qədər mühafizəkarsınız? Son dərəcə mülayim bir səslə verilən bu sualm cavabım gecikdir məyən Fikrət də, danışığının ahəngini dəyişib, yalnız bir nəfərlə söhbet edirmiş kimi, yavaşcadan dilləndi: - Xeyr, men realistəm. Maddələri qəbul etmək ne qədər asandır- sa, sonrakı biabırçılığa dözmək bir o qədər çətindir, - Hər halda mən bilmək istərdim: siz nə üçün mühafizəkarsınız? - Xeyr, yanılırsınız, yoldaş İsmayılzadə, men əsil realistəm. - Unutmayın ki, realistlər arasında da mühafizəkarlar az deyil dir, - İsmayılzadə yenə gülə-gülə cavab verdisə do, Fikrət onun ifa- dəsindəki qətiyyəti duyaraq yerində oturdu, qızarmış halda gözlərini yerə dikdi v ə sürətlə xəyalından keçirdi: “M en xəbərdarlıq etdim. Gö rünən dağın dibi yaxındır”. İsmayılzadə yenə iclasdakılara göz gəzdirdi. Deyəsən yanş şərtlə ri trestin rəhbər işçiləri arasında az adamın ruh yüksəkliyinə səbəb olmuşdu. Fikrətin etirazları isə çoxusunun ürəyindəndi. Qüdrətə elə gəldi ki, Fikrətlə sərt rəftar etdiyi üçün onun tərəfdarları daha danış maq istəmirlər: “Bu maddələri, vəzifəco məndən aşağıda duran bir başqası meydana atsaydı, yəqin ki, onun tükünü didərdilər” deyə dü şünəndə, adamların əhvali ruhiyyesindeki z ə if nöqtələrin do gizlin qaldığına təəssüf edib, Fikrətin sözünü yarıda kəsdiyinə peşman oldu. Sonra yenə müşavirə iştirakçılarına üz tutdu: - Kim danışmaq istəyir, yoldaşlar? Fikrinizi söyləyin, bəlkə doğ rudan da bu şərtlər real deyildir? Usta Ramazanla yanaşı əyloşm iş bir nəfər ayağa qalxdı: - M əncə, - dedi, - Fikrət yoldaşın sözlorini qəribliyə salmaq lazım deyil. Bu maddələri utopiya adlandırmaq nə qədər yanhşdırsa da, real hesab etmək də o qədər qorxuludur. Ə w ə la ona görə ki, plan düzəl
