www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
432
432
qrafikası ilə Azərbaycan oxucusuna çatdırılır. Sadəcə, bütün
bunlarla yanaşı SSRİ dövründə əsərlərinə tamamilə yasaq
qoyulmuş Rəsulzadələrin, Ağaoğluların, Hüseynzadələrin və
başqalarının da bütün külliyyatının dövlət səviyyəsində nəşrini
görmək istəyirik. Fikrimizcə, onların əsərləri Azərbaycan
cəmiyyətində geniş yaylması həm də ona görə lazımdır ki, istər
elmi
ictimaiyyət,
istərsə
də
kütlə
arasında
həmin
mütəfəkkirlərimizin irəli sürdükləri milli ideyalar haqqında dolğun
bilik formalaşsın.
Bütün bunların niyə məhz bu formada baş verməsini
əsaslandırmaq üçün Nizami Cəfərov mətubatda bəyan edir ki,
ötən əsrdə Azərbaycanı S.Vurğun daha yaxşı təbliğ etmişdir,
nəinki mühacirətdə yaşayan aydınlarımız. Bu mənada, mühacirət
ədəbiyyatı S.Vurğun səviyyəsində deyil. Belə ki, M.Ə.Rəsulzadə-
nin, C.Hacıbəylinin və başqalarının ədəbiyyata dair böyük əsərləri
olsa da, ədbiyyat üçün paralaq hadisə deyildir [65
a
]. Birincisi, bu
cür müqayisə aparmağın və milli aydınlarımızı üz-üzə qoymağın
özü yanlışdır. İkincisi, mühacirətdəki milli aydınlarımızın irsinin
bu günə qədər Azərbaycan cəmiyyətinə tam çatdırılmadığı bir
dövrdə, onlara bu cür yuxarıdan aşağı münasibət doğru deyildir.
Unutmaq olmaz ki, Rəsulzadələr, Ceyhun Hacıbəylilər, Almas
Yıldırımlar, Əmin Abid Gültəkinlər kimi onlarla milli
aydınlarımız yalnız ruhən deyil, həm də cismən Azərbaycanın
azadlığı uğrunda mübarizə aparmış, bu yoldda şəhid olmuşlar.
Onların irsi SSRİ dövründə Azərbaycan cəmiyyətindən
gizlədildiyi halda, bu gün isə natamam şəkildə topluma çatdırıl-
maqdadır. Məsələn, təkcə Rəsulzadənin «Azərbaycan şairi
Nizami» əsəri çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının şah əsəridir.
Bütün bunlardan xəbərsiz kimi durub demək ki, S.Vurğuna,
C.Cabbarlıya Azərbaycan cəmiyyətinin daha çox ehtiyacı var,
|