Masalli folkloru 2

Gərək ağzına sümük alasan

Bizim Yardımlıdan gələn adamlara həmişə biz də bırda arxa dayağ oluruq. Bizim də bir qonağımız varmış, qonağ deyəndə dost yəni.

Günnərin bi günü orda mənim anamın tay-tuşu olan bir oğlan olub, adı da Ağaxan, ordan gələr bizə. İndi bılar saba Masllıya bazara gedəcəylər. Bazara da gedməy olarçün çox böyük bir işdü. Niyə? O vaxtı Masallı bazarı, Qala bazar ad­nan idi. Çox tünnüy olardı onda bıralar. Səər durublar bırdan, gediblər, deməy Ərkivanı keçiblər, indi İskəndəriyə yaxınna­şıl­lar, onnan sora uje bazardu da, Maslall bazarı. Ahaaa, anam da bına qulp qoymağ , sataşmağ istiyib.

Deyib:

– Vayy Ağaxan, sən bazara birinci dəfədi gedirsən həəəə?

Deyib:

– Həəə, Güllü bacı, birinci dəfədi, nədinki?

Deeb:

– Vayyy evüü Allah tiksin, bizi ora buraxmazdar ki, bazara. Sən gələy ağzıva sümüy alasan.

Deyib:

– Əşi, vay dədəm vay, mən ebelə yolu gəlmişəm. İndi məni bazara buraxmıyacağlar?

Deyib:

– Həə, bəs gələy sümüy tapasan sən, alasan ağzuva.

Daa fikirrəşmiyib ki, mının ağzında elə sümüy var da. Nəisə sümüyü alır ağzına girir bazara. Camaat baxan-baxan gülür mına. O söbət hardasa, 1953-55-ci illərdə olub. Amma hələ də o söhbət bi yerdə oturulanda danışılır.