Kurs ishi mavzu: boshlangich sinf o’quvchilarini tarbiyalashda tejamkorlikdan foydalanish

I-BOB

1.1. OILADA BOLA TARBIYASINING O‘RNI
Bu mavzuni o‘rganishdan maqsad o‘quvchilarga shaxsning kamol topishida oilaning yetakchi ta’sirini oila tarbiyasining o‘ziga xos milliy xususiyatlari hamda tipik kamchiliklarini, bu kamchiliklarni bartaraf etish yo‘llarini, tarbiya samaradorligining oshirish omillarini tushuntirish, oila tarbiyasi, oiladagi tarbiya imkoniyati va pedagogik madaniyat haqida tushunchalar berish.

O‘qituvchi mavzuni e’lon qilgach, taxtaga ikkita portretni, masalan, X.Olimjon va bir noma’lum shaxsning portretlarini iladi va «Kimlarning suratlarini ko‘rib turibsiz?» deb so‘raydi. O‘quvchilar X.Olimjon nomini darhol aytadilar, ammo ikkinchi portretga qarab jim bo‘lib qoladilar. O‘qituvchi «Bu o‘g‘ri, bezori N.ning surati», deydi va davom etadi: «X.Olimjon sizga yaxshi tanish. U atigi o‘ttiz besh yil umr ko‘rgan. Lekin shu qisqa umrida o‘zbek xalqi uchun ajoyib badiiy, ilmiy asarlar qoldirdiki, ularni biz bugungacha sevib o‘qiymiz. Shoirning hayoti, ijodi bilan qiziqqan tadqiqotchilar avvalo uning qanday oilada tarbiyalanganiga, bolalik davriga e’tibor beradilar. O‘g‘ri, bezorining jinoiy ishlarini o‘rganadigan jinoyat qidiruv bo‘limi hodimlari ham uning qanday oilada voyaga yetganini, kimlarning ta’siriga berilganini aniqlaydilar. Xo‘sh, nega har ikki shaxsning bolalik davri, oila muhiti sinchkovlik bilan o‘rganiladi?»

O‘qituvchi o‘quvchilarning javoblarini diqqat bilan tinglaydi, so‘ng umumlashtirib, shunday xulosa chiqaradi:

«Demak, bola shaxsining shakllanishida oila muhiti hal qiluvchi ahamiyat kasb etadi. O‘tmishda ba’zi faylasuflar, pedagoglar bolaning oila muhitida tarbiyalanishi manfaatparastlik va boshqa illatlarni vujudga keltirib, odamlarning o‘zaro inoq yashashiga xalaqit beradi, deb hisoblaganlar. Bunday fikrdagi kishilar hozir ham topiladi. Ular hamma ota-onalarda pedagogik bilimlar bo‘lavermaydi, bundan tashqari, bola bir-bir yarim yoshida yasliga, keyin bog‘chaga, maktabga boradi. Demak, ko‘p vaqtini ijtimoiy tarbiya muassasalarida o‘tkazadi, ota-onalar bir sutkada o‘z bolasi tarbiyasi uchun un besh minut ham vaqt ajratmaydi, degan xulosalarga tayanib, oilaviy tarbiyadan butunlay voz kechib, ijtimoiy tarbiyaga o‘tish kerak, degan fikrni olg‘a surmoqdalar. Xo‘sh, bunga siz nima deysiz?».

Bir-ikki nafar o‘quvchining javobini eshitib, davom etiladi: oilani ijtimoiy hayotdan butunlay ajralib qolgan qal’a deb qarash noto‘g‘ri. «Agar inson o‘z tabiatiga ko‘ra ijtimoiy mavjudot ekan» (K.Marks) oila ham ijtimoiy jamoadir; axir, u odamlar ittifoqidan tarkib topganku! Binobarin, har bir oiladagi tarbiya ham ma’lum ma’noda ijtimoiy ahamiyat kasb etadi. Oiladagi tarbiya asosida shakllangan shaxsning manfaati jamiyat manfaatlariga zid bo‘lmay yashashi va birlashib ketishi ham mumkin. Ulyanovlar oilasida insoniyat baxti uchun kurashgan fidokor shaxslar yetishib chiqishi bunga yorqin misol bo‘la oladi. Yozuvchi V.Kanimets «Ulyanovlar» nomli kitobida Mariya Aleksandrovna va Ilya Nikolaevich bolalar tarbiyasiga qanday ahamiyat berishgani, Vladimir Ilich shaxsining kamolotida oila tarbiyasi, muhiti qanday rol, o‘ynagani tasvirlab berilgan. Shu o‘rinda bu kitobni o‘qishni tavsiya etish maqsadga muvofiqdir.

Bola shaxsini kamolga yetkazish uchun kurashda oiladagi tarbiyaviy jarayonni pedagogik madaniyat asosida tashkil eta olish juda muhimdir. Pedagogik madaniyat nima? Pedagogik madaniyat – bolani klassik va zamonaviy pedagogik bilimlarni bilgan holda zamon talabi asosida tarbiyalashdir. Ota-onada pedagogik madaniyat o‘z-o‘zidan hosil bo‘lmaydi, balki unga tarbiya bilan jiddiy shug‘ullanish, izlanish, o‘qish, tajriba orttirish orqali erishiladi. Oilada bola tarbiyasini rejimdan boshlash, rejimni bolaning yoshiga qarab belgilash lozim; rejimga o‘rgangan bolada tartiblilik, intizomlilik xislatlari tabiiy ravishda rivojlanadi; shuningdek, uni tozalikka o‘rgatish kerak. Bu tarbiyaviy omillarni amalga oshirishda bolaning jismoniy rivojlanishiga, chiniqishiga ham e’tibor, berib borishi lozim. Bola tilga kira boshlashi bilan nisbatan murakkab tarbiyaviy ishlarni amalga oshirish kerak. Bola ozoda, intizomli, odobli qilib tarbiyalansa-yu, zamonaviy sotsial-psixologik va taraqqiyot talablari hisobga olinmasa, uning kelajagiga, baxtiga zomin bo‘lib qolish mumkin. Shuning uchun ota-ona ijtimoiy tarbiya muassasalari bilan hamkorlikda bolalarning kasb-hunarni, kompyuter savodxonligini, tillarni, badiiy adabiyotni, ilmni o‘rganishga sportga intilishini rag‘batlantirishlari zarur.

Ota-ona sinchkov psixolog, nozik didli pedagog, bolaning kelajagini yaratuvchi bashoratgo‘y bo‘lishi lozim. Agar ota-ona boladagi iste’dod kurtaklarini o‘z vaqtida sezib, ularning rivojlanishiga sharoit yaratib bera olsa, bola shaxsining kamol topishiga katta yo‘l ochadi.

O‘qituvchi ana shularni tushuntirgandan so‘ng ota-onaning bolaga namuna sifatidagi ta’siri haqida to‘xtaladi. U avvalo quyidagi parchani o‘qib beradi yoki o‘quvchilardan biriga o‘qitadi:

«Sizning o‘z xulqu atvoringiz - hal qiluvchi eng muhim narsadir. Bolani faqat u bilan gaplashganda, nasihat qilganda, yoki unga biror narsa buyurgandagina tarbiyalayman deb o‘ylamang. Siz bolani turmushingizning har bir momentida, hattoki o‘zingiz uyda yo‘qligingizda ham tarbiyalaysiz. Sizning qanday kiyinishingiz, boshqalar bilan va boshqalar haqida qanday gaplashishingiz, xursand bo‘lishingiz yoki tashvishlanishingiz, do‘st va dushmaningiz bilan qanday muomala qilishingiz, kulishingiz, gazeta o‘qishingiz – bular hammasi bola uchun katta ahamiyatga ega. Gapingiz ohangi sal o‘zgarsa ham, bola buni darrov payqab oladi yoki sezadi, bola fikringizdagi hamma o‘zgarishlarni har xil yo‘l bilan bilib oladi, lekin o‘zingiz bundan bexabar bo‘lasiz. Agar siz uyda qo‘pollik yoki maqtanchoqlik qilsangiz, yoki ichkilikka berilsangiz, undan ham yomoni – onani xaqorat qilsangiz – siz bolalaringizga nihoyatda katta zarar yetkazgan bo‘lasiz, ularga yomon tarbiya bergan bo‘lasiz va sizning bu nojo‘ya qiliqlaringizning oqibati juda yomon bo‘ladi.

Ota-onaning o‘ziga talabchan bo‘lishi, ota-onaning o‘z oilasini hurmat qilishi, ota-ona o‘zining har bir qadamini nazorat ostiga olishi lozim – tarbiyaning birinchi va eng asosiy metodi shudir!».

O‘qituvchi: «Bu parcha har bir oilada bo‘lishi va tez-tez o‘qib turilishi lozim bo‘lgan A.S.Makarenkoning «Bolalar tarbiyasi haqida leksiyalar» kitobidan keltirildi. Bu kitobdagi gaplar mag‘zini chaqib olgan ota-ona o‘z pedagogik madaniyatini yuksaltirishga erishadi», deydi va o‘zbek oilalaridagi tarbiyaning o‘ziga xosligiga to‘xtaladi.

O‘zbek oilalarida bolani mehnatsevarlikka o‘rgatishga alohida e’tibor beriladi. Bunda ko‘pincha ota-onalarning o‘zlari bolalarga o‘rnak ko‘rsatadilar. Masalan, ona ovqat pishirish, kir yuvish, uyni saranjom-sarishta tutish, kabi ishlarni sidqidildan bajaradi va buni o‘zining oiladagi burchi deb biladi, hech qachon eriga: huquqimiz tengku, siz ham kir yuving, non yoping!» demaydi. Ota ham o‘z navbatida ro‘zg‘ordagi barcha og‘ir ishlarni, oilani iqtisodiy jihatdan ta’minlashni o‘z zimmasiga oladi, bu borada mehnatsevarlik, jonkuyarlik namunalarini ko‘rsatadi. Bunday sharoitda ota-onaga taqlidan bola shaxsida mehnatsevarlik, oilaparvarlik xislatlari tarkib topa boradi. O‘zbek xalqining «bir bolaga yetti qo‘shni xo‘jayin», degan naqli bor. Bola ulg‘aygan sayin mahalladagi to‘y-ma’rakalarda qatnashadi, atrofdagi yaxshi odamlarni ko‘rib o‘zining fazilatlarini boyitadi, kamchiliklarini yo‘qotishga harakat qiladi, undagi xudbinlik hislari yo‘qolib boradi. Katta yoshli kishilar bolani yaxshi ishlari uchun maqtab, yomon qiliqlari uchun uyaltirib turadilar.

Yuqoridagi fikrlardan o‘zbek oilalarida bola shaxsini kamolga yetkazish uchun hamma shart-sharoit muhayyo, degan xulosa kelib chiqmaydi. Ba’zi o‘zbek oilalarida bolaning usti but, qorni to‘q bo‘lsa yetadi, bo‘ladigan bola o‘zi bo‘laveradi, degan salbiy qarashlar ham mavjud. Yoki katta-katta to‘y-ma’rakalar qilgan holda xola shaxsining rivojlanishi uchun zarur buyumlarni xarid qilishni istamaydilar. Ba’zi xonadonlarda bolalarning darsligidan tashqari badiiy, ilmiy-ommabop kitoblar yo‘q, gazeta-jurnallarga obuna bo‘lishmaydi, men bir kosib yoki savdo xodimiman, kitobni nima qilaman deyishadi. Vaholanki, kitobsiz hech kimning shaxsi kamolga yeta olmaydi. Keyingi yillarda har bir xonadon uchun zarur «Salomatlik», «Uy-ro‘zg‘or ensiklopediyasi» «U kim? Bu nima?» kabi kitoblar chop etiladi. Bu kitoblar oilada bola tarbiyasi bilan shug‘ullanishda juda qo‘l keladi, shuning uchun o‘zbek xonadonlari ularga ega bo‘lishi lozim. Ba’zi ota-onalar borcha, maktab bor deb bola tarbiyasi bilan jiddiy shug‘ullanmaydilar, bodalari noto‘g‘ri yo‘lga kirib ketgandan so‘ng esa-oh-voh qilib yuradilar. Ota-ona borcha, maktab bilan yaqin aloqa o‘rnatsa, oiladagi tarbiyaviy ishlar ijtimoiy tarbiya bilan uyg‘unlikda olib borilsa, bola shaxsining shakllanishi ikki xillik, xatolar ro‘y bermaydi.

Oila tarbiyasida katta-kichik masala yo‘q. Shuning uchun ovqatlanish, muomala, yurish-turish, kiyinish, shaxsiy gigiena qoidalariga amal qilish, televidenie, radio eshittirishlaridan foydalana bilish, ko‘pchilik orasida o‘zini tutish, kattalarni hurmat qilishni o‘rganish bola shaxsining kamol topishida birdek ahamiyatga ega bo‘lgan ishlardir.

Har bir xalq o‘z bolalarining baxtli bo‘lishi uchun qadimdan kurashib kelgan. Buni avlodlardan avlodlarga o‘tib kelgan ma’naviy xazina – kitoblardan bilsa bo‘ladi. Ana shunday kitoblardan biri - Sharqda mashhur bo‘lgan «Qobusnoma» dir. U XI asrda, fors-tojik tilida yaratilgan, juda ko‘p tillarga tarjima qilingan. 1860 yilda Ogahiy tomonidan o‘zbek tiliga tarjima qilingach «Qobusnoma» o‘zbek xalqining oila tarbiyasini amalga oshirishda yordam beradigan qo‘llanmalardan bo‘lib qolgan. Bu kitobda kasb-hunar o‘rganishning zarurligi xususida shunday deyiladi: «Agar tabiating har qancha asl bo‘lsa ham, unga mag‘rur bo‘lmagil, chunki tan go‘zalligi hunar bezagi bilan ziynatlanmas, hech narsaga arzimaydi. Masalan, debdurlarkim, ulug‘lik akut va bilim bilandir, nasl-nasab bilan emas. Ota-onang qo‘ygan otlariga mag‘rur bo‘lmagil, bu ot faqat tashqi ko‘rinishdan boshqa narsa emas. Ammo sen hunar bilan bir nomga ega bo‘lgil». Binobarin, har qanday kasbning ustasi bo‘lish uchun oilada bolaga yo‘l ochish kerak, chunki bolalikda shakllangan mohirlik, udda-buronlik sifatlari bir umr doimiy yo‘ldosh bo‘ladi.

Ota-ona bola tarbiyasida bir yoqadan bosh chiqarishi zarur, agar ota boshqacha, ona boshqacha talab qo‘ysa, bolada ikkiyuzlamalik alomatlarini ko‘ramiz. Bunday paytda ota-ona darhol o‘z xatosini to‘g‘rilashi, boladagi nojo‘ya qiliqlarni yo‘qotishga harakat qilishi lozim. Ota-ona shunday ish tutib, o‘zlari berayotgan tarbiyaning bolaga qanday ta’sir ko‘rsatayotganini kuzatib borishi, bolada nojo‘ya qiliqlar sezilsa, tarbiyaning boshqa samaraliroq usullarini qo‘llashi zarur. Bolaga mehribonlik qilib, haddan tashqari erkalash uning kalondimog‘, xudbin qilib qo‘yishi, yoki pismiq, jur’atsiz, tashabbussiz bo‘lib qolishiga olib kelishi mumkin.

Ma’lumki, pedagogikada tan jazosi berish taqiqlangan. Shuningdek, oila tarbiyasida ham bolaga tan jazosi berishdan saqlanish lozim. Buning o‘rniga tushuntirish, dashnom berish, oilaviy yig‘ilishda gunohkor bolani muhokama qilish usullaridan foydalanish zarur. Bolani hadeb jazolayverish, «sen odam bo‘lmaysan!» deb kamsitish ham noto‘g‘ri. Bunda bola qash-qatayoq bo‘lib qoladi. Shuning uchun bolani vaqt-vaqtida rag‘batlantirib turish kerak.

Xullas, har bir ota-ona bolaga tarbiya berish borasida o‘zining pedagogik madaniyatini yuksaltirib borib, bu juda mas’uliyatli ishga qat’iyat va ijodkorlik bilan yondoshishi zarur.