikcə evləri
yandırmış, qarət etmiş, dinc əhalini qırmışlar. Yanğın şəhərin bütün müsəlman
hissəsinə yayılmış və ertəsi gün bunun yerində yalnız xarabazarlıq qalmışdır. Kişi,
qadın, uşaq olmasına baxmayaraq, sakinlər küçələrdə gülləbaran edilmiş, onlara
olmazın əzab-əziyyətlər və işgəncələr verilmişdir. Küçələr zorlanmış, döşləri
kəsilmiş, qarınları yarılmış, təhqirlərə məruz qalmış qadın cəsədləri ilə dolu idi,
hətta nizələrlə torpağa saplanmış uşaq meyitlərinə də rast gəlmək olurdu." Navahı
kəndində "ermənilər kəndə soxularaq əhalini vəhşicəsinə döymüş, qaçanları
10
güllələmiş, əllərinə keçənləri süngüdən keçirmiş, xəncərlə doğramış, uşaqları
valideynlərinin gözləri qarşısında süngülərə taxmış, qadınları zorlamış, döşlərini
kəsmiş və nəticədə 555 kişini, 260 qadını, 140 uşağı məhv etmişlər."
•
Qatı bolşevik, Quba qəzasının komissarı David Qelovaninin istintaqa ifadəsindən:
"Amazaspın dəstəsi Quba şəhərinə cəza məqsədilə, yalnız komissar Şaumyanın
arzusu ilə - o biri komissarların xəbəri olmadan göndərilmişdi. Bu dəstəyə
əsgərlərin seçilməsi o vaxtkı hərbi komissar Korqanov tərəfindən həyata
keçirilmişdi. Dəstə "Daşnaksütyun" partiyasına mənsub olan təqribən 2 min nəfər
ermənidən ibarət idi, dəstəyə rəhbərlik məşhur daşnak Amazaspa, komissarlıq isə
Venunu adlı bir erməniyə tapşırılmışdı, buna "cəza dəstəsi" adı verilmişdi və onun
qarşısında heç bir siyasi məqsəd qoyulmamışdı."
•
1917-ci ildən bolşevik partiyasının üzvü olan Q.Blyumin xatırlayırdı: “1918-ci
ilin hadisələri başladı və biz, öz silahlı qüvvələrimiz olmadığından, daşnak
dəstələrindən istifadə etdik. Daşnak dəstələri öz murdar işlərini gördülər, 20000
yazıq müsəlman əhalisini doğramaqla, vətəndaş müharibəsi əvəzinə, milli zəmində
müharibə yaratdılar”.
•
Aleksandra Qavrilovna Baranova: “ 51 yaşım var, Petroqrad sakiniyəm, Bakı
şəhəri, Sisianovskaya küçəsi, 25 №-li evdə yaşayıram. Bu il (1918-H.A) mart
ayının 20-də gecə erməni əsgərləri mənim mənzilimə soxuldular və mənim
mənzilimi 13.150 rubl məbləğində qarət etdilər. Əşyaların siyahısını təqdim edirəm
və işə əlavə edilməsini xahiş edirəm. Müsəlmanlar evin divarını sökməklə həyətə
keçid açaraq məni evdən çıxardılar, bundan sonra müsəlmanlar qonşu evlərdə daha
5 dəlik açaraq məni, mənim 32 yaşlı qızım Vera Georgiyevna Niyaşevskayanı,
onun 5 yaşlı oğlu Aleksandrı, dayə Lyubovu, mənim 18 yaşlı qızım Ninanı, 3 nəfər
qulluqçunu və 4 nəfər pansionçunu 9-10 yaşlı müsəlman oğlanlarını, 2 nəfər
Əliyevləri, Qasımovu və Quliyevi evdən çıxarıb apardılar, hamımızı xilas etdilər.
Bizi rus-tatar məktəbinə gətirdilər, burada bizi yedirtdilər. Yuxarıda göstərilən
evdən əsgər olan erməni qızı Mariya Ayrumova atırdı. O, müsəlmanlara atəş açırdı.
Mən öz əmlakımı yeni qiymətlərlə, yəni mart qiymətləri ilə dəyərləndirirəm.”
İzahat oxundu. İmza. Komissiya üzvləri: Takinski, А.Kluge (imzalar). AR Pİİ SSA,
f. 277, s. 2, iş 14, v. 196.Sənəd № 57
•
Varvara Vasilyevna Antipova: “ 39 yaşım var, Bakı şəhəri, Kamenistaya küçəsi,
156 №-li evdə, 4-cü mərtəbədə yaşayıram. Bakıda mart qırğınları zamanı mən
Kamenistaya küçəsi, 156 №-li evdə yaşayırdım və həmin günlər mənim mənzilimə
dəstə-dəstə 50-60 nəfər erməni əsgəri gələrək axtarışlar aparırdılar. Onlar silah
axtarırdılar. Onlar bir neçə dəfə gəlmiş və bizi tamamilə evdən çıxararaq şəhərin o
biri başına, vağzal tərəfə qovmuşdular. Mən diz üstə ermənilərə və onların
rəislərinə yalvarırdım, onların əlini öpürdüm və ağlayırdım ki, bizi mənzilimizdən
və evdən qovmasınlar. Ermənilər mənim mənzilimdən köhnə qiymətlə 12.325 rubl
məbləğində əşyalarımı qarət etdilər. İndiki vaxtda mənim əmlakımın bir neçə dəfə,
qat-qat baha qiyməti vardır. Ermənilər tatar evi olduğu üçün bizim evi partlatmaq
istəyirdilər və biz çətinliklə onları dilə tutduq ki, bizi müflis etməsinlər.” Oxundu.
İmza. V.Antipova. Komissiya üzvü: А.Kluge (imza). AR Pİİ SSA, f. 277, s. 2, iş
14, v. 211.Sənəd № 582.
•
Şamaxı hadisələrinin şahidi olan və Bakı hökumətinin Stepan Lalayevə “geniş
mandat” verdiyini bildirən P.Boçarov qeyd edirdi: “Bir gecə ərzində şəhər sanki
yoxa çıxmışdı. Əhali məhv edilmişdi. Əraziyə Caparidzenin sədrliyi altında
komissiya göndərildi. Şamaxının komendantı daşnak Paxlasin azad edildi və onun
11
qırğın zamanı fəaliyyətsizlik nümayiş etdirən dəstəsi ləğv edildi. Həmçinin daşnak
Stepan Lalayev geri yollanıldı”.
•
Fövqəladə Təhqiqat Komissiyasının üzvü A. Novatskinin rəhbərlik etdiyi qrupun
hazırladığı məruzədən (ARDA. f. 1061, siy. 1, iş 95): “Daşnak Hamazaspın
dəstələri Şamaxı qəzasının 120 azərbaycanlı kəndindən 86-sını qarət edib
yandırmış, əhalisini qətlə yetirmişdi. Qəzanın 53 kəndində ermənilər qısa müddətdə
8027 nəfər azərbaycanlını öldürmüşdür. Şamaxı şəhərində 12 məhəllə məscidi, 800
illik tarixə malik “Cümə məscidi” yandırılmışdı. Qubada və qəzanın 122 kəndində
qətliamın birinci günü şəhərdə 713 nəfəri, ikinci günü 1012 nəfər azərbaycanlını
qətlə yetirmişlər. Quba şəhərində 3 minədək dinc sakin qətlə yetirilmiş, 105 ev və
digər tikililər tamamilə yandırılmışdır. Gəncə ətrafında 272, Ağsu, Kürdəmir və
Lənkəranda 130 yaşayış məntəqəsinin əhalisi vəhşicəsinə öldürülmüşdür...erməni
silahlı dəstələrinin şəhərə daxil olması müsəlman əhalinin kütləvi surətdə qətli və
onlar üzərində hər cür zorakılıq halları ilə müşayiət olunurdu. Ermənilər küçələrdə
əllərinə keçən kişi, qadın və uşaqları amansızlıqla qətlə yetirdilər. Evlərə soxularaq
südəmər uşaqlara belə rəhm etmir, onları analarının qucağındaca qılıncla
doğrayırdılar....Kərbəlayı Məhəmməd Tağı oğlunun on dörd nəfərdən ibarət ailəsi
bu cür qəddarlıqla qətlə yetirilmişdi. Məhəmməd Rəsul Mahmud oğlunun üç uşaq
və arvadından ibarət bütün ailəsi ağır işgəncələrlə öldürülmüşdür. Onun özünün
diri-diri qarnını yırtmış, gözü qabağında üç uşağının başını kəsmişdilər. Hacı Dadaş
Bala Qasım oğlu arvadı Məşədi Bibixanım və oğlu Əbdül Qasımla öz evlərində
öldürülmüş və yandırılmışlar. Kərbəlayı Abuzər Məstan oğlunun iki qızı - Hökümə
və Buta analarının qucağındaca xəncərlə doğranmışlar. Erməni əsgərləri şəhərin
hörmətli ağsaqqallarından olan Əli-Paşa Kərbəlayı Məhəmməd oğlundan tələb
edirlər ki, kef çəkmək üçün onlara müsəlman qadın və qızları tapıb gətirsin. O,
bundan imtina edir. Əmrlərinin yerinə yetirilmədiyini görən erməni cəlladları onu
və oğlunu vəhşicəsinə qətlə yetirirlər. Erməni vandalları əvvəlcə atasının gözü
qabağında oğlunun gözlərini çıxarır, üzünü ülgüclə doğrayır, sonra isə canını
tapşırana qədər süngü ilə dəlik-deşik edirlər.
•
Yakov Nikolayeviç Smirnov: “andlı iclasçı, Bakının keçmiş İctimai Şəhər rəisi,
Bakı şəhəri, Bazarnaya və Poçtovaya küçələrinin kəsişməsində, Krasilnikovların
evində yaşayıram, rusam. Gecə növbəsi çəkərkən mənə bir erməni əsgər yaxınlaşdı
və söhbət əsnasında öz alman “ştutser”ini göstərərək, fəxrlə dedi-bu silahla əsir
müsəlmanlara 1500 patron atmışam, bütün müsəlmanları qıracağıq...”
•
“Novoya vremya” qəzetinin İrəvan üzrə müxbiri A. Qriqoryev: “...törədilən
cinayətlərin 80 faizi Türkiyədən gəlmiş ermənilərin, muzdlu qatillərin payına
düşürdü. 1905-1906-cı illərdə Qafqazda erməni-müsəlman qırğınları haqqında polis
departamentinin hazırladığı sənəddə deyilir: “Daşnaksutyun” öz qüdrətini göstərdi,
müsəlmanlar cəfasını çəkdilər. Burada ikili oyun oynanılmışdı: birincisi,
müsəlmanlarda olan qisasın bir qismini almaq, digər tərəfdən baş verən hadisələrin
günahını mətbuat və təbliğatın köməyi ilə rus hökumətinin üzərinə yıxmaq, bununla
da təkcə erməniləri deyil, Qafqazın digər sakinlərini də inqilabiləşdirmək üçün
güclü təbliğat materialı əldə edilmiş olurdu. Nəticədə ermənilərə münasib olmayan
bir çox rus məmurları və ayrı-ayrı şəxslər terror qurbanı oldular: general Əlixanov
(Maqsud Əlixanov-Avarski), qubernatorlar Nakaşidze, Andreyev (birincisi Bakının
qubernatoru, ikincisi Yelizavetpolun (Gəncə) vitse - qubernatoru), polkovniklər
Bıkov və Saxarov və başqa dövlət məmurları (partiyanın hesabatından). Onların
qismən nail olduqları ikinci məqsədləri ondan ibarət idi ki, Zaqafqaziyada
ermənilərlə müsəlmanların yaşadıqları ərazilər bir-birindən ayrıldı, Türkiyədən və
12
qismən İrandan köçən ermənilərin məskunlaşdırılması üçün torpaqlar boşaldıldı.
Son 5-6 ildə onların sayı yarım milyona çatmış, 200 min nəfər isə rus idarələrinin
vəkaləti ilə təbəəlik əldə etmişdi. Yelizavetpol, İrəvan və Qars vilayətlərində
ərazilərin qismən ayrılmasına nail olunmuş, torpaqların müəyyən hissəsi
boşaldılmış, həmin ərazilərdən bir çox müsəlmanlar qaçaraq canlarını
qurtarmışdılar".
•
Fövqəladə İstintaq Komissiyanın üzvləri N.Mixaylovun və V.Klossovskinin
ifadələrindən: “Ağdamdan Qutqaşenə (Qəbələ) gedən yolun üstündə yerləşən
Axtala ərazisində ermənilər tərəfindən diri-diri dərisi soyulmuş bir neçə müsəlman
meyiti gördük. Bağır dərəsində bədənləri süngü ilə tamamilə deşik-deşik edilmiş 5
müsəlman vardı. Çomaxlı stansiyasının yaxınlığındakı yolun üstündə ermənilər
tərəfindən gözləri çıxarılmış 21 arabaçı qətlə yetirilmişdi (Azərbaycan
Respublikasının SPİH Dövlət Arxivi, f.277, s.2, i.16, v.6). Ermənilərin ağlasığmaz
vəhşilikləri hətta bolşevik rus əsgərlərini dəhşətə saldığından onlar ermənilərə qarşı
çıxış etmiş, ermənilərlə silahlı toqquşmaya da çıxmışdılar. Nəhayət, onlar
ermənilərdən ayrılıb bir çox müsəlmanları özləri ilə Bakıya apararaq xilas etdilər."
•
Dostları ilə paylaş: |