- İsmayılzadə yenə mühəndis Fikrətə söz verdi. Fikrət danışığına başlamazdan əvvəl bütün iclasdakılara sakit və təlqincdici bir nəzər saldı. M əncə, - dedi, - başqa sahələrdə çalışan adamlar hissə qapılsa lar da, neftçilərin buna qətiyyən haqları yoxdur. Çünki belə-belə üsul larla işləm əyə başlasaq, nəticədə avantyuraya gedib çıxa bilərik. Yoldaş İsmayılzadə, siz elə güman edə bilərsiniz ki, mən ağır İşdən qorxduğum üçün belo danışıram. Əlbəttə, bu cür güman etmək heç doğru deyildir. Mən deyirəm ki, bizim trestin yarısı dənizdədir. Oranın xüsusiyyətlərini unutmaq olmaz. Axır bunun yazı var, qışı var, qarı var, boranı var. Stixiya ilə mübarizəni sizin təsəvvür etdiyiniz kimi planlaşdırmaq olmaz. B əzən bir boran altı-yeddi aylıq əməyinizi bircə dəqiqənin içərisində puça çıxarır. Kənardan baxan müşahidəçilərə elə gəlir ki, dənizdə çalışan Bakı fəhlələri ilə qurudakılar arasında fərq yardır. Halbuki bu belə deyildir. Fəhlə həmin fəhlədir, lakin iş şəraiti tamamilə başqadır. İsmayılzadə, yazı stolunun qabağında duran balaca dəyirmi stol üstündəki qrafindən Fikrətin su töküb içdiyini görəndə, onun səhərə cən danışmağa hazırlaşdığından qorxurmuş kimi: - Yaxşı, siz ne təklif edirsiniz? - deyə tələsik soruşdu. - Təklifim aydındır. Planı artırmayaq. Onu vaxtında Ödəmək özü də böyük qəhrəmanlıqdır. Biz yarış üçün ayrı şərtlər düzəltməliyik. İsmayılzadə qaşqabağım salladı: - M əncə şərtlərdə qüsur yoxdur, - dedi, - qüsuru şəxsən Özünüz də axtarıb tapsanız vo onu tezliklə islah etsəniz həm biz qazanarıq, həm də siz. - Bir anlıq sükutdan sonra Qüdrət iclasdakılara üz tutaraq əlavə etdi: - Yalnız bircə şeyi xatırlatmaq istəyirəm ki, qvardiyaçıla .✓ S > 136
