lug’aviy-uslubiy, morfologik- uslubiy,
sintaktik-uslubiy.
1. Bir so’zni qayta-qayta ishlatish.
Bunday xatoning
kelib chiqishiga sabab,
birinchidan, o’quvchi so’zni ishlatishga kam e’tibor beradi va faol lug’atidagi
so’zdan takroriy foydalanadi;
ikkinchidan, o’quvchining so’z boyligi kam,
sinonimlarni
bilmaydi, takrorlanadigan so’zlar o’rniga olmoshlardan foydalana
olmaydi.
Agar o’qituvchi bir so’zni qayta-qayta
ishlatmaslik uchun uning
ma’nodoshlaridan yoki shu so’z o’rniga olmoshlardan foydalanish kerakligini
yaxshi tushuntirsa, kichik yoshdagi o’quvchi matnni e’tibor bilan o’qib, takrorlarini
nisbatan tez tuzata oladi.
2. So’zning ma’nosini yoki ma’no qirrasini tushunmaslik natijasida uni aniq
ma’nosida ishlata olmaslik.
Bunday xato bolaning nutqi yaxshi rivojlanmaganligi,
so’z boyligining kamligi sababli yuzaga keladi.
Leksik xatolar xilma-xil bo’lgani uchun uni to’g’rilash va tushuntirish usullari ham
turlicha, ammo bunday xatolarning oldini olishning umumiy yo’li bor: bu yaxshi
nutqiy sharoit yaratish, o’qilgan va qayta hikoya qilingan matnni til tomondan tahlil
qilish, matndagi so’zlarning ma’no qirrasini tushuntirishdir.
3. Morfologik-uslubiy xatolarga
so’z shaklini, so’z o’zgartuvchi va so’z yasovchi
qo’shimchalarni noto’g’ri qo’llashdan kelib chiqadigan xatolar kiradi.
Sintaktik-uslubiy xatolarga so’z birikmasi va gap tuzishga oid xatolar kiradi.
Bunday xatolar juda xilma-xildir.
Kompozitsion, mantiqiy va dalillarni noto’g’ri
bayon qilish nutqiy xato
hisoblanmaydi.
Tipik kompozitsion xatoga insho, hikoya, bayonning
tuzilgan rejaga mos
kelmasligi, ya’ni voqea, kuzatishlarni bayon etishda izchillikning buzilishi kiradi.
Mantiqiy xatolar:
1. Tasvirlanayotgan voqea-hodisa uchun zarur bo’lgan so’z, ba’zan zarur lavha, dalil
tushirib qoldiriladi. Bunday xatoning sababini tushunish uchun o’quvchining insho