İslamda şİƏLİK Əllamə seyyid məHƏMMƏd hüseyn təbatəBAİ

ŞİƏLƏRİN
 
ELMİ
 
ŞƏXSİYYƏTLƏRİNDƏN
 
BİR
 
NEÇƏ
 
NÜMUNƏ
 
Siqətul-İslam Məhəmməd ibni Yəqub Kuleyni; 
(H.Q.329.) 
O, şiə rəvayətlərini əsas mənbələrdən (üsul)
1
istixrac 
edən və onları fiqhi bablar və etiqad prinsipləri əsasında 
tərtibə salan ilk şəxsiyyət idi. Onun yazdığı kitab “Kafi” 
adlanır və üç hissədən – üsul, füru və rövzə (müxtəlif 
məsələlər) olaraq üç yerə bölünür. Bu kitabda 16199 hədis 
vardır və şiə aləmində tanınan ən mötəbər və məşhur 
hədis kitabıdır. 
“Kafi”nin ardınca gələn digər üç kitab – Şeyx Səduq 
Məhəmməd ibni Babəveyh Quminin (H.Q.381) yazdığı 
1 Mühəddislərin hər biri Əhli-beyt imamlarından əxz 
etdikləri hədisləri bir kitabda yazmış və onu “əsl” 
adlandırmışlar; “üsul” sözü “əsl” kəlməsinin cəm formasıdır. 

---

121 
“Mən la yəhzuruhul-fəqih” və Şeyx Tusinin (H.Q.460) 
yazdığı “Təhzib” və “İstibsar” kitablarıdır. 
Əbul Qasim Cəfər ibni Həsən ibni Yəhya Hilli;
(H.Q.660) Mühəqqiq adı ilə məşhur olan mərhum Hilli şiə 
aləminin görkəmli fəqihlərindən, fiqh elmində dərin biliyə 
malik olan şəxsiyyətlərdəndir. Onun fiqhdə yazdığı şah 
əsərlərindən “Müxtəsərun-nafe” və “Şəraye” kitablarını 
qeyd etmək olar. Bu kitablar 700 ildir ki, fəqihlərin 
arasında istifadə olunur və ona çox əzəmətlə baxılır. 
Mühəqqiqdən sonra Şəhidi Əvvəl ləqəbi ilə tanınan 
Şəmsəddin Məhəmməd ibni Məkkini
qeyd etmək olar. 
O, 786-cı hicri qəməri ilində Dəməşqdə məhz şiə olduğu 
üçün qətlə yetirildi. Onun fiqhdə yazdığı şah əsərlərindən 
“Lümətud-Dəməşqiyyə”ni qeyd etmək olar ki, edamdan 
qabaq həbsdə olduğu yeddi gün ərzində yazmışdır. 
Həmçinin 1227-ci ildə vəfat edən