yana urush ochdi. U langobardlar poytaxti Paviyani bosib oldi va langobardlar
qiroli Dezideriyni taxtdan tushirdi. Langobardiya shundan keyin o’z mustaqilligini
yo’qotdi, frank qirolligiga qo’shib olinib, graflar tomonidan idora qilina boshladi.
Keyincha Karl Langobardiyaga o’zining o’g’li Pipinni vitse-qirol qilib tayinladi.
VIII asrning 70-yillarida Karl arablar bilan ham urush kildi. U 778 yilda
Pireneya tog’lari orqasiga yurish qilib, Saragosa shahrini
bosib olishga harakat
qildi. YUrish muvaffaqiyatsiz chiqdi, Saragosani ololmadi. Qaytishda Ronseval
darasida franklar arergardiga mahalliy aholi basklar hujum qildi. Bu jangda
franklar otryadi deyarli butunlay qirib tashlandi. Halok bo’lganlar qatorida Bretan
markasining grafi Roland ham bor edi. Keyincha bu epizod «Roland haqida
qo’shiq» nomli mashhur dostonga tema bo’ldi, bu doston ancha keyin yozildi (XI
asrning ikkinchi yarmida batamom yozilib bo’ldi). 773 yilda Ispapiyada qilingan
yurish
muvaffaqiyatsizlikka
uchragai
bo’lsada,
franklarning
Pireney
tog’laridanoshib o’tishlarining o’zi diqqatga sazovordir. Keyinchalik,
VIII asrning
oxiri va IX asrning xuddi boshida franklar Pireneya tog’lari orqasiga yana
birnechamarta harbiy yurish qildilar; bu yurishlar natijasida Pireneya tog’lari bilan
Ebro daryosi o’rtasidagi oblast bospb olindi. Bu yerda Ispan markasi deb atalgan
alohida bir chegara okrug tuzildi, bu okrugga keyincha Barselona grafligi deb nom
berildi. Notinch Akvitaniya ustidan nazoratni kuchaytirish uchun Qarl u yerga
boshqa bir o’g’li
Lyudovikni noib qilib tayinlab, unga Akvitaniya qiroli unvonini
berdi. Lekin Karl Buyuk urushlarning ko’pini sharqda - Markaziy Yevropada olib
bordi. U sakslar bilan bo’lgan urushlarga ayniqsa ko’p kuch sarf qildi. Bu urush
qattiq bo’lib, 30 yildan ortiq (772 yildan 804 yilgacha) davom etdi. Franklarni
hisobga olmaganda, sakslar o’arbiy Germaniyada yashagan qabilalar ichida eng
katta qabila edi. Ular Reyndan Elbagacha cho’zilgap juda katta territoriyada
o’rnashg’an edi. Sakslarning Karl zamonidagi ijtimoiy tuzumida urug’chilik
tuzumi alovdatlari, uning barcha yaxshi va yomon
tomonlari hali anchagina
saqlanib qolgan edi. Sakslarning asosiy ommasi urug’chilik aloqalari va qabila
ichidagn aloqalar bilan o’zaro mahkam bog’langan erkin dehqonlar, shu bilan bir
vaqtda jangchilardan iborat edi. Biroq, ular tarqoq holda bo’lib, juda ko’p
qabilalarga va qabilaviy guruhlarga bo’lingan edi, bu qabilalar va qabilaviy
guruhlar uzluksiz ravishda bir-biri bilan urushib turardi. Ularning shllab
chiqaruvchi kuchlari darajasi (dehqonchilikda asosan partov sistemasi ho’llanardi,
mollar yaylovda boqilar edi), shaharlar va savdo mutlaqo yo’q edi, shuningdek,
ularning qurol-aslahalari va urushish usullari (yaxshi qurollanmagap dehqon
piyoda lashkarlari asosiy o’rin tutar edi) franklarning iqtisodiy
va ijtimoiy-siyosiy
taraqqiyot darajasidan past edi, franklar bu vaqtda feodallashuv va romanlashuv
sohasida juda olg’a qarab ketgan edilar. Feodallashib borayotgan frank
zodagonlarining sakslarga qarshi olib borgan urushi feodallarga xos urush edi.
Franklar o’z oldilariga sakslar yerini bosib olish va ularning o’zini krepostnoylarga
aylantirishni maqsad qilib qo’ygan edilar. Saksoniyaga qarshi urushning sababi bor
edi. Karl Boltiq dengiziga chiqishga harakat qildi, Boltiq dengizi VIII asrning oxiri
va IX asrning boshlarida katta savdo ahamiyatiga ega edi (skandinavlar, slavyanlar
va arablar savdosi shu Boltiq dengizi orqali olib borilar edi). Frank qiroli Boltiq
savdosidan katta-katta xirojlar olishni mo’ljallar edi.
Karl sakslarni dastlab VIII asrning 70- yillarida bo’ysundirdi. Avval g’arbiy
sakslar - vestfallar (ular Reyn va Vezer daryolari o’rtasida yashar edilar)
bo’ysundirildi. Ularning ketidan ostfallar ham bo’ysundirildi (ular Vezer
daryosining sharkida yashar edilar). 777 yilda Paderbornda bo’lgan s’ezdda saks
qabilalari ko’pchiligining boshliqlari Karlga qasamyod qildi. Karlning buyrug’iga
binoan, sakslariing hammasi majusiylik dinidan xristian diniga o’tishlari kerak edi.
Saksoniyaga ko’pdan-ko’p
frank ruhoniylari keldi, hamma yoqda cherkovlar qurila
boshladi, sakslar cherkovga ushur (hosilning o’ndan birini) to’lashga majbur
etilgan edilar. Lekin, shundan keyin tez orada 778 yildan boshlab sakslar bir necha
marta katta qo’zg’olon ko’tardilar. Bu qo’zg’olonlardan kuzatilgan maqsad
franklar zulmidan xalyus bo’lish edi. Karl bu qo’zg’olonlarni juda ham rahmsizlik
bilan bostirdi. Minglab sakslar qatl etildi. Qo’zg’olonchilarning ko’pi qulga
aylantirildi. Dastlab sakslarning qo’zg’olonlarida ularning zodagonlari ham
qatnashdi. Lekin Karl zodagonlarni sekin-asta o’z tomoniga og’dirib olishga
muvaffaq bo’ldi. Qo’zg’olon ko’targan sakslarping asosiy boshliqlaridan biri -
vestfallar gertsogi Vigukind qimmatbaho in’omlarga sotilib, 785
yilda sakslarga
xiyonat qildi va Qarl tomoniga o’tdi.)
Sakslarning
IX
asr
boshlaridagi
so’nggi hafakati deyarli nuqul «oddiy sakslar» harakati tusida bo’lib, asosan
Saksonnyaning shimolida (Nordalbingiyada) o’tdi. Nihoyat, sakslar bo’ysundi va
Frank qirolining fuqarosi sifatida frank graflari tomonidan idora qilinadigan bo’ldi.
Sakslarning itoatsizroq qismi Reyn daryosining chap qirg’og’iga - franklar orasiga
chekindi, frank kolonistlari esa qaytadan Reyn daryosining kirg’og’iga, ya’ni bir
vaqtlarda frank qabilalarining ittifoqi vujudga kelgan yerga o’tib joylashdi. Sakslar
bilan urishish vaqtida Karl SHarqiy Yevropadagi boshka xalklar bilan ham urush
olib borishga majbur buldi. Polab slavyanlari bilan urushdi va bu qabilalardan
ba’zilariga - lyutichlarga va lujichanlarga - xiroj soldi. Dunayning o’rta oqimidagi
kuchli Avariya podsholigi franklarga qaram bo’ldi. Dunayning yuqori oqimidagi
Bavariya kopolligi
tamomila bosib olindi, ilg’ari bu qirollik franklarga onda-sonda
xiroj to’lay turar edi. Xarutan-slovenlardan i,borat janubiy slavyan qabilalari
yashaydigan Xorutaniya (Karintiya) shuningdek, Bolqon yarim orolining shimoli-
g’arbidagi xorvat yerlari Bovariya bilan birga Frank davlatiga qushib olingan edi.
Xorutaniya Frank davlati sostavida uzoq turmadi. Istilolar natijasida Karl Buyuk
zamonida Frank davlati juda kengayib ketdi. Uning chegaralari g’arbda Ebro
daryosi, Pireneya tog’laridan Atlantika okeanigacha,
sharqda Elba va Dunay
daryolari va Adriatik dengizi qirg’oqlarigacha, shimolda Friz (yoki Nemis) va
Baltika dengizlarigacha, janubda deyarli janubiy Italiyagacha bordi. Sal ilgariroq
vujudga kelgai Papa davlati ham Karl Buyuk davrida haqiqatda unga buisunuvchi
vassal davlat bo’lib qoldi.
Dostları ilə paylaş: