www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
481
Ə.Tağıyev,
Ə.Abbasov,
Y.Türkel,
N.Şəmsizadə
və
başqalarıdır. Bu müəlliflər ümumilikdə türkçülük və
azərbaycançılığın sinergizmindən çıxış etsələr də, bəzi
məsələlərdə ziddiyyətli mövqe tuturlar. Burada həmin
ziddiyyətləri göstərməklə yanaşı, onlarla razılaşdığımız və ya
razılaşmadığımız məqamlara da toxunmuşuq.
Məsələn, türkçülük və azərbaycançılığın sinergizmin-
dən çıxış edən Azərbaycan filosofu, professor Əlikram Tağı-
yevin fikrincə, türkçülük və islamçılıq əsasında yaranan və
M.Ə.Rəsulzadə tərəfindən milli ideyaya çevrilən azərbaycan-
çılıq həm etnik-türk ideyası [210, 36], «həm də bir çox milli
etnik ideyaların toplusudur, çünki vətəndaşlıq ideyasıdır,
Azərbaycanda yaşayan müxtəlif aborigen xalqların (türk, talış,
ləzgi, tat, avar və b.) vahid dövlətinin ideyasıdır» [217, 20].
Bu məsələdə Azərbaycan filosofu ilə əsas razılaşmadığımız
məqam odur ki, azərbaycançılıq ilk növbədə, türkçülüyün
ifadəsidir. Ə.Tağıyev daha sonra yazır: «Vaxtilə o
(azərbaycançılıq – F.Ə.) türkçülüyün bir qolu kimi çıxış
edirdisə, burada indi o, artıq türkçülüyü də özündə təcəssüm
etdirir. Yəni azərbaycançılıq bir tək etnik ideya olmaqdan
kənara çıxaraq arıtq dövlət ideya sahəsini də özündə
birləşdirir. Hazırda azərbaycançılıq bir ideya kimi
formalaşmaqdadır və o, respublikanın bütün yerli aborigen
etnoslarının iradəsini ifadə edir» [217, 22]. Fikrimizcə,
Azərbaycan milli ideyasının türkçülüyün bir qolu kimi çıxış
etməsi aydın olsa da, ancaq türkçülüyün sonralar hansı
mənada azərbaycançılığın tərkib hissəsinə çevrilməsi məlum
deyildir. Yəni necə olmuşdu ki, türkçülüyün doğurduğu
azərbaycançılıq sonralar türkçülüyü bir ideya xətti kimi
üstələmiş, hətta onu öz içərisində «əridə» bilmişdir?!
|