27
soha deb bilgan. Quldorlik xo`jaligini mustahkamlash uchun o`rtacha
ta'minlangan quldorlar sinfini yuksaltirish kerak, buning uchun davlat to-
monidan odil almashinuvni ta'minlash zarur. Olim masalani axloqiy rav-
ishda hal etishga urinsa-da, birinchi marta almashuv qiymatini tahlil etdi va
qiymatning mehnat nazariyasi kurtaklarini yaratdi. Tovarlarning almashuv
qiymati tovar bahosining yaratilish shakli ekanligini tushunib yetdi.
K.Marksning formulalarini qo`llaydigan bo`lsak, T-T munosabati T-P-T ga
aylanadi va 5 ta "loja" 1 uyga yoki ma'lum miqdordagi pulga tenglashtiril-
ishi mumkin. Platonga nisbatan Aristotel pulning mohiyatini kengroq va
chuqurroq anglab yetdi. Ammo, u tovar ishlab chiqarishining rivojlanma-
ganligi va qiymatni to`la tushunmaganligi tufayli tovarlar pul tufayli bir-
biri
bilan solishtirilishi mumkin, degan xato xulosaga keldi. Natural
xo`jalik tarafdori bo`lgan olim muomalaning T-P-T shaklinigina tan olgan
(talabni qondirishga mo`ljallangan holat), savdo va sudxo`rlik tabiatga zid
bo`lib, bularni pul qilish san'atiga xos narsa deb bilgan va uni xrematisti-
kaga tegishli, degan.
Aristotel uchun ideal (bekamu ko`st) xo`jalik - bu uncha katta
bo`lmagan dehqonchilik xo`jaligi (unda albatta qullar ishlagan) bo`lib, u
deyarli kerakli barcha mahsulotni yaratuvchi (natural xo`jalik) bo`lishi
shart edi. Ayrim yetishmagan narsalarni esa, qo`shnilardan "odil al-
mashuv" asosida olish kerak.
Bu olimning xizmati shundaki, u birinchilardan iqtisodiyotning ay-
rim kategoriyalarini berdi va ma'lum darajada ular o`rtasidagi o`zaro
bog`lanishni aniqladi. Aristotelning iqtisodiy tizimi bilan A.Smitning
"Xalqlar boyligi" asaridagi fikrlar hamohangligini ko`rish, qiymat qonun-
ining hosil bo`lishi mexanizmini tushunish mumkin.
Qiymat (qimmat) iqtisodiyotning asosiy kategoriyasi hisoblanadi.
Tarixan uni talqin etishda ikki yo`nalish bor. Birinchi yo`nalishda tovar qi-
ymati obyektiv bo`lib, uning manbayi shu tovarni ishlab chiqarish uchun
sarflangan mehnat hisoblanadi. Ikkinchi yo`nalishda qiymat tushunchasi
subyektiv narsa bo`lib, odamlar tomonidan tovarning foydaliligi boshqa bi-
ron foydalilik bilan solishtirish tufayli yuzaga keladi.
Aristotelning g`oyalarida ikkala yo`nalish kurtaklari mavjud. U qi-
ymat qonuni muammosini qo`yadi, lekin unga to`la javob topa olmaydi. U
almashuvda tovar qiymatlari tenglashtirilishini ko`radi. "Nikomaxov ah-
loqi" asarida u shunday fikr yuritadi: "Jamiyat
ikki vrachdan tashkil
bo`lmaydi, balki vrach va dehqondan, umuman bir xil va teng
bo`lmaganlardan tashkil topadi. Ana shunday odamlarni bir-biriga
tenglashtirish zarur. Shuning uchun almashuvga uchraydigan barcha nar-
PDF created with pdfFactory trial version
www.pdffactory.com
28
salarni tenglashtirish, solishtirish zarur. Xullas, hamma narsa biror narsa
bilan o`lchanishi kerak. Etikdo`z mahsulotining
dehqon mahsulotiga,
dehqon mahsulotining etikdo`z mahsulotiga bo`lgan to`g`ri munosabati,
to`g`ri tenglamasi topilishi kerak". Lekin o`sha narsa nima ekanligi aytil-
maydi. Savolga javob izlab, u o`z fikrini shunday davom ettiradi: "Biz
nima uchun almashamiz, chunki menga sening tovaring, senga esa mening
tovarim kerak", degan oddiy xulosaga keladi. Tovarlarning tengligi pul tu-
fayli amalga oshadi, deydi u. Hamma narsa biron narsa bilan o`lchanishi
kerak. Bu avvalo ehtiyoj, u barcha narsani bog`lovchi asos. Ehtiyojni al-
mashtirish uchun (odamlar kelishuvi bilan) pul - chaqa paydo bo`ldi. Aris-
totelning bu fikrida hozirgi zamon marjinalizm g`oyalari yotadi, ya'ni
tovarlarning foydaliligi asosiy o`ringa chiqadi.
Bu olimning iqtisodiyot (ekonomika)
ni xrematistikaga qarama-
qarshi qo`yishi xarakterlidir. U o`ylab topgan "xrematistika" matni
"xrema" so`zidan olingan bo`lib, mulk, egalik mazmuniga ega. Aristotel
iqtisodiyot (ekonomika) deganda hayot uchun zarur bo`lgan mahsulotlar
(iste'mol qiymatlari)ni ishlab chiqarish bilan bog`liq bo`lgan tabiiy xo`jalik
faoliyatini tushunadi (dehqonchilik, hunarmandchilik va mayda savdo). Bu
almashuvni ham o`z ichiga oladi, ammo zarur shaxsiy talab-ehtiyojlarni
qondirish chegarasidan chiqmasligi kerak. Bu faoliyat chegaralari ham
tabiiy soha bo`lib, insonning ongli shaxsiy iste'moli doirasida bo`lishi
kerak.
Xrematistika esa (amaliyotda kam qo`llaniladi) "mulk
orttirish
san'ati", ya'ni ayniqsa pul shaklida foyda orttirish, boylik (pul) to`plashga
yo`naltirilgan faoliyatdir. Boshqacha aytganda, xrematistika - bu kapital
qo`yish, sudxo`rlik va jamg`arish "san'ati"dir.
Antik davrda hali sanoat kapitali mavjud emas edi, ammo savdo va
sudxo`rlik (pul) kapitali sezilarli rolni o`ynagan. Shularni hisobga olib,
olim savdo bilan bog`liq bo`lgan mol-mulk orttirish san'atida maqsadga er-
ishish borasida hech qachon chegara bo`lmaydi, chunki cheksiz boylik va
pulga
egalik
asosiy
maqsaddir,
deydi.
Pul
oboroti
bilan
shug`ullanuvchilarning hammasi o`z kapitalini cheksiz o`stirishga intiladi-
lar (notabiiy soha).
Aristotel bularni notabiiy deb hisoblagan, ammo sof "ekonomika"
ham bo`lmasligini yetarli tushungan, ming afsuslar bo`lsinki,
ekonomika-
dan doimo xrematistika o`sib chiqadi va bu asta-sekin tabiiy holatga aylan-
gan. Aristotelning bu g`oyasi tarix sinovidan o`tmadi. Olimlar qanchalik
urinmasinlar (bu harakat o`rta asrda ham bo`lgan), xrematistikani
qanchalik notabiiy deb hisoblamasinlar, kapitalizm munosabatlari rivoji bi-
PDF created with pdfFactory trial version
www.pdffactory.com
29
lan u "tabiiy huquq"qa aylana boshladi. Hatto XVII-XVIII asrlarda iqtiso-
diy odam yetishib chiqdi, uning barcha xatti-harakatlari faqat boyish bilan
bog`liq edi.
"Ekonomiya" so`zi dastlab uy xo`jaligini yuritish san'ati sifatida
yuzaga kelgan bo`lsa, keyingi davrda u ko`proq va asosan "ekonomika"
ma'nosida qo`llaniladi va odatda harajatlarni qisqartirish, ma'lum re-
surslarni sarflashda tejamkorlikni anglatadi. Hozirgi davrda bu matn
ko`proq quyidagilarni anglatadi:
1. Tuman, hudud, mamlakat, mamlakatlar guruhi yoki jahon xo`-
jaligi (masalan, jahon iqtisodiyoti, O`zbekiston iqtisodiyoti va boshqalar);
2. Xalq xo`jaligining, to`la ishlab
chiqarishning ayrim shart-
sharoitlari va elementlari (aholi, mehnat, boshqarish va boshqalar), ayrim
tarmoqlar (sanoat, mashinasozlik, qishloq xo`jaligi, chorvachilik, ta'lim va
boshqalar) ni tadqiq etadigan ilmiy soha;3. Ma'lum iqtisodiy tizimni tashkil
etuvchi ishlab chiqarish, taqsimot, almashuv, iste'mol jarayonidan tashkil
topuvchi odamlar o`rtasidagi ma'lum tarixiy-iqtisodiy munosabatlar ma-
jmuasi.
Dostları ilə paylaş: