IBOB. IQTISODIY SALOHIYAT TUSHUNCHASINING MOHIYATIVA TASHKIL QILUVCHI ELEMENTLARI Tabiat bilan jamiyat rtasidagi aloqadorliq va bog liqiik insoniyat tarixidagi eng boqiy muammodir. Zero, jamiyat mavjud ekan, mazkur muammo zining dolzarbligini yqotmaydi. Faqat jamiyat taraqqiyotining har bir keyingi yangi bosqichida unga blgan munosabat zgaradi va murakkablashib boradi. Ushbu hayotiy muammo XX asrning ikkinchi yarmidan boshlab fan-texnika inqilobi va iqtisodiy yuksalish tarixi ancha chuqurlashdi hamda kpchilikning tiborini ziga jalb qila boshladi. Metodologik nuqtai nazardan qaraganda tabiat bilan jamiyat bir butun, yaxlit tizimining zaro aloqador qismlari va jamiyat tabiatning eng oliy tashkil etuvchi elementi ekanligini anglash hal qiluvchi ahamiyat kasb etadi. Jamiyat ishlab chiqarish jarayonlarining mahsulidir. Ishlab chiqarishning rivojlanishi tabiiy resurslardan foydalanish miqyosining kengayishi va chuqurlashuvi bilan chambarchas bog’langan. Geografik muhit va unda mavjud bo’lgan tabiiy shart-sharoitlar hamda resurslar ishlab chiqaruvchi kuchlar rivojlanishining oyektiv asosi va zaruriy omilidir. Bunda moddiy ishlab chiqarish tabiat bilan jamiyatning o’zaro aloqadorligida asosiy yonalishni tashkil etadi. Zero, ishlab chiqarish faoliyati ma’lum tabiiy shart-sharoitlar mavjud blganidagina amalga oshadi. U yoki bu ishlab chiqarish jarayonining imkoniyati tabiatning oyektiv qonunlariga muvofiqligi bilan aniqlanadi. Bu o’ta oliy haqiqat bo’lib, inson imkoniyatlarini hech qanday kamsitmaydi. Tabiiy shart-sharoitlar u yoki bu tabiiy resursning mavjud yoki mavjud emasligini, kp yoki kamligini ifodalovchi, insonning hayoti va faoliyati uchun nihoyatda zarur blgan tabiiy elementlardir. Lekin ular tabiiy resurslardan farqli