Mahmud As’ad Jo’shon haqiqiy sevgi

RASULULLOHGA ERGASHMOQ
Rasulullohning sunnatini sevamiz. Biz Rasulullohning izlaridan yurmoqni istaymiz. Biz Rasulullohning shafoatiga noil bo‘lmoqni istaymiz. Biz oxiratda Rasulullohga qo‘shni bo‘lmoqni istaymiz. Biz Rasululloh qilgan amallarni qilmoqni istaymiz. Nimadan ul zot uzoq turgan bo‘lsalar, undan uzoq turmoqni istaymiz. Nimani ul zot tavsiya etgan bo‘lsalar, uni boshimizga toj qilmoq istaymiz! Nimadan bizni man’ etgan bo‘lsalar, undan yiroqlashmoqni istaymiz.
Rasululloh istamagan narsa bizdan yiroq bo‘lsin, istamaymiz, biz Rasulullohni istaymiz. Rasululloh muhabbatini Alloh qalbimizga jonlantirib jo aylasin! Avlodlarimiz – farzandlarimizni ham Rasululloh muhabbatiga muvofiq-munosib kamol toptirmog‘imiz lozim. «Avlodlaringiz – farzandlaringizni Rasululloh muhabbati bilan ulg‘aytiringiz», deydilar Payg‘ambar janobimiz. Hammangiz avlodimizdirsiz. Albatta, orangizda yoshi mendan ulug‘lar bor, ammo bizning yo‘limizning urf-odati shundoq! Talaba domlaning yonida bo‘ysunuvchandir. Talaba ustozning avlodi – farzandi kabidir.
Ustozning jabru jafosi mehru vafosidan ko‘ra qimmatliroqdir. Otasi sevib erkalaydi, domlasi koyib-urishadi, kezi kelganda, zaruratan uradi, ammo domlasi qimmatli, qadrliroq, chunki ustozi insonga harf o‘rgatadi, buning ustiga, ustozi din o‘qituvchisi bo‘lsa, tariqat murshidi bo‘lsa, oxirat saodatining yo‘lini ko‘rsatadi. Taqvoning yo‘lini ko‘rsatadi. Ma’rifatullohni ko‘rsatadiki, bu yanada qimmatliroqdir. Shu jihatdan biz ham birodarlarimizni Rasulullohning muhabbati bilan kamol toptirmoqni istaymiz…
ALLOH GO’ZALDIR, GO’ZALLIKNI SEVGAY
Bir kun Rasululloh (s.a.v.):
– Qalbida, bir misqolchalik bo‘lsa ham, kibrdan nishona topilgan kishi jannatga kira olmaydi, – deb marhamat etdilar.
Bu juda muhim bir ogohlantirish edi. Eshitganlar albatta, hayajonlandilar; o‘z-o‘zlarini tekshirib, xabar oldilar; ahvolni yaxshi tushunib, anglab, kerakli tadbirlarni ko‘rmoq niyati ila andishali-andishali dedilarki:
– Shubhasiz, kishi kiyimlarining chiroyli bo‘lmog‘ini, poyabzallarining chiroyli bo‘lmog‘ini sevadi va istaydi? (Ya’ni, bu ham kibr alomatimidir?)
Janobimiz (s.a.v.) aytdilarki:
– Alloh go‘zaldir, go‘zallikni sevgay! – Asl kibr haqni, haqiqatni ko‘rmaslikdir, e’tiborsizlik qilmoq, insonlarni xor va haqir ko‘rib, yuqoridan boqmoqdir.
Bu hadisi sharifdan bizga bir qancha chiroyli darslar chiqmoqda.
Hammasidan oldin anglashilmoqdaki, ba’zi fe’l-ho‘ylar, harakatlar, duch kelgan tavr- holatlar insonni mahv etishi mumkin. U holda yomon fe’l-ho‘ylarimizni mutlaqo tark etmog‘imiz, ichimizni toza niyat va yaxshi axloq bilan, tashimizni esa ulug‘, asl va yetuk fe’l-harakatlar bilan bezamog‘imiz lozim: komil, orif va zarif kishilar bo‘lmog‘imiz lozim. Dinimizning eng ulug‘ g‘oya-maqsadlaridan biri axloqiy yetuklikni ta’minlamoqdir. Zotan Payg‘ambarimiz (s.a.v.) go‘zal axloqni kamolga yetkazmoq uchun yuborilganlarini ochiq bayon etganlar.
Ayniqsa, haq va haqiqatga hurmat saqlamoq, to‘g‘rini va haqni sevmoq, achchiq bo‘lsa ham, haqiqatlarni qabul etmoq lozim; kibr va g‘ururdan tug‘ilgan qo‘rslik va muxolifatni tark etmoq, har yerda, har ishda haqqoniyat mezoni ila harakat etmoq lozim; haqsizliklarga qarshi chiqmoq, rostini so‘zlamoq, to‘g‘ri so‘zga e’tiroz etmaslik lozim; o‘zimizga va yaqinlarimizga nisbatan ham adolat saqlamog‘imiz, adolatdan ayrilmasligimiz lozim.
Va yana bilmog‘imiz lozimki, go‘zal fe’l-ho‘ylarning eng muhimlaridan biri tavozu’ va mahviyatdir. Buning aksi bo‘lgan fe’l-ho‘y «ujb» (manmanlik, xudbinlik) deb ataladiki, bu o‘z-o‘zini sevmoq, burni havoda bo‘lmoq, insonlarga yuqoridan boqmoq, ularni kamsitmok, xor ko‘rib, masxara qilmoq shaklida yuzaga chiqgay. Bu «ujb» tavfiqi ilohiyga mone’dir, ya’ni ujb egasini haqning ilohiy yordami uzilmog‘idek jazoga giriftor etgayki, bu eng og‘ir falokatdir. Kishi mag‘rur va o‘zini sevuvchan bo‘lmasligi lozim, so‘zida, ishida, fe’l-harakati va muomalasida haddini bilib, ojizligini anglab, o‘zidan qo‘ra bilag‘onroq (olimroq), yetukroq, xayrliroq kishilar… borligini o‘ylab, tavozu’ni hech qo‘ldan bermasligi lozimdir.
Va nihoyat, hammangizda, salim va estetik-madaniy shuur, go‘zallik ishqi, go‘zallikni sevmoq va qadrlamoq malakasi mustahkamroq jo bo‘lmog‘i va rivojlangan bo‘lmog‘i lozimdir.
G’oyamiz: «Har ishning eng chiroylisini qilmoq; o‘zimizni eng go‘zal sifat bilan sifatlamoq, dunyoda va uqboda (oxiratda) eng go‘zal natijalarga, eng go‘zal mukofotlarga erishmoqdir». Rabbimiz jalla jalaluhu bizni ana shularga noil va vosil aylasin!
Alloh taolo hazratlari bizlarni O’zi sevgan qullardan bo‘lmog‘imizni nasib aylasin… Bizda o‘zi sevmagan neki hol, fe’l-ho‘y va sifat, ish bor bo‘lsa, bulardan O’zi qutqarsin. Bizni O’zi sevgan hollar ila hollantirsin. O’zi sevgan axloq ila xulqlantirsin… O’zi sevgan ishlarni bajarmog‘imizni muvaffaq aylasin… O’zi sevgan qullar bilan birga yashamog‘imizni nasib aylasin… O’zi sevgan qullari bilan hamroh qilsin… Habibi adibiga qo‘shni aylasin…