li müşavirələrin az çağırıl maşındadır. Mirzəyev Qüdrətin cəsarətini ədəbsizlik hesab edib, başını dik tuta raq, yuxandan aşağı onun üzünə baxa-baxa tutqunlaşmış səsilə bağırdı: - Kiminlə danışdığınızı ne üçün unudursunuz? - Xeyr, unutmuram, amma təəccüb edirəm ki, necə olur ki, sizin kimi adamlar belə mühüm bir ixtiranı lağa qoyub gülürlər? Monco belə hallarda bir qədər diqqətli və ciddi olmaq daha faydalıdır. Qüdrətin bu nəsihəti onu daha da özündən çıxardı: - N ə ixtiyarla və nəyə əsasən bu müşavirələri çağırırsınız? - Yuxarının göstərişinə əsasən! - deyə Qüdrət çox soyuqqanlı, lakin'qəti v ə inamlı bir soslo cavab verdi. - Mon şəxsən kamilləşmiş texnika olmadan neft istehsalının sürətini artırmağı təsəvvürümə gəti rə bilmirəm. Mirzəyev artıq quru bir rəsmiyyətə keçdi. - Müşavirəni bağlı elan edirəm! - dedi və nifrət dolu küt bir nə zərlə iclasdakılara baxaraq, elə bil hamım qorxutmaq üçün, gəldiyi kimi də, məğrur və geniş addımlarla kabinetdən çıxdı. Qüdrət narazı halda, ağır-ağır başını buladı. - Siz də şahid olun, yoldaşlar, - dedi, - özünüz görürsünüz ki, mü hafizəkar adamlardan danışmaqda mən nə qədər haqlıyam. Əgər Mirzəyev belə tələsik v e gözlənilmədən getməmiş olsaydı, Qüdrət onun gözlərinin içinə baxar, daha kəskin bir ifadə İşlədərdi: “Bizim geriliyimizə səbəb sənin kimi çinovniklərdir!” 214 < 2 V
Lakin Qüdrət adamların dalınca danışmağı sevmədiyindən, içində qırıla-qınla qalıb, heç bir söz demədi. Hamı onun üzündəki tutqun rəngi, x əfif bir torzdə səyriyən dodaq larını görür və qəzəblənirdi. M əsələnin nə yerdə olduğunu bilmək is təmədən Qüdrətin üstünə xoruzlanan Mirzeyevi buradakılardan heç birinin görən gözü yox idi. Onun bu qaba hərəkəti, İsmayılzadəni Mir-
