MahirəNərimanqızı
Yüklə 3,32 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R esurs M ərkəzi Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə) 455
Ə.Topçubaşov) «azərbaycançılıq» («türkçülük») ideyasını işləyib hazırlamışdılar [221, 25-26, 38]. Onun fikrincə, 1993-cü ildən başlayaraq da azərbaycançılıq ideologiyasının müasir elmi-nəzəri standartlar səviyyəsində formalaşmasının və tətbiq olunmasının şahidləriyik [221, 130]. Fikrimizcə, bu müəlliflərin çağdaş dövrdə
azərbaycançılığın H.Əliyev tərəfindən dövlət ideologiyası kimi irəli sürüldüyünü qeyd etməklə yanaşı, onun tarixi-nəzəri köklərini əsaslandırmaq üçün XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərinə üz tutmaları da təbiidir. Belə ki, doğrudan da Heydər Əliyev vaxtilə mövcud olan Azərbaycan milli ideyasını – azərbaycançılığı çağdaş dövrdə dirçəldərək, onu dövlətin milli ideologiyası kimi irəli sürmüşdür. Ona görə də hesab edirik ki, azərbaycançılığın tarixi-nəzəri köklərini və mahiyyətini olduğu kimi xalqımıza çatdırmalıyıq. Hər halda, milli-mənəvi dəyərlərimizin tədqiqi, milli ideyanın mənşəyinin araşdırılması, şəxsiyyətlərin tarixdə yeri və rolu ilə bağlı Heydər Əliyev demişdir ki, tarix obyektiv təhlil olunmalı, bugünkü və gələcək nəslə doğru bilgilər ötürülüməlidir: «Biz tariximizi həmişə obyektiv təhlil etməliyik və bugünkü nəslə, gələcək nəsillərə düzgün çatdırmalıyıq. Təəssüf ki, əvvəlki dövrlərə aid tariximizdə çox faktlar təhrif olunubdur, indi də təhrif edilir. Əgər o vaxt bir istiqamətdə təhrif olunurdusa, indi başqa bir istiqamətdə təhrif edilir. Tarixçilərimizin borcudur ki, bu qüsuru aradan götürsünlər. Ancaq biz deməliyik ki, demokratik respublika, onun liderləri Məmmədəmin Rəsulzadə, Fətəli Xan Xoyski, Nəsib bəy Yusifbəyli, Məmmədhəsən Hacınski və başqaları çox böyük işlər görüblər. Onlar Azərbaycanı müstəqil bir dövlət kimi dünyanın bir qisminə tanıtdılar, bir neçə tədbir gördülər» [85, 153-154]. H.Əliyev fikrinin davamı olaraq deyirdi: «Mən yenə də deyirəm: Məmmədəmin Rəsulzadə və onunla |