Ma`ruza mashg`ulotlari mazmuni. 1-mavzu: Sezgi va idrok: umumiy tasavvurlar yondashuvlar. Reja

4 Mavzu. Perseptiv obrazni tashkillashtirish.
Reja:

1. 
   Idrokning sezgidan afzalligi, uni genetik bog‘liqligi.
   
2. 
   Idrok turlari: ko‘rish, eshitish, sezish.
   
3. 
   Obrazlarni idrok qilishning o‘ziga xosligi: predmetlilik, yaxlitlik, konstantlik, kategoriallik.
   
4. 
   Perseptiv obrazlarni predmetliligi, idrokning yaxlitligi va o‘zgarmasligi.
   
5. 
   Idrokning konstantligi, idrokning konstantlik nazariyasi. Yorug‘likni, shaklni, o‘lchamni idrok qilishda konstantlik.
   
6. 
   Idrokning tushunilganligi. Ma’lum bir predmetlar uchun so’zlarning ahamiyati.
   
7. 
   Perseptiv obrazlarni tashkillashtirish mexanizmlari. Fon ichidan figurani ajratish.
   
8. 
   Perseptiv obrazlarni kontur va strukturaning ahamiyati. Perseptiv obrazlarni tashkil qilishda assotsiativ va geshtal’t psixologiyaning o’rni.
   
9. 
   Idrok illyuziyalari. Illyuziyani vujudga keltiruvchi omillari.
   

Biz narsa va hodisalarning ayrim sifat va xossalarini sezgilar orqali ongimizda aks ettiramiz. Shuningdek, hamisha narsalarning ayrim xossalarini aks ettiruvchi birtalay sezgilarimiz bo‘ladi. Bu sezgilar asosida atrofimizdagi narsa va hodisalarni idrok qilamiz.Idrok deb, narsa va hodisalarni bizning sezgi a’zolarimizga ta’sir etishi natijasida ularni yaxlitligicha ongimizda aks etishidan iborat bilish psixik jarayoniga aytiladi. Biz bir narsani idrok qilayotganimizda uning

ayrim xossalarini ham sezamiz.Biror narsaning o‘zini idrok qilmasdan hosil bo‘ladigan sezgilar yangi tug‘ilgan chaqaloq hayotining dastlabki kunlaridagina mavjud bo‘lsa kerak;
chaqaloq narsaning o‘zini idrok qila bilmasa ham undan hosil bo‘ladigan sezgilarni ajratadi, masalan, yorug‘ va qorong‘ini, shirin va nordonni sezadi. Odamning murakkab psixik hayotida ayrim sezgilar faqat idrok jarayonida fikrni analiz va abstraktlashtirish yo‘li bilan
ajratiladi.Sezgilar, odatda sodda, elementar psixik jarayonlar deb hisoblanadi, idrok esa murakkab psixik jarayondir. Biz idrok qilayotgan narsalar g‘oyatda xilma-xildir. Bular jumlasiga, avvalo turli buyumlar, chunonchi, binolar, daraxtlar, jihozlar, texnika buyumlari va hokazolar kiradi. Biz musiqa, surat, rasm va boshqa san’at asarlarini idrok qilamiz. Odamning
hayotida nutqni – og‘zaki va yozma nutqni idrok qilish eng katta va muhim o‘rin tutadi.
Atrofimizdagi narsa va hodisalar bir-biridan ajralgan holda emas, balki hamma vaqt idrok qilinib turgan narsa boshqa narsalar bilan makon va vaqt jihatdan bir-biri bilan bog‘langan holda idrok qilinayotganini har bir kishi o‘z kundalik tajribasidan yaxshi biladi. Masalan, stolni idrok qilayotganimizda biz uning joyini, atrofini o‘rab olgan stullarni, shu paytda radiodan eshitilayotgan musiqani ham idrok qilamiz, xona ichidagi radiopriyomnikni ham, kishilarni ham bir vaqtda ko‘ramiz. Biz narsa va hodisalarni makon va zamon sharoitida idrok qilamiz.
Makon va zamon moddiy bog‘liq shakli sifatida, barcha boshqa realliklar kabi idrok qilinadi. Buning ma’nosi shuki, biz narsalarni, ularga xos bo‘lgan fazodagi shakllari (kub, uchburchak, doira va hokazo shakllari)ga, fazodagi katta-kichikligi (katta, kichkina, mayda va hokazo)ga, fazodagi munosabatlari (bir-biriga va bizga nisbatan yaqin, uzoq, chap, o‘ng tomonda, yuqori va past turishlari)ga qarab idrok qilamiz, ular tinch yoki harakat holatlarida idrok qilinadi. Biz idrok qilib turgan narsa va hodisalarni ma’lum vaqt (zamon) davomida paydo bo‘lish va o‘zgarib
borishlarida idrok qilamiz.Idrokda idrok jarayonini, ya’ni ongimizning bevosita aks ettiruvchi
faoliyatini va narsalarni idrok qilish (aks ettirish)dan hosil bo‘ladigan subyektiv obrazni bir-biridan farq qilish lozim.
2. Idrokning murakkabligi
Idrok murakkab psixik jarayondir. Bu murakkablik, avvalo shundan iboratki, har bir idrok tarkibiga ayni vaqtda bir necha sezgi kiradi. Masalan, qovunni idrok qilish uning shaklini (uzunchoq va hokazo), rangini (ko‘k, oq va hokazolarni) sezish – bu ko‘rish sezgilar idrok, hidini
sezish (hid sezgilari), shirin, chuchukligini sezish (maza sezgilari), og‘iryengilligini, qattiq-yumshoqligini sezish (muskul sezgilari) va boshqa sezgilardan tarkib topadi. Idrok qilishda analiz yordamida ajratilgan shu ayrim sezgilar (retsepsiyalar) idrokning retseptiv tomonini tashkil qiladilar.Shu xossalarning jamini sezishdan idrok qilayotgan narsaning dastlabki
bevosita obrazi hosil bo‘ldi, bu idrokning perseptiv tomonini tashkil qiladi. Bunda shu xossalar narsaning o‘zida qanday bog‘langan bo‘lsa, ayni shu tarkibda seziladi. Shu sababli idrok qilinayotgan narsaning dastlabki obrazi ham sezgilarning mexanik jami (yig‘indisi)dan iborat
bo‘lmay, balki yaxlit, bir butun bo‘ladi.Idrokning nerv-fiziologik mexanizmlari ham sezgilardagiga qaraganda ancha murakkabdir. Idrokning fiziologik asosi bosh miya po‘stining
analiz-sintez faoliyatidan iborat bo‘lib, bu faoliyat sezgi organlarimizga ta’sir qilib turadigan narsa yoki hodisaning bitta xossasi bilan emas, balki bu xossalarning jami, butun bir kompleksi bilan vujudga keladi.Idrokning nerv-fiziologik mexanizmi narsalar xossalari jamining ta’siri
bilan hosil bo‘ladigan muvaqqat bog‘lanishlar sistemasidan iboratdir.Har bir narsadagi xossalarning shu jamiga qarab, biz narsalarni birbiridan farq qilamiz.I. P. Pavlov qilgan tajribalardan ma’lum bo‘ldiki, agar analizatorga bironta yakka qo‘zg‘ovchi emas, balki qo‘zg‘ovchilarning jami muntazam ta’sir qilib tursa, bundan tug‘iladigan reaksiya har bir qo‘zg‘ovchining o‘z xususiyatiga qarab emas, balki bu qo‘zg‘ovchilarning o‘zaro qanday
bog‘lanishiga, o‘zaro munosabatiga qarab tug‘iladi. I. P. Pavlov bu hodisani munosabat refleksi deb atadi.
Bunday bog‘lanishlarning ko‘rish analizatorida hosil bo‘lishi, masalan, muayyan bir figuralarning qanday rang bilan chizilganligi va kattakichikligidan qat’i nazar, ularning konturlarini topib olishga imkon beradi. Bunday bog‘lanishlarning eshitish analizatorida hosil bo‘lishi bironta kuyning baland yoki past (ingichka yoki yo‘g‘on) tonda ijro qilinishidan qat’i nazar, uni tanib olinishiga (bir xilda idrok qilinishiga)imkon beradi. Munosabat refleksi narsaning ayrim xossalarining o‘zaro obyektiv bog‘liqligini aks ettirishdan iboratdir.
22-rasm. a – uchburchak; b –doira. Shunday qilib, idrok bitta sezgi organining ishi bo‘lavermay, balki boshqa bir qancha sezgi organlari, bir qancha analizatorlarning faoliyati mahsulidir. Lekin har bir idrokda sezgi organlaridan biri eng muhim o‘rin tutadi. Masalan, suratni idrok qilishda ko‘rish organi, musiqani idrok qilishda eshitish organi bosh o‘rinda turadi. Idrok ham sezgilar
kabi, bosh o‘rinda turadigan ana shu organlarga qarab: ko‘rish, eshitish,hid, maza va boshqa idrok xillariga bo‘linadi. Bulardan hayotimiz uchun eng muhimlari ko‘rish bilan eshitish idrokidir. Bulardan tashqari, idrokning yana aralash turi ham bor. Idrokning bu turida yolg‘iz bir sezgi organi emas, balki ikki, uch sezgi organi baravar muhim o‘rinda turadi. Ovozli kinofilm yoki operani idrok qilishda ko‘rish va eshitish sezgisi baravar muhim o‘rin tutishi aralash
idrokka misol bo‘la oladi. Idrokning mazmuni uning tarkibiga kirgan sezgilarning faqat oddiy
jami yig‘indisidan iborat bo‘lib qolmaydi (har bir idrok tarkibiga sezgilar kirishi bilan birga, odamning o‘tmishida hosil qilgan tajribalari va bilimlari ham kiradi). Masalan, 22 «a»-rasmni uchburchak va 22 «b»-rasmni doira deb idrok qilamiz, holbuki birinchi rasmda uchburchak emas, balki uch chiziq, ikkinchisida esa yarim doiradan boshqa narsa yo‘q.
Birinchi rasmda yo‘q burchaklarni va ikkinchi rasmda yetishmagan tomonini o‘zimizdan, o‘z tajribamizdan olib «qo‘shamiz» va bu rasmlarni uchburchak va doira deb idrok qilamiz. Biz o‘tmishdagi tajribamizda uchburchak va doiralarni ko‘p marta ko‘rganmiz, bu figuralar bilan
ko‘p marta ish ko‘rganmiz. Bu figuralarning obrazi miyamizda mustahkam o‘rnashib qolgan. Shu sababli, bu rasmlarni ko‘rishimiz bilan ilgari bizda hosil bo‘lgan tasavvurlar yana esimizga kelib, miyamizda uchburchak yoki doiraning yaxlit obrazi paydo bo‘ladi. Atrofimizdagi
hamma narsalarni idrok etish ana shunday amalga oshiriladi.
Idrok jarayonlari faqat tevarak-atrofdagi narsalarning sezgi organlarimizga ta’sir qilib turishlari natijasidagina emas, balki shu bilan birga idrok qilayotgan odam o‘zining olamni bilish va amaliy faoliyatida yon atrofidagi narsalarga ta’sir ko‘rsatishi natijasida ham vujudga keladi.
Idrokning faolligiga, avvalo unga bog‘liq bo‘lgan hissiy kechinmalar sabab bo‘ladi. Bu his-tuyg‘ular, avvalo shu paytdagi idrok tarkibiga kiradigan sezgilarning emotsional (hissiy) tomonidan iborat bo‘ladi. Idrok qilinayotgan narsa va hodisalar to‘g‘risida o‘tmishda tug‘ilgan taassurot va fikrlar bilan bog‘liq hissiyot ham shu jumladandir. Ko‘pincha odamning idrokiga shu paytda kechirayotgan bironta hissiyoti – shodligi, xushchaqchaqligi, g‘amginligi, tajangligi va boshqa shu kabi tuyg‘ulari ta’sir qilib, idrok qilinayotgan narsa yoki hodisaga ma’lum bir tus beradi. Shu sababli, kishining ta’bi xiralik vaqtida tabiat manzaralari unga allaqanday g‘amgin, ma’yusdek ko‘rinadigan bo‘lsa, ta’bi chog‘ vaqtida gullar «kulib» turganday, hamma yoq «quvnoq» dek ko‘rinadi va hokazo. His-tuyg‘ular idrok mazmunini jonli, yorqin qiladi, idrokni ma’lum bir tomonga yo‘naltiradi. His-tuyg‘ular idrokning faollik darajasini kuchaytiradi, idrok sharoiti bo‘lgan boshqa psixik jarayonlarning ildamlik darajasiga ta’sir qiladi: bu jarayonlarni tezlatadi yoki susaytiradi. Idrok bilan bog‘liq hislar, jumladan, xayol jarayonlarini qozg‘atib faollashtiradi. Masalan, kishi qattiq vahimaga tushganda har bir arzimagan narsadan ham xavfsirayveradi, oddiy, arzimagan narsa ham nazarida allaqanday – dahshatli tuyuladi yoki kishi qattiq, xushvaqtlikda o‘zini har narsadan mamnun sezadi, oddiy, arzimagan narsalardan ham zavqlanaveradi, shuning uchun ham: «qo‘rqqan ko‘zga qo‘sh ko‘rinar» yoki «guli-gun xayol»deydilar.Idrok jarayonlaridagi diqqat g‘oyat katta ahamiyatga egadir. Diqqat idrokning faolligini oshiradi va idrokning mukammal, raso va ravshan bo‘lishiga xizmat qiladi. Diqqat, faollik darajasiga qarab, ixtiyorsiz va ixtiyoriy bo‘lmog‘i mumkin, shu sababli idrok ham ixtiyorsiz va ixtiyoriy bo‘lmog‘i mumkin. Muayyan bir obyektni oldindan maqsad qilib olmasdan va maxsus tanlanmasdan, kuch sarf etmasdan idrok qilish jarayoni ixtiyorsiz idrok
deb ataladi. Bunday idrok jarayonlari diqqatimizni beixtiyor o‘ziga jalb qilayotgan obyektlarning ta’siri bilan qo‘zg‘aladi; masalan, biz uzoqdan kelayotgan poyezd ovozini beixtiyor eshitamiz, tunda qirda yonayotgan alangani uzoqdan beixtiyor ko‘ramiz. O‘zining yorug‘ligi, rang-barangligi, harakati, xushohangligi, kontrastligi bilan ajralib turadigan narsa yoki hodisalar, odatda, beixtiyor idrok qilinadi, shuningdek, ayni vaqtda bironta ehtiyoj va manfaatimizga javob beradigan, shaxsiy tajriba va bilimlarimizga eng ko‘p darajada muvofiq keladigan va biz uchun g‘oyat katta ahamiyati bo‘lgan obyektlar ham beixtiyor idrok qilinadi. Ixtiyorsiz idrok tetik, bardam vaqtimizda bizda to‘xtovsiz bo‘lib turadigan jarayondir. Oldin belgilangan maqsadga qarab muayyan bir obyektni idrok qilishni ixtiyoriy idrok deb ataladi. Badiiy bir rasmni ko‘rish, ma’ruzani e’tibor bilan eshitish, yozma ishlardagi imlo xatolarini chizib o‘tish, operadagi ariyani tinglash, ko‘pchilik orasida o‘zimiz qidirgan bir shaxsni topib ajratish ixtiyoriy idrokka misol bo‘la oladi. Ixtiyoriy idrok ixtiyorsiz idrokdan ayrilgan holda bo‘ladigan jarayon emas. Ixtiyorsiz idrok ixtiyoriy idrok uchun go‘yo «fon» bo‘lib xizmat qiladi. Kishining sistemali, davomli va rejali idrok qilish qobiliyati kuzatuvchanlik deb ataladi. Kuzatish qobiliyati tevarak-atrofdagi narsa va hodisalarni ma’lum bir maqsad bilan sistemali va rejali idrok qila bilishdir.
Har bir kishi ma’lum darajada kuzata bilish qobiliyatiga ega, bu qobiliyat har kimning o‘z hayotiy tajribasi va bilish faoliyatida taraqqiy qilib boradi. Ammo har bir kishini ham razmi o‘tkir, kuzatish mahorati zo‘r deb bo‘lavermaydi. Razmi o‘tkir, kuzata bilish qobiliyati zo‘r kishi
deb, odatda, o‘z oldiga jamiyat uchun foydali, ilmiy va boshqa muhim vazifalarni qo‘ya biladigan, tevarak-atrofdagi xilma-xil narsa va hodisalardan kerakli va eng muhim obyektlarni ajrata biladigan kishini aytiladi. Razmi o‘tkir, kuzata biladigan kishi idrok qilinayotgan narsa
va hodisalardagi o‘xshashlikni va farqni darrov payqab oladi, bu narsa va hodisalarning eng muhimi, zarur xususiyatlarini ajrata biladi. Razm sola bilish, kuzatuvchanlik qobiliyati shaxsning nihoyatda qimmatli sifatlaridandir. U mavjud sharoitni turli tushunishga, o‘rab olgan
olamni samarali o‘rganishga va xususan, o‘quv materialini chuqur o‘zlashtirishga imkon beradi.
I. P. Pavlov kuzatuvchanlik ilmiy bilishning asosiy sharti deb hisoblardi. Pavlov shahrida u tashkil qilgan biologiya stansiyasi binosining old tomoniga «kuzatuvchanlik va yana kuzatuvchanlik» deb bejiz yozilmagan edi.K. D. Ushinskiy kuzatuvchanlikni o‘stirish vazifasiga katta ahamiyat berardi. «Agar ta’lim bolalarning aqlini o‘stirmoqchi bo‘lsa, – deb yozgan
edi K. D. Ushinskiy, – ularning kuzatuvchanlik qobiliyatini mashq qildirish kerak» (Tanlangan asarlar, 6-tom, PFA, Moskva, 1949-yil,267-bet).
Shuning uchun ham o‘sib kelayotgan yosh avlodda kuzatuvchanlikni tarbiyalash pedagogikaning muhim vazifalaridan biridir.
4. Idrokning asosiy xususiyatlari Idrokning o‘ziga xos xususiyatlari bo‘lib, u hissiy bilishning sifati jihatidan yangi bosqichdir. Bunga idrokning predmetliligi, yaxlitligi, tuzilishi, konstantligi va anglanganligi kiradi.Idrokning predmetliligi – bu tashqi olamdan olingan ma’lumotlarni
shu olamning o‘ziga qaratishda ifodalanadi. Idrok tevarak-atrofdagi narsalarni amaliy faoliyatda qanday bo‘lsa shundayligicha aks ettirish jarayonidir, ya’ni subyektiv olamning predmetliligini ochib berishni ta’minlaydigan harakatlar tizimidir. Predmetlilik idrokning sifati tarzida
ish-harakatlarni boshqarishda muhim ahamiyat kasb etadi. Idrokning yaxlitligi – idrok jarayonida barcha psixik jarayonlar, psixik holatlar va psixik xususiyatlarning ishtirok etishidan iborat qonuniyat. Idrokning yaxlitligi insonning predmet faoliyati jarayonida shakllanadi.
Idrok sezgi a’zolariga ta’sir qiluvchi narsalarning ayrim xususiyatlarini aks ettiruvchi sezgilardan farq qilib, narsalarning yaxlit obrazidir. Bu yaxlit obraz har xil sezgilar orqali olingan narsalarning ayrim xususiyat va sifatlari haqidagi bilimlarini umumlashtirish asosida vujudga keladi. Idrokning yaxlitligi uning tuzilganligi bilan bog‘liqdir. Biz musiqa eshitganimizda uni yaxlitligicha idrok qilamiz, lekin bu musiqa tarkibida juda ko‘p musiqa asboblarining ovozi bor (tor, doira, nay va b.). Ular hammasi bir bo‘lib shu musiqaning tuzilishini tashkil qiladi.
Idrokning konstantligi – (konstantlik — doimiy, o‘zgarmas) idrok qilinayotgan narsaning fizik holati o‘zgarsa ham, uni ko‘z to‘r pardasidagi obrazlarning o‘zgarmasligi yoki nisbiy turg‘unligidir. Masalan, samolyotda ucha turib yerga qarasak, yerdagi uylar gugurt qutichasiga (odamlar esa umuman ko‘rinmaydi, ko‘rinsa ham juda kichkina) o‘xshab ko‘rinadi. Lekin biz ularni gugurt quticha deb emas, balki 4–5 qavatli uylar deb, odamlarni rasman kishilardek idrok qilaveramiz. Konstantlik 1) kata kichiklik konstantligi, 2) shakl konstantligi, 3) rang konstantligi bo‘lishi mumkin. Odamning idroki tafakkur bilan, narsalarning mohiyatini tushunish
bilan bog‘liqdir. Narsalarni ongli idrok qilish degan so‘z uni fikran atash degan ma’noni bildiradi. Bu esa idrok qilinayotgan narsani ma’lum guruhlarga, sinfga kiritish, ya’ni so‘z orqali umumlashtirishdir. Idrok qilinadigan narsa haqida bor ma’lumotlarni tushunib, ularni bog‘lab,
farq va o‘xshashliklarini aniqlab idrok qilish jarayoni idrokning anglanganligidir.
Yuqorida bayon qilinganlardan ma’lumki, odamning tajribasi, bilimi, xayol va tafakkurining faoliyati, hissiyot va diqqati, umuman odam psixikasining hamma mazmuni idrokida namoyon bo‘ladi. Bu psixik hayotning idrokda aks etuvchi va idrokka ta’sir ko‘rsatuvchi mazmunini
appersepsiya deb ataladi. Appersepsiyalarning nerv-fiziologik mexanizmi, aftidan, o‘tmishdagi tajribadan hosil bo‘lgan bog‘lanishlar sistemasidan va ularning yangi hosil bo‘layotgan muvaqqat bog‘lanishlarga ta’sir ko‘rsatishidan iborat bo‘lsa kerak. Nerv bog‘lanishlarning tarkib topgan sistemasi (ya’ni dinamik stereotip) bironta bo‘shroq, hattoki bironta o‘xshash qo‘zg‘ovchining ta’siri bilan ham qo‘zg‘almog‘i mumkin. Bunda qo‘zg‘algan stereotipdan hosil
bo‘lgan natija, shu stereotipni vujudga keltirgan jami qo‘zg‘ovchilar ta’sir ko‘rsatgandagi natijasidan sira qolishmaydi.
Ayni bir narsa yoki hodisani ayrim kishilarning idrok etishida ko‘rinadigan ba’zi xususiyatlar appersepsiya bilan belgilangan bo‘ladi. Bu xususiyatlar odamning tajribasi va bilimlariga bog‘liq xususiyatlardir. Kishilar ayni bir narsa yoki hodisani yoshlari, ma’lumotlari, turmush tajribalari, kasblari, sinfiy chiqishlari, temperament, xarakter, qobiliyat va qiziqishlarida ko‘rinadigan shaxsiy xususiyatlariga qarab, har xil idrok qiladilar. Odamning aqli qanchalik yetuk, muayyan sohaga oid tasavvuri, fikri, tajribasi, bilimi qanchalik boy bo‘lsa, uning shu sohada idroki ham
shunchalik murakkab, chuqur va sermazmun bo‘ladi. Bu xususiyatlar moddiy buyumlarni idrok qilishdayoq namoyon bo‘ladi. Masalan, bironta yangi mashinani tegishli ixtisosi bo‘lmagan kishi tomonidan idrok qilinishi, ixtisosi bor odamning idrokiga qaraganda, mazmunan torroq va
yuzaki bo‘ladi. Ayni bir obyektlarni tegishli ixtisosi bo‘lmagan kishining kuzatishlariga qaraganda, olimning chuqur ilmiy kuzatishlari hiyla farq qiladi. Ayni bir mevali bog‘ni rassom, agronom va savdo xodimi har xil, ya’ni har qaysisi o‘z nuqtayi nazaridan e’tibor berib idrok qilishi mumkin.Alifbe va boshlang‘ich o‘qish kitoblari yirik harflar bilan bosiladi,
chunki endi savod chiqarayotgan kishilarda (bola va katta yoshlilarda) hali kitob o‘qish tajribasi bo‘lmaydi. Ko‘p o‘qigan, bu sohada kata tajribaga ega bo‘lgan kishilar mayda harf bilan bosilgan xatni ham (masalan, gazetani) jo‘ngina o‘qib ketaveradilar. Bizda hosil bo‘lgan
tajriba va bilim tufayli, biz chala yozilgan so‘zlarni, tushib qolgan harflarni payqamasdan, xato yozilgan bo‘lsa ham, baribir, to‘g‘ri o‘qiyveramiz. Masalan, taxistoskop bilan qilingan tajribalar shuni ko‘rsatadiki, «avtombrus» deb xato terilgan so‘z «avtobus» yoki «avtomobil» deb,
«sinoatlantirish» deb terilgan so‘z «sanoatlashtirish» deb o‘qiyverar ekan va hokazo.
Idrokka subyektiv mazmun berish og‘zaki materialni idrok etishda, ayniqsa, yaqqol ko‘rinadi. Masalan, «ildiz» degan so‘zni botanik o‘simlik ildizi, matematik kvadrat yoki kub ildizi, tish doktori tish ildizi degan ma’noda idrok qilishlari mumkin. «Reaksiya» degan so‘zni tarixchi bir
Ikkilangan tasvir. ma’noda tushunsa, ximik yoki psixolog boshqa ma’noda tushunishi mumkin.
Appersepsiya badiiy asarlar matnini, badiiy surat va rasmlarni idrok etishda, ayniqsa, yaqqol namoyon bo‘ladi. Biz bironta suratga ko‘z solganimizda to‘g‘ridan to‘g‘ri faqat bo‘yoq rang va chiziqlarning har xil chatishuvini ko‘ramiz, xolos. Bu persepsiyadir. Rasm va suratni idrok
qilganimizda esa, masalan, istiqbolni, odam va hayvonlarning ish-harakatlarini biz o‘tmishdagi tajribamiz, bilimlarimiz va xayolimiz faoliyati natijasida idrok qilamiz. Bu appersepsiyadir. Musiqani idrok qilishda ham xuddi shu hol yuz beradi. Ayni bir narsa yoki hodisani ayni bir kishi turli vaziyatda turlicha idrok qilavermog‘i mumkin, bu hol har gal o‘sha kishining kayfiyati, hissiyoti, diqqati, manfaati, maqsadi va hokazolarga qarab ro‘y beradi.
Bironta murakkabroq vaziyatni idrok qilayotganimizda e’tiborimiz va manfaatimizning talabiga qarab, biz shu vaziyat tarkibiga kirgan yakka bir narsani yoki uning qismini ajrata olamiz. Masalan, o‘rmonda biz uchun zarur bo‘lgan bironta daraxtni hamma boshqa daraxtlardan ayrim
idrok qilamiz. Musiqani eshitganimizda garmoniya ohanglaridan biz uchun tanish bo‘lgan bir kuyni ajratamiz.23-rasmga qarasak, qora fon ustida vaza suratini yoki oq fon ustida
ikki yuzning yonidan ko‘rinishini (profillarni) ko‘rishimiz (idrok qilishimiz) mumkin. Bu holda idrokning ikkilanishi diqqatimiz nimaga (rasmning qaysi bir tomoniga) qaratilganligi bilan belgilanadi.Idrok jarayonida ba’zan uchrab keladigan subyektivizm ham appersepsiya
natijasidir. Bu subyektivizm, masalan, vaqtni, harakatni idrok qilishda, qizg‘in munozaralar borayotgan paytda bir kishining gapini idrok qilishda ko‘proq uchraydi. Appersepsiya fazo, vaqt hamda harakatni idrok qilishda katta rol o‘ynaydi.Illuziyalar esa hiyla darajada appersepsiya natijasidir.