Ma’nodosh so‘zlar ustida ishlash

---

1 
Ma’nodosh so‘zlar ustida ishlash 
Z.Isaqov – Qo‘qo‘n DPI dotsenti, 
G.Asqarova – Qo‘qon DPI magistranti 
Sinonimlar “bir nomli” degan ma’noni bildirib, shakli har xil bo‘lsa ham, 
ma’nolari bir-biriga yaqin bo‘lgan so‘zlar sanaladi. Ma’nodosh so‘zlar bir xil 
predmetlarni (o‘t, olov, gulxan), predmetning bir xil belgisini (chiroyli, go‘zal, 
lobar, suluv), bir xildagi harakatni (yugurmoq, chopmoq) bildiradi. 
Ma’nodoshlarda umumiy va xususiy ma’nolar farqlanadi. Umumiy ma’no bir 
necha so‘zni birlashtiruvchi ma’no: taom, yemish, xo‘rak so‘zlarining umumiy 
ma’nosi “ovqat”dir. Lekin har bir so‘zda xususiy ma’no ham mavjud. Taom 
insonga nisbatan ishlatilsa, yemish va xo‘rak ko‘proq hayvonlarga nisbatan 
qo‘llaniladi. 
Sinonimlarning quyidagi turlari mavjud: 1) leksik ma’nodoshlik; 2) 
frazeologik ma’nodoshlik; va 3) leksik-frazeologik ma’nodoshlik
1
. Leksik 
ma’nodoshlikdan til birliklarining takrori natijasida yuzaga keladigan ifoda 
kambag‘alligi va g‘alizsizligidan qochish uchun foydalaniladi. To‘rtinchi sinf 
“O‘qish kitobi” darsligi
2
da ma’noni kuchaytirish, ifodani yorqinlashtirish 
maqsadida sinonimlardan foydalanilgan o‘rinlarni kuzatsak: Shukur Sa’dullaning 
“Laqma it” asarida:
“Na uyi bor, na boshpana 
Hech kimi yo‘q – yakka yana. 
Dang‘illama va serhasham,
Havasing kelsin biram. 
Yoz kelsin-chi, quray bir uy,
Bir saroyki, tengsiz... voy-bo‘y. 
Qor yog‘adi gupillatib,
Molxonani do‘pillatib 
O‘tib ketdi bilinmay yoz, 
Kuz boshladi: sovuq, ayoz”. 
Uy va boshpana so‘zlari bir turkumga mansub bo‘lib, ot sanaladi va sanash 
orqali ma’no kuchaytiruvchi uslubiy xossaga ega, bu so‘zlarga yotoqxona, 
manzilgoh so‘zlari ma’nodoshlik hosil qiladi.