qədər kür olsa, gəlin yenə də onun könlünə toxunmamalıdır” deyə dü- şünəıək, öz anasım xatırladı və Kabanikanın acı sözlərini eşidəndə tez fikrim dəyişdi: “Yox, mənim anam belə deyil, o belə zalım deyil”. Kate- rinamn mehriban qəlbinə toxunan qaba ittihamlar yağmağa başlayanda, Tahir tamam əsəbiləşib daha Kabanikanı dinləmək istəmədi və bir an lığa gözlərini oradan çəkərək səhnəyə yaxın oturmuş tamaşaçıların üzündə gəzdirəndə, birinci yarus lojada bir qızla çiyin-çiyinə əyləşib boynunu irəliyə doğru uzatmış vo kirpiklərini bir dəfə de qırpmadan səhnəyə baxan Lətifəni gördü. Bu anda Tahirin fikri alt-üst oldu. Onınıla qabaq-qabağa gələndə necə salam verəcəyini, ilk dəfə ona nə deyəcəyini, ondan nə cavab ala biləcəyini fikirləşib, ürəyi bərk döyünə- döyünə pərdənin qurtarmasını gözlədi. Ancaq pərdə örtüləndə, hazır ladığı cavablardan heç birinin yadında qalmadığım görüb pərt oldu. Foyeyə çıxan adamlara toxuna-toxuna hamıdan əvvəl və cəld ad dımlarla Lətifənin oturduğu yerə yönəlmək istədi. Elə bil o, Tahirə rast gəlməmək üçün teatrı tərk edib hara isə gedəcəkdi. Qadınlar və qızlar bir-birinin ardına düzülərək, foyedə dövrə vurmağa başladıqla rı zaman, Tahir onların böyründən sivişib ikinci mərtəbəyə qalxdı. 13K C 2 V
Lətifənin yenə həmin qızla qol-qola tutuşaraq, bəriyə tərəf gəldiyini görəndə, addımlarını yavaşıtdı və əllərim yanına qısaraq, dodaqları bir-birindən azca aralanmış halda onunla qarşılaşdı. Həyəcandan titrə yən və tutulmuş kimi boğuq çıxan bir səslə dedi: - Xoş gördük, Lətifə! Onun səsini eşidən Lətifə, gözlərini qaldıranda Tahiri görüb bir an, yalnız bircə an duruxdu. Onunla məhz burada, Özü də rəfiqəsinin ya rımda rastlaşdığından narazı qalmış kimi tərəddüd göstərdi. Ancaq
