Mən deyərəm ki: et-Dürr'ül-Mensur təfsirinin müəllifi bu rəvayəti
İbni Əbu Şeybedən, o da Abdullah b. Zevkandan, o da Peyğəmbərdən
nəql etmişdir. Ayrıca müəllif İbni Əbu Şeybedən, o da Əbu
Zenaddan, o da Aişədən, o da Peyğəmbərdən (s. a. a) nəql etmişdir.
Yenə et-Dürr'ül-Mensur təfsirində Əbu Mihzem kanalıyla Ebu'şŞeyh
və İbni Mürdeveyh Peyğəmbərdən (s. a. a) belə tahriç etmişlər:
"Dəvə quşu yumurtası qırmanın kəffarəs(n)i, onun dəyəridir."
Yenə et-Dürr'ül-Mensur təfsirində İbni Əbu Xatəm, Əbu Cəfər
Məhəmməd b. Əlidən [İmam Mis] (ə.s) belə rəvayət edər: "Adamın
biri Hz. Əliyə (ə.s) qurbanlıq heyvanların nələr olduğunu
soruşdu. Hz. Əli, 'Səkkiz cüt heyvan' dedi. Adam sanki şübhə etdi. Bunun
üzərinə Hz. Əli (ə.s) ona, 'Quran oxuyursanmu?' deyə soruşdu.
Adam, 'Bəli.' deyər kimi oldu. Hz. Əli (ə.s), 'Ey inananlar! Etdiyiniz
202 ........................................... əl-Mizan Fi Tefsir'il-Kur'an - c. 6
əqdləri yerinə yetirin... dörd ayaqlı heyvanlar sizə halal qılındı.'
[Maidə, 1] ayəsini eşitdinmi?' Adam, 'Bəli.' dedi. Hz. Əli (ə.s), 'Məqsəd,
Allahın insanlara ruzi olaraq təqdim etdiyi heyvanları kəsərkən
onun adını xatırlamaqdır.' [Həcc, 34] və 'Kimi yük daşıyan və kiminin yunundan
döşək edilən heyvanları yaradan Odur. Allahın sizə ruzi
olaraq təqdim etdiyi heyvanların ətini yeyin.' (Ən'am, 143) ayələrini eşitdin
mi?' deyə soruşdu. Adam, 'Bəli.' dedi."
"Hz. Əli '(Kişili dişili olmaq üzrə) səkkiz baş olan bu heyvanların
ikisi qoyun, ikisi keçidir. Geridə qalanların ikisi dəvə, ikisi
maldır.' [Ən'am, 144] ayələrini eşitdinmi?' deyə soruşdu. Adam 'bəli'
dedi. Hz. Əli 'Ey inananlar! Ehramlı ikən ov öldürməyin... Kəbəyə
çatacaq bir qurban olmaq üzrə cəzası vardır.' [Maidə, 95] ayələrini
eşitdinmi?' deyə soruşdu. Adam 'bəli' dedi."
"Bunun üzərinə Hz. Əli, 'Əgər bir maral öldürsəm kəffarə olaraq
nə verməm lazımdır?' deyə soruşdu. Adam, 'Bir qoyun.' dedi. 'Kəbəyə
çatdırmaq üzrə bir qurbanlıqdırmı?' deyə soruşdu. Adam, 'Bəli.'
dedi. Hz. Əli, 'Eşitdiyin kimi Allah qurbanlığın Kəbəyə çatdırılacağını
ifadə etmişdir.' dedi."
Yenə et-Dürr'ül-Mensur təfsirində İbni Əbu Xatəm, Atas(n)ı Xorasanıdan
Ömər, Osman, Hz. Əli, İbni Abbas, Zeyd b. Sabit və Müaviyənin
ehramlı ikən ov heyvanı öldürənin ödəyəcəyi kəffarələ əlaqədar
olaraq, öldürülən heyvana dəyər biçilməsinə və o dəyər qədər
yox-sullara yemək verilməsinə hökm etdilər, şəklində rəvayət edər.
Yenə eyni əsərdə İbni Cəririn, Əbu Hüreyrə yoluyla "Həm özünüzə,
həm də yola salara bir dolanışıqlıq olmaq üzrə dəniz ovu və
yeməyi sizə halal qılındı." ayəs(n)i ilə əlaqədar olaraq Peyğəmbərdən
(s. a. a), "Dənizin ölü olaraq sahilə atdığı heyvanlar dənizin yeməkləridir."
şəklində rəvayət etdiyi ifadə edilər.
Mən deyərəm ki: Bu mənada rəvayətlər səhabələrin bəzisindən də
nəql edilmişdir. Lakin yuxarıda toxunulduğu kimi Ehlibeyt İmamlarından
bu rəvayətin tərsi nəql edilmişdir.
Tefsir'ul-Ayyaşi'de Eban b. Tağlibdən belə rəvayət edilər: "İmam
Cəfər Sadiğə (ə.s) 'Allah, Kəbəni, o hörmətli evi insanlar
üçün bir dayaq etdi.' ayəsinin mənasını soruşdum. Mənə, 'Allah, oranı
insanların dinləri və dolanışıqları üçün dayaq etdi.' cavabını
verdi."
Maidə Surəsi 94-99 ............................................................... 203
Mən deyərəm ki: Bu rəvayətin nə demək istədiyinə ayənin mənasını
açıqlayarkən yer vermişdik.
204 ................................................... əl-Mizan Fi Tefsir'il-Kur'an - c. 6
204 ............................................... əl-Mizan Fi Tefsir'il-Kur'an - c. 6
100- De ki: Murdarın çoxluğu səni çaşdırsa belə, bulaşdır təmiz bir deyil.
O halda ey ağıl sahibləri, Allahdan qorxun. Ümid edilər ki, qurtuluşa
əriyərsiniz.
AYƏNİN ŞƏRHİ
Bu ayə, tək və müstəqil kimidir. Çünki əvvəli və sonrası ilə
əlaqəsi diqqətə çarpan deyil. Bu səbəbdən əvvəli ilə arasında əlaqə
qurma zəhmətinə girişmək gərəksizdir. Bu ayə haqq dinin digər
sözdə dinlər qarşısındakı imtiyazını və insanlığın ümumi gedişini
açıqlayan bir küllü məsəli ehtiva edir. Bu imtiyaz budur:
Etibar hər vaxt haqqa istiqamətlidir. Tərəfdarı nə qədər az və meydana gətirdikləri
birlik nə qədər kiçik olursa olsun, bu belədir.
Yöneliş xeyirə və xoşbəxtliyə doğru olmalıdır. İstədiyi qədər əksəriyyət
ondan üz çevirsin və güclülər onu unutmuş olsun. Çünki
haqqın qanunları sağlam fikirə söykən/dözər və ağlı başında, insanları cəmiyyətin
faydas(n)ı xaricində bir hədəfə yönəltməz, onun quruluşunu gücləndirəcək
həyat hökmlərindən və təmiz həyat yollarından başqa bir istiqaməti
göstərməz. Əksəriyyətin arzularına uyğun gəlsin və ya uyğun gəlməsin, fərq
etməz. Ümumiyyətlə sağlam fikirin istəkləri əksəriyyətin arzularına tərs
düşər. Bu universal nizamın özü, haqq düşüncələrin oxudur,
onların arzularının heç bir impulsuna uyğun gəlməz. Əgər haqq onların arzularına
uyğun gəlsəydi, göylərin və yer üzünün nizamı alt-üst olardı.
"Də ki: Murdarın çoxluğu səni çaşdırsa belə, bulaşdır təmiz bir deyil." Elə
aydın olur ki, murdarın təmiz ilə bərabər olmaması ilə təmizin murdardan daha
yaxşı olduğu nəzərdə tutulur. Bu isə açıq-aşkar bir gerçəkdir. O halda bu ifadədə
kinayə sənəti vardır. İzah edilmək istənən budur: Təmiz, təbiəti
etibarı ilə və fitrətin gərəyi olaraq murdardan daha yüksək dərəcəli və
daha üst mövqedədir. Əgər, keçici bir faktorun təsiri ilə vəziyyətin
tərsinə döndüyü və murdarın təmizdən daha yaxşı olduğu farzedilecek
olsa, o zaman murdarın mərhələ mərhələ irəliləyərək təmiz ilə
eyni səviyyəyə çıxması, ona bərabər mövqeyə gəlməsi, arxasından da
Maidə Surəsi 100 .................................................................. 205
təmizin səviyyəsini keçərək onun üstünə çıxması lazımdır. Buna görə
murdarın təmiz ilə bərabər olması rədd edilincə, onun təmizdən daha üstün
mövqeyə gəlmə ehtimalı haydı haydı rədd edilmiş olar.
Bu şərhlərimizlə, niyə/səbəb "habis=pis" sözünün
"tayyib=temiz" sözünün qabağına keçərildiyi ortaya çıxır. Çünki
ayənin məqsədi murdarın çox meydana gəlinin onu təmizdən daha yaxşı edə bilməyəcəyini
açıqlamaqdır. Belə bir şeyin ola bilməsi üçün murdarın alçaqlıq
və adilik çuxurundan üstünlük doruğuna çıxaraq təmizlə bərabər mövqeyə
gəlməsi və sonra onun səviyyəsinin üzərinə yüksəlməsi lazımdır.
Əgər "tayyib=temiz" sözü önə alınaraq "təmiz və murdar bərabər
deyil" deyilsəydi, ifadənin məqsədi, təmizin murdardan daha alt səviyyədə,
daha aşağıda ola bilməyəcəyini açıqlamaq olardı. O zaman da
bunun arxasından murdarın çox olduğunun yerinə təmizin az olduğunun
ifadə edilməsi lazım idi. Bu incəliyə diqqət yetirmək lazımdır.
Təmizlik və pislik, daşıdıqları məna etibarı ilə xarici dünyada konkret
varlığı olan gerçək obyektlərin gerçək sifətləri olaraq istifadə edilərlər.
Təmiz və murdar yemək ilə təmiz və murdar yer/yeyər kimi... Bu ayələrdə
buyurulduğu kimi: "Təmiz yer/yeyər, Allahın icazəs(n)i ilə məhsulunu comərdcə verər.
Murdar yer/yeyər isə cılız məhsul verər." (Ə'RAF, 58) "Təmiz ruziləri" (Ə'RAF, 32)
Əgər zaman zaman bu iki söz etibarı və vəzi sifətlərlə əlaqədar olaraq
istifadə edilərlər də məsələn təmiz və ya murdar hökm və ya təmiz və ya
murdar xasiyyət deyilirsə, bu bir növ məcazi ifadə olar.
Təqva bəzi hərəkətləri etmək və ya etməmək demək olduğu
halda və bu hərəkətlərin təmizliyi və çirkliliyi məcazi bir ifadə olduğu
halda, "bulaşdır təmiz bir deyil." ifadəsini "O halda ey ağıl sahibləri,
Allahdan qorxun. Ümid edilər ki, qurtuluşa əriyərsiniz." ifadəsiylə
detallan-dırılması və murdar ilə təmizin bərabər olmadığının hər kəs tərəfindən
qəbul edilən bir gerçək olaraq ələ alınması, təmiz ilə murdardan,
konkret və obyektiv varlıqların nəzərdə tutulduğunun ən güclü şahididir
və o təqdirdə bu, müvəffəqiyyətli və mübahisə/müzakirəsiz bir dəlil olar. Amma əgər
təmiz və murdar davranışlar və tutumlar nəzərdə tutulsaydı, bu o qədər açıq
bir dəlil olmazdı. Çünki hər qrup öz yolunu təmiz və nəfsinin
arzularına tərs düşən hər yolu da murdar görər.
Buna görə bu söz, uca Allahın Quranın bir çox yerində
vurğuladığı başqa bir gerçəyə söykən/dözür. Bu gerçək budur: Din,
fitrətə və yaradılışa söykən/dözər. Dinin mənimsəməyə çağırdığı həyat
tərzi, təmiz olan həyat tərzi, qadağan etdiyi həyat tərzi isə murdar olan
həyat tərzidir. Uca Allah yalnız təmiz şeyləri halal edərkən,
206 ..................................... əl-Mizan Fi Tefsir'il-Kur'an - c. 6
Uca Allah yalnız təmiz şeyləri halal edərkən, haram etdiyi şeylər
də yalnız murdar olan şeylərdir. Bu ayələrdə buyurulduğu kimi: "(Ey
Məhəmməd), yüzünü Allahı bir qəbul edici olaraq düz dinə
çevir. Fitrətə uyğun olaraq dinə dön ki, Allah insanları ona görə
yaratdı. Allahın yaratma qanunları dəyişdirilə bilməz. İşdə doğru din
budur." (Rum, 30) "Allah onlara təmiz şeyləri halal və murdar şeyləri
haram edir." (Ə'RAF, 157) "Də ki, Allahın qullarının faydasına təqdim etdiyi
gözəllikləri və təmiz ruziləri kim haram etdi?" (Ə'RAF, 32)
Bütün bu şərhlərdən çıxan nəticə budur: "Murdarın çoxluğu
səni çaşdırsa belə, bulaşdır təmiz bir deyil." ayəs(n)i bu gerçəyi açıqlayan
bir özdeyiştir: Din qaydaları, obyektlərdə olan tekvini=
varoluşsal təmizlik və pislik sifətlərinə söykən/dözərlər. Yaratma xüsusiyyətdə
olan bu sifətlər insanın xoşbəxtliyi və bədbəxtliyi üzərində təsirlidir.
Bu sifətlər üzərində azlığın və çoxluğun təsiri yoxdur. Yəni
təmiz az olsa da təmizdir və murdar da çox olsa da murdardır.
Buna görə, murdar ilə təmizi bir-birindən ayırt ədəbilən, təmizin murdardan
xeyirli olduğuna hökm edən, insanın həyatını xoşbəxt etməyə
səy et/ət-mesi və yaxşını pisə seçməsi lazım olduğuna inanan hər
ağıl sahibinin Allahdan qorxaraq onun yolundan getməsi, insanların
bir çoxunun murdar işlərə və məhvedici davranışlara dalmalarına
aldanmaması, nəfsi arzularına qapılaraq aldadılma və qorxudulma
yolu ilə haqqa bağlılıqdan imtina etməməsi lazımdır ki, xoşbəxtliyə
yönəlmək surətiylə qurtuluşa çatması ümid edilə bilsin.
"O halda ey ağıl sahibləri, Allahdan qorxun. Ümid edilər ki, qurtuluşa əriyərsiniz."
Bu ifadə, ayənin ilk hissəsini meydana gətirən özdeyişin əlaqəli
davamıdır. Mənasının özü budur: Təqva, ilahi qanunlarla əlaqəli
bir xüsusdur. İlahi qanunlar da insanın xoşbəxtliyi və qurtuluşunu
güdməkdə, yaratma təmizlik və pisliklər əsasına söykənəndir. Ağılı başında
olan kimsə bu mövzuda şübhə etməz. O halda ey ağıl sahibləri,
Allahdan qorxub ONun qanunlarına uyğun davranmalısınız ki,
qurtuluşa çata biləsiniz.
Maidə Surəsi 101-102 ....................................................... 207
101- Ey inananlar! Açıqlandığında sizi üzəcək olan, Qur-an endirildiyi
zaman soruşsanız sizə açıqlanacaq olan şeyləri soruşmayın.
(Çünki) Allah onlardan imtina etmişdir və Allah bağışlayandır, halım.
102- Sizdən əvvəlki bir cəmiyyət də onları soruşmuşdu; sonra onları
inkar etmişlər idi.
AYƏLƏRİN ŞƏRHİ
Bu iki ayənin əvvəlki ayələrlə diqqətə çarpan bir əlaqələri
görülmür. Məzmunları başqa bir sözlə əlaqəli olmağı tələb etməyəcək
dərəcədə zəngindir. Bu ayələr başqa bir sözə ehtiyac buraxmadan
məqsədlərini özləri ifadə edirlər. Buna görə bəzi
təfsirçilərin bu ayələri bəzən özlərindən əvvəlki ayələrlə,
bəzən surənin baş tərəfi ilə və bəzən surənin məqsədi ilə
əlaqəli göstərmək üçün xərclədikləri səylərə ehtiyac yoxdur. Bunları
göz ardı etmək ən doğru davranışdır.
"Ey inananlar! Açıqlandığında sizi üzəcək olan... şeyləri soruşmayın."
Ayədə keçən "tubde" hərəkətinin kökü olan "icad" açıqlamaq və yenə
ayədə iştirak edən "tesu'kum" hərəkətinin keçmiş zaman sıygası olan
"sae" hərəkəti, "sevindirdi"nin tərsi mənasını verər.
Ayə, açıqlanmaları halında möminlərin kədərlənmələrinə gətirib çıxaracaq
mövzuları soruşmağı onlara qadağan edir. Ayə suala həmsöhbət olanın
kim olduğunu açıqca ifadə etmir. Tək ayənin "Quran endirildiyi
zaman soruşsanız sizə açıqlanacaq" formasındakı davamından
və bir sonrakı ayənin "Sizdən əvvəlki bir cəmiyyət də onları soruşmuşdu;
sonra onları inkar etmişlər idi." şəklindəki ifadəsindən söz mövzusu
sualların həmsöhbətinin Peyğəmbər əfəndimiz (s. a. a) olduğu
aydın olur. Buna görə bu ayə mahiyyəti bu bu olan sualların Peyğəmbərimizə
(s. a. a) soruşulmasını qadağan etmə məqsədini daşıyır. Amma
qadağanın səbəbindən çıxan nəticə, bu qadağanın söz mövzusu amma
Dostları ilə paylaş: |