Toplumsal, iktisadi ve kişisel çerçeve dahilinde, genel bir nazarla söz edilen mesleki ve teknik eğitime olan gereksinimin ulusal düzeydeki durumunun da incelenmesi faydalı olacaktır. Ulusal gereksinim konusu, ulusal bazdaki hususi koşullarla meslek ve teknik eğitimi arasındaki ilişkilerin tespiti açısından gereklidir.
İlgili araştırmalardan anlaşıldığına göre, zamanımızda Türk halkının başlıca eğitim problemleri:
İstihdam sahası ve eğitim arasında işlevsel eşgüdümün oluşturulmasıdır.
Toplum içinde okuma-yazma oranının düşük olması ve eğitim için ayrılan kaynakların sınırlı olması eğitimde öncelik verilen konunun "zihinsel mükemmeliyet" olmaktan ziyade "ekonomik verimlilik" ilkesine yoğunlaşmasını gerektirmektedir. Bu durum ise, bütün yurt genelinde etkin planlanmış, işlevsel bir meslek ve teknik eğitim sisteminin geliştirilmesi ve etkin halde uygulanması anlamına gelir. Söz konusu gereksinimin sebepleri aşağıdaki gibi listelenebilir (Alkan vd., 1991: 18):
İşin içtimai ve iktisadi ehemmiyetini öne çıkarmak,
Meslek sahası rehberliği ve danışmanlık hizmetlerini temin etmek,
El sanatlarının kalite düzeyini arttırmak.
Sonuç olarak, milli insan kaynaklarının verimliliğini arttırmak açısından iş dünyasındaki koşullar, her bir meslek arasındaki temel farklılıklar ve genç neslin farklı istekleri göz önünde bulundurularak mesleki ve teknik eğitim programlarının geliştirilmesi gerekir. Kişilerin ihtiyaçları açısından değişik eğitim periyodları ve mesleki etkinlik safhalarında çeşitli mesleki ve teknik eğitim programlarına ihtiyaç duyulduğu kabul edilmektedir (Alkan vd., 1991: 18).