Mavzu: Tog' o'simliklari va ularning mintaqalarga bo'lib o'rganish Reja

Biotsenozda organizmlaring munosabatlari
Biotsenozdagi organizmlar bir—birlari bilan bog’liq bo’ladi. Bu bog’lanishlar jamoadagi yashash sharoitini va ularning ovqatlanish yo’llarini belgilaydi.
Beklemishev V.N. klassifikatsiyasiga ko’ra o’zaro bevosita va bilvosita bog’langan organizmlar orasidagi munosabatlar to’rt tipga bo’linadi:
1. Trofik
2. Topik
3. Forik

4. Fabrik.

«Yirtqich-o’lja», «parazit-xo’jayin» munosabatlari. Bu bevosita oziqlanish bog’lanishidir. Bunday oziqlanishda, ikki organizmdan biri zarar, ikkinchisi esa, foyda ko’radi (bir turning halokati yoki yarim halokati ikkinchi bir turning hayotiga yoki o’sib rivojlanishiga sabab bo’ladi).

Yirtqichlik va parazitlikning ekologik roli. 1. Yirtqichlik va parazitlikning asosiy ekologik roli shundan iboratki, oziqlanish davrida hayvonlar bir—birlari bilan oziqlanib, moddalarning aylanma harakati uchun zarur sharoit yaratadi. Ma’lumki, tabiatda moddalarning aylanma harakatisiz hayot bo’lmaydi.

Mutalizm — bu ikkila tur uchun ham foydali bo’lib, u parazitlikdan, yoki kommensalizmdan kelib chiqishi mumkin. Bunga azot to’plovchi bakteriyalar bilan dukkakli o’simliklar orasidagi simbioz misol bo’lishi mumkin. Tabiatda 20000 dan ortiq simbioz tarzida yashovchi turlar qayd etilgan.

Neytralizm bu ikki turning birga yashashidir, ular bir —biriga na salbiy va na ijobiy ta’sir ko’rsatadi.

Ammensalizmda ikki turning birga yashashi, bittasiga salbiy ta’sir ko’rsatadi, ikkinchisi esa bundan na foyda va na zarar ko’radi, lekin, daraxt uchun bu ahamiyatsiz. Bunday bog’lanish o’simliklar sonini boshqaradi.

Raqobat bir xil ekologik talabga ega guruhlar orasida kelib chiqadigan munosabatdir. Bu shunday ekologik bog’lanishki, uning natijada ikkala tur ham salbiy ta’sirga yo’liqadi.

Tekinxo’rlik. Bunda bir o’simlik boshqasining hisobiga yashaydi, ko’pgina zamburug’ va bakteriyalar o’simliklar va hayvonlarda parazitlik qiladi.
Yashash muhitiga bog’liq holda suv organizmlari quyidagi hayot formalariga bo’linadi:
1) Bentos (grekcha "bentos" — chuqurlik) suvning tubida erga yopishib yoki erkin holda hayot kechiruvchi hayvonlar va o’simliklar. Bunga, mollyuskalar, ba’zi bir suv o’tlari, hasharotlar lichinkasi misol bo’ladi.
2) Perifiton (grekcha "peri" — atrofida, oldida) — bu yuksak o’simliklarning poyasiga yopishib, ko’tariluvchi mollyuska, kolovratka, gidra va boshqalar.
3) Plankton ("planktos" — suzib yuruvchi organizmlar)— suvning vertikal va gorizontal oqimi bilan harakat qiluvchi organizmlar.
Plankton holda yashovchi organizmlarning o’lchami kichik — mikroskopik bo’lib, bularga mayda qisqichbaqasimonlar, lichinkalar, yashil, ko’k yashil suv o’tlari, diatomalar kiradi.
4) Nekton (grekcha "nektos" —suzib yuruvchi) — erkin suzuvchi va aralashib yuruvchi organizmlar. Bu baliqlar, amfibiyalar, hasharotlar.
5) Neyston (grekcha— "neystos" —suzuvchi). Suvning yuzida suzuvchi organizmlar. Bunga ba’zi bir chivinlar va ularning lichinkalari, o’simliklardan ryaska misol bo’lishi mumkin.


6.6. Organizmlarning makonda joylashish prinsiplari. Makon turning yashash joyi bo'lib, u shu yerning ekologik omillari ta'siriga moslashadi va ma'lum qoida asosida tarqaladi. Organizmlarning yashash makonlarini o'rganish nazariy va amaliy ahamiyatga ega bo'lib, ularning salbiy va ijobiy belgilarini aniqlash, zararli turlarga qarshi chora-tadbirlarni ishlab chiqishda roli kattadir. Organizmlarning tabiiy muhitda ekologik omillar ta'sirida o'zlari yashab turganjoylarni makon va turli vaqtda o'zgartiradi. Bu qoida 1966-yili G.Ya. Bey-Biyenko tomonidan o'rtaga tashlangan. Undan keyin M.S. Gilyarov yaruslaming almashinuvi qoidasini ishlab chiqqan. Ya'ni, bir xiI turlar har xiI tabiiy mintaqalarda turli yaruslarni egallaydi. Bunday holat keng tarqalish xususiyatiga ega bo'lgan trancmintaqal turlarga xosdir. Chunki shunday turlargina ko'p tabiiy mintaqalarda uchraydi. Makonning mintaqa almashinuvi - turning bir tabiiy mintaqadan boshqa mintaqaga o'tib, yashash joyini qonuniy almashtirishiga makonning mintaqal almashinuvi, deb ataladi. Agar turlar shimolga qarab siljisa, tarqala boshlasa, albatta, quruq, quyosh nuri tushadigan, qizitadigan o'simliklar siyrak joylarni 42 tanlaydi. Shu turlarning o'zijanubga qarab harakat qilsa: nam1igi ko'p, soya-salqin, o'sim1iklar qalin joylami egallaydi. Tirik organizmlarning yashash joylari, makonning mintaqal almashinuvi, ularning geografik mintaqalar bO'yicha tarqalish qonunlaridan kelib chiqayotgan ekologik holatlarini issiqlik rejimining o'zgarishi bilangina tushuntirish mumkin. Masalan, ma'lum makon shimolda vajanubda bir xii o'simlik qoplamiga ega ekandek ko'rinsa ham, shu ikki mintaqadagi makonlar issiqlik rejimidan, namligi, quyosh nurining tushishi bilan birbiridan farq qiladi. Makonning vertikal almashinuvi - turlarning mintaqalar bO'yicha emas, balki tog' tizmalariga xos balanddan pastga mintaqalar bo'yicha tarqalishidir. Masalan, O'rta Osiyoning tog' tizmalarida: yaylov, tog', adir, tekislik kabi mintaqalarga ajratish mumkin. Har bir mintaqa o'ziga xos ekologik sharoit, o'simlik va hayvonlar turlariga ega. Hattoki O'rta Osiyo daryolarida uchraydigan suvo'tlari ham mintaqalar bO'yicha tarqalishi, har bir mintaqa uchun o'ziga xos turlar borligi va bu imkoniyat suvning haroratini aniqlovchi ekologik omil ekani kuzatiladi (Muzaffarov, 1958,1965, Ergashev, 1969,1974,1976). Makonning fasllar bo'yicha almashinuvi shu makondagi mikroiqlimning bir fasl ichida o'zgarishidan kelib chiqadi. Bu holat quruq va issiq iqlimli tabiiy mintaqada juda yaqqol ko'rinadi. Ayrim hollarda cho'l va dasht turlari qurg'oqchilik, issiq sharoitdan qochib, madaniy ekinzorlarga yoki namlik ko'p bo'lgan o'rmonzorlar atrofiga, yaylovlarga o'tadi. Bunday organizmlarga hasharotlar va kemiruvchi hayvonlar, qushlar misol bo'la oladi. Makonning yil davomida almashinuvi, ob-havoning o'rta yillik ko'rsatkichdan chiqishi natijasida yuzaga keladi va o'z navbatida ay rim organizmlarning yashash joyi o'zgarishiga sabab bo'ladi. Masalan, uchib yuruvchi chigirtkalar qurg'oqchilik yillarijanubiy Qozog'istonning g'arbiy tumanlarining namligi ko'p va qalin o'tloqli yerlarda bo'lsa, ob-havo nam keigan yillari quruq tepalik yerlarni egallaydi. Abiotik omillarga tarixiy moslashish jarayonida o'simliklar, hayvonlar bir-birlari bilan biotik munosabatda bo'ladi va ular 43 turli yashash sharoitida taqsimlanib, katta-katta biologik birliklar - biotsenozlar-biogenotsenozlar-ekosistemalar, Yerning qobig'i biosferaning hozirgi holatini ushlab turadi. Tirik organizmlarning muhit omillari bilan munosabatlarini yoritishda, ularning ekologik qonuniyatlarini mukammal o'rganib borish bilan bir qatorda, ay rim turlarning salbiy va ijobiy tomonlarini kengroq ochib, xo'jalikda foydali organizmlar soni ko'paytiriladi yoki zararli turlar soni kamaytiriladi.
http://fayllar.org