Ia9 -fesil-1: 9 qxd

var a : Integer;

begin (* başlanğıc *) a:= 1;

WriteLn('Bunların hamısı çap olunacaq, a=', a) { bu şərhlərin heç birinə lüzum yoxdur } end.

İdentifikatorlar. Proqramlaşdırma dillərində müxtəlif obyektləri, məsələn,dəyişənləri, konstantları, funksiyaları və s. adlandırmaq üçün identifikatorlardanistifadə olunur. İdentifikatorlar hərf, rəqəm və bəzi xüsusi simvollardan ibarətolur. İdentifikatorların müxtəlif proqramlaşdırma dillərində yazılış qaydalarıfərqli olsa da, onların əsas prinsipləri bunlardır:

1. İdentifikator hərf və rəqəmlərdən ibarət ola bilər. O yalnız hərflə başlanma-lıdır.

2. 
   İdentifikatorda boşluq simvolu və durğu işarələri ola bilməz. Bəzi xüsusiişarələrə, məsələn, "_", yaxud "$" işarələrinə icazə verilir.
   
3. 
   Bütün proqramlaşdırma dillərində dilin operatorlarını yazmaq üçün açarsözlər mövcuddur. İdentifikator heç bir açar sözlə üst-üstə düşməməlidir.
   
4. 
   İdentifikator həm kiçik, həm də baş hərflərlə yazıla bilər. Yalnız hərflərininböyük-kiçikliyi ilə bir-birindən fərqlənən identifikatorlara müxtəlif proq-ramlaşdırma dillərində müxtəlif cür yanaşma var. Məsələn,Birvəbiriden-tifikatorları BASIC və Pascal dillərində eyni, C dilində isə fərqli hesabolunur.
   

Mümkün identifikatorlara olaraq bunları göstərmək olar:

i

a

t012345679 NoClass

Aşağıdakı identifikatorlardan istifadə etmək olmaz:1stPlace- rəqəmlə başlandığına görə;

one and one- boşluq simvolları olduğuna görə;yes(no)- mötərizələr olduğuna görə.

İdentifikatorlar iki qrupa ayrılır:

1. 
   standart identifikatorlar;
   
2. 
   istifadəçinin təyin etdiyi identifikatorlar.
   

Yuxarıda verilmiş identifikatorlar ikinci qrupa aiddir. Standart identifikatorlaramisal olaraq dilin öz prosedurlarını -ReadLn, WriteLn, Realvə s. göstərmək olar.