79
Grupa krwi AB0 uzależniona jest od antygenu H – układu cząsteczek
węglowodanów na powierzchni czerwonych krwinek (chociaż antygen
ten występuje na prawie wszystkich komórkach poza nerwowymi, a także
w niemal wszystkich płynach ustrojowych). Locus antygenu H położony
jest na chromosomie 19, jednak o konkretnej
grupie krwi decyduje
zakończenie łańcucha węglowodanów, determinowane przez gen
znajdujący się na chromosomie 9. Gen ten koduje glikozylotransferazę,
przyłączającą konkretną resztę cukrową do D-galaktozy na antygenie
H glikokaliksu erytrocytów. Allel A koduje glikozylotransferazę
przyłączającą α-N-acetylogalaktozaminę. Allel B – α-D-galaktozę. Allel 0
charakteryzuje delecja pojedynczego nukleotydu, która
powoduje brak
aktywności enzymatycznej, więc nie przyłącza się żadna reszta.
Allele determinujące grupy krwi układu AB0 oznacza się następująco:
allele I
A
oraz I
B
są kodominujące, natomiast allel i, determinujący grupę
krwi 0, jest recesywny. Zatem grupa krwi A występuje, jeśli genotyp jest
I
A
I
A
lub I
A
i, grupa B – jeśli
genotyp jest I
B
I
B
lub I
B
i, aby fenotypowo
wystąpiła grupa krwi AB – genotyp musi być I
A
I
B
, jeśli 0 – genotyp ii.
Układów grupowych krwi wyróżnia się 30, przy czym w każdym z nich
bywa nawet po kilkadziesiąt różnych antygenów (np. 47
w przypadku
układu Rh), w sumie istnieje ponad 600 różnych antygenów grupowych
krwi.
Obecność antygenu Rh jest determinowana obecnością dominującego
allelu Rh+, kodującego polipeptyd RhD związany z błoną komórkową
erytrocytów; grupę krwi Rh- powoduje obecność dwóch alleli
recesywnych Rh-.
Biorąc pod uwagę, że w osoczu występują przeciwciała
przeciwko
antygenom nieobecnym na własnych krwinkach, krew przetaczać można
wyłącznie w następujący sposób: 0 – uniwersalny dawca, AB –
uniwersalny biorca, dawca A –
tylko biorcy A lub AB, dawca B – tylko
biorcy B lub AB; ponadto krew grupy Rh+ można przetoczyć tylko biorcy
Rh+. Zatem krew grupy 0Rh- można przetoczyć każdemu, natomiast AB+
– wyłącznie osobie o grupie AB+. Na zakończenie należy dodać, że od
przedstawionych prawidłowości są wyjątki, np. grupa krwi Bombay itd.
Wydaje się, że pierwotnie występowała grupa krwi A. Z tej linii powstała
grupa krwi 0 – jak opisano wcześniej – przez punktową mutację genu I
A
(delecja guaniny na pozycji 261 – mutacja zmiany ramki odczytu). Później
wyodrębnił się gen I
B
. Hipotezę tę potwierdza również liczebność
poszczególnych populacji z konkretnymi grupami
krwi oraz ich obecne
rozmieszczenie uzależnione od kierunku dużych migracji w różnych
częściach świata.
80
Na podstawie powyżej opisanych doświadczeń Mendel sformułował
Dostları ilə paylaş: