Diversifikatsiyalashning ko’pmillatli strategiyasini farqlantirib turuvchi belgisi portfelda korxonalar sonining va qamrab olingan milliy bozorlar sonining ko’pligi xisoblanadi. Bunday xollarda korporatsiya raxbariyati xar bir tarmoqqa bo’lmaganda bittadan turli strategik yondoshuvlarni rivojlantirib va qo’llab borishi kerak. Menejerlar turli tarmoqlarga tegishli va turli mamlakatlarda joylashgan korxonalarning strategik tadbirlarini muvofiqlashtirish uchun muvaffaqiyatli yechimlar topishni bilishlari lozim. Strategik muvofiqlashtirishning maqsadi faoliyatining xar bir sohasida va xar bir milliy bozorda barqaror raqobat ustunligini ta’minlash uchun resurslar va muvofiqlashtirish imkoniyatlaridan to’lik foydalanish xisoblanadi.
60-yillarning boshlanishida TMK turli mamlakatlarda butunlay mustaqil bo’lgan kichik korxonalar qatori sifatida mavjud bo’lgan. Ularning xar biridan o’z milliy qonunchiliklarining o’ziga xos xususiyatlariga muvofiq kelish talab etilgan.
70-yillardan boshlab ko’pmillatli strategiya o’z samarasini yuqota boshladi.
80-yillardan boshlab raqobat ustunligining boshqa manba’i vujudga kela boshladi: bir yo’la bir nechta tarmoqlarda kuchli raqobat pozitsiyalarini egallash uchun bog’liq tarmoqlarni diversifikatsiyalashning strategik manfaatlaridan foydalanish.
