IŞARƏ ÜNİversitelerdeki muhasebe eğİTİMİNİN İŞletme beklentileriNİ karşilama

2.2. İŞLETME ve ÜNİVERSİTELERİN İŞBİRLİĞİ

İşletme ve Üniversitelerin işbirliği, “Üniversitelerin mevcut imkanları ile işletmelerin mevcut imkanları birleştirilerek bilimsel, teknolojik ve ekonomik yönden gelişmeleri için yaptıkları sistemli çalışmalar bütünü olarak tanımlanmaktadır. Başka bir ifade ile, üniversitelerdeki mevcut bilgi birikimi ve yetişmiş insan gücü ile şirketlerin mevcut tecrübesi ve finansal gücünün bir sistem dahilinde birleştirilmesi neticesinde ortaya çıkan bilimsel, teknolojik ve ekonomik faaliyetleri bütünüdür” (İmamoğlu, 2004).
Dünyanın gelişmiş ülkelerinin teknolojik alanda ilerlemesinin önemli nedenlerinden biri de üniversite iş dünyası birlikteliğinin doğru biçimde yürütülebilmesidir. Üniversiteler bu işbirliğinde, iş dünyasının çeşitli sorunlarına çözüm üretirken, ayrıca ürün geliştirme diğer bir adıyla Ar-Ge faaliyetlerini firmalarla yürüterek teknolojinin gelişmesine katkı sağlamaktadır. Genellikle gelişmiş ülkelerde iş dünyası ürün geliştirme faaliyetlerine zorunlu olarak pay ayırmaktadırlar, bu durumda üniversite ve iş dünyası işbirliğinin gelişmesine çok büyük fayda oluşturmaktadır. Ayrıca birçok gelişmiş ülke, iş dünyasının talepleri doğrultusunda yüksek eğitime yön vererek hem öğrencilerin mezuniyet sonrası iş bulma olanaklarını artırmış hem de is dünyasının ihtiyaç duyduğu istikametlerde öğrenci mezun ederek nitelikli işgücü ihtiyacını karşılamaktadırlar (Keleş, Karaçor ve Demir, 2006).
Bilim tarihçileri, İşletme ve Üniversite işbirliğinin ilk örneklerinin, 1800`lerde Avrupalı şirketlerin üniversitelerdeki araştırmacılarla birlikte çalışmalarıyla görülmeye başladığını iddia ediyorlar. ABD`de de işletme ve üniversite işbirliği, ikinci sanayi devrimiyle ortaya çıkmış ve ilk örnekleri ondokuzuncu yüzyılın sonunda Harvard ve MIT’de görülmüştür (Etzkowitz, 1998). Ancak, işletme ve üniversite işbirliğinin kökenleri daha eskilere, on yedinci yüzyılın İngiltere`sine kadar uzanmaktadır. (Erkan Erdil 2013)

2.2.1. İşletme ve Üniversitelerin İşbirliğinin Önemi

“Enformasyon çağında bilginin önemi giderek artmıştır. Sürekli olarak gelişen ve kendini yenileyen enformasyon sektöründe, en pahalı yatırım elemanlarından biri haline gelen bilgi, bilgi üretim yerlerini de adeta sektör haline getirmiştir. Özellikle ABD ve İsrail gibi ileri teknoloji imkanı bulunan devletlerde kurulan ve Türkiye`de en fazla "Silikon Vadisi" adıyla tanımlanan Teknoparklar aracılığıyla, milyar dolarlarla ifade edilen yazılımlar pazarlamakta ve yatırım maliyeti, sanayi yatırımına göre çok daha az olan bu sektör, her geçen gün daha cazip hale gelmeye başlamıştır” (Kekeç, 2003: 1). Bilginin yaratıcı gücü ile sermayenin yaratıcı gücü bütünleşmezse, üretimde bir artı değerin elde edilmesinin güç olduğu bilinmektedir. Başka bir deyişle, bilgi yaratan üniversitelerle, katma değer yaratan sanayi kesiminin işbirliği içinde olması gerekmektedir. Bugüne kadar bilgi üretmek yerine, teknolojiyi transfer etmenin kolay yolları bulunmuştur.
Bilgi üretimi ve teknoloji geliştirme ciddi ölçüde kapital yatırımı gerektiren faaliyetlerdir ve bunun kapitalin günümüzde de, geçmişte de olduğu gibi, büyük kısmı devlet tarafından sağlanmaktadır. Ancak bu alanlara aktarılan devlet kaynaklarının giderek azalması ve bu fonların elde edilmesi söz konusu olduğunda giderek artan rekabet, üniversitelerdeki araştırmacıları, araştırmaları için yeni kaynaklar ve sponsorlar bulmaya zorlamıştır. Böylece, işletmelerin üniversitedeki araştırma faaliyetlerine katkısı artmış ve işletme ve üniversite işbirliği güçlenmiştir (Erkan Erdil 2013).
“Teknoloji transferi kavramı, akademik kuruluşlarda, üniversitede ve araştırma merkezlerinde üretilen bilgilerin ve teknolojinin sanayiye devri demektir” (Kaymakçalan, 1999: 51). Günümüzde teknoloji transferi, emeğin de pahalılaşması ile sanayimizi diğer ülkelerle rekabet edemeyecek bir çıkmaza sürüklemektedir. Sanayimize düşen çok önemli misyon, işin kolayına kaçmak yerine, teknolojik bilgi üretimine destek olmakdır. Buna işletmelerimiz de üniversitelerimizin de ihtiyacı vardır. İşte işletme ve üniversite işbirliğinin en fazla gereksinim duyulduğu konuların başında bu gelmektedir. Her iki taraf kendi envanterini çıkarmalı ve beklentilerini belirlemelidir. İki kesim arasındaki iletişim, etkileşime dönüşmeli ve böylece bir sinerji yaratılmalıdır (Alkış, 2003: 30). Bilgi birikimini üretime dönüştürebilmenin en önemli yollarından biri, Üniversite-sanayi işbirliğidir. Üniversitelerde yapılan çalışmalarla elde edilen teorik bilgilerin uygulanması için üniversiteler ve iş dünyasının işbirliği oldukça önemlidir. Söz konusu birliktelik sonucunda, iş dünyası ihtiyacı olan teknolojik bilgiyi üniversitelerden alabileceklerdir. Örneğin, bu işbirliği sonucunda iş dünyası ürün çeşidini sürekli artırmak, yüksek kaliteli ürün üretmek ve üretim maliyetini düşürebilmek için gerekli çalışmalarda bulunabileceklerdir. “Üniversitelerle iş dünyasının işbirliği, özellikle üniversitelerin mühendislik eğitiminde pratik uygulama imkanları doğuracaktır. Yapılan bu karşılıklı işbirliği, ülkelerin bilimsel, teknolojik ve ekonomik gelişmesini hızlandıracaktır” (Filik-Başaran ve Kurban, 2006: 1). Bu da üniversitelerle iş dünyası işbirliğinden beklenenleri karşılayarak ülkenlerin kalkınmasına yardım edecektir.