IX-XII asrlar adabiy jarayonining rivojiga jiddiy hissa qo’shgan, badiiy so’z
qadrini yuksakka ko’targan daho adiblar to’g’risida so’z yuritganda
Ahmad
Yugnakiy, Mahmud Qoshg’ariy, Yusuf xos Hojib, Ahmad Yassaviy, Abu
Abdullo Rudakiy, Abulqosim Firdavsiy, Nosir Xusrav singari aziz siymolar
nomlari ko’z o’ngimizdanamoyon bo’ladi. Ularning har birining mangulikka
muhrlangan hayotbaxsh ijodi necha asrlar osha hamon kishilar shuuri, qalbiga
estetik huzur, quvonch bag’ishlab, ularni yuksak orzu, maqsadlar sari ilhomlantirib
keladi.
Mahmud Qoshg’ariyga zamondosh
Yusuf xos Hojib (XI asr) ijodi ham o’ziga
xos badiiy sayqali, yuksak mahorati bilan ajralib turadi. Adib nomini yurtlararo,
xalqlararo mashhur qilgan narsa, bu uning
«Qutadg’u bilig» («Baxt va saodat
eltuvchi bilim») asaridir. Ushbu kitob turkiy xalqlar, elatlar hayoti haqida yozilgan
asar bo’lib, unda davrning juda ko’p o’ta muhim muammolari, axloq, odob va
ma’rifat masalalari katta mahorat bilan yoritilgan.
Bu kitobni chinlilar
«Adabul muluk», mochinlar -
«Oyinul mamlakat», Sharq eli
ulug’lari
«Ziynatul umaro», eronliklar
«Shohnomai turkiy», turonlilar -
Dostları ilə paylaş: