shabnamlardir. So‘z odamning tanasiga роk ruh bag‘ishlaydi. So‘zdan tandagi tirik
ruh halok bo‘lishi mumkin.
Yaxshi so‘z bilan o‘lganni tiriltirib olgani uchun Iso payg‘ambar o‘zini
«Jonbaxsh» deb atagan. So‘z tufayli Xalil o‘zini o‘tga tashlagan. Jabroil ham so‘z
yukiga hammol bo‘lgan. Tangri insonni sirlar xazinasi darajasiga ko‘tarib, uni
so‘zlash qobiliyatiga ega etib, shu sabab hayvonlardan yuksak qilib yaratdi.
Agar, qo‘l bilan berib xayr qilish iloji bo‘lmasa, til bilan ham naf yetkazish
mumkin. Odamni bir og‘iz yaxshi so‘z bilan xursand qilish kerak bo‘lgan vaqtda
unga xazina bersang ham, и qaramaydi. So‘z, bilan el o‘limdan najot topadi, so‘z
bilan o‘lik tan qayta tiriladi. So‘z bilan dinsizlar musulmon bo‘ladi, so‘z bilan
hayvon deganing insonga aylanishi mumkin. Bir so‘z bilan qancha balolar daf
bo‘ladi, qancha boylik sochsang ham bunday nafga yetishmaydi. Insonga xos
konning gavhari, bu – so‘zdir, odamzot gulshanining mevasi ham shu so‘zdir.
Nutqning madaniyligini ta’min etadigan tо‘g‘rilik, aniqlik, mantiqiylik,
ifodalilik, boylik, soflik, jо‘yalilik kabi bir qator kommunikativ sifatlar mavjud. Ana
shu kommunikativ sifatlarning barchasini о‘zida mujassamlashtirgan nutq madaniy
hisoblanadi. Har qanday nutqning asosiy maqsadi muayyan axborotni tinglovchiga
yetkazish, shu yо‘l bilan unga ta’sir qilishdan iborat bо‘lib, mazkur sifatlarning jami
nutqning ta’sirchanligini yuzaga keltiradi.
Dostları ilə paylaş: