79
XN60V, 10X17N13M2T (β
·
r
=20··10
-6 0
C
-1
) bo‗ladi. Passiv element
sifatida, odatda, invar qotishmasi (β
n
r
== 0,9·10
-6 0
C
-1
) qo‗llanadi. Harorat
ortganda aktiv element (naycha) sterjenga nisbatan ancha ko‗proq uzayadi.
Sterjenning
siljishi
(cho‗zilishi)
haroratning
o‗zgarishiga to‗g‗ri
mutanosiblikda bo‗ladi va naychaning boshlang‗ich uzunligi bilan
aniqlanadi.
Dilatometrik termometrlar suyuqliklar haroratini o‗lchashda hamda
haroratni ma‘lum darajada avtomatik ravishda saqlash uchun va
signalizatsiyada qo‗llaniladi. Dilatometrik termometrlar 1,5 va 2,5 aniqlik
sinflarida chiqariladi, ularning yuqorigi o‗lchash chegarasi 500°C gacha.
Afzalliklari: ishonchli, oddiy va arzon.
Kamchiliklari: asbob o‗lchamlari katta, harorat bir nuqtada emas,
balki hajmda o‗lchanadi, issiqlik inertsiyasi katta.
Bimetall termometrlarning sezgir elementi kavsharlangan ikkita
plastinkadan tayyorlangan prujinadan iborat. Bu plastinka issiqlikdan
kengayish harorat koeffistiyenti turlicha bo‗lgan metallardan tayyorlanadi.
Harorat o‗zgarganda plastinkalar og‗adi. Kavsharlangan plastinkalar bir-
biriga nisbatan siljiy olmaganligi sababli prujina issiqlikdan kengayish
harorat koeffitsiyenti kam bo‗lgan plastinka tomonga og‗adi. Plastinkalar
uzayishining harorat koeffitsiyenti farqi qancha katta bo‗lsa, prujinaning
harorat o‗zgarishidagi og‗ishi shuncha ko‗p bo‗ladi. Bimetall termometrlar
bilan haroratni o‗lchash chegarasi—150°C dan +700°Cgacha, xatosi
1...1,5%. Bu turdagi termometrlar haroratni ma‘lum darajada avtomatik
ravishda rostlash va signalizatsiya uchun qo‗llaniladi.
Dostları ilə paylaş: