don yaz, kömək elə bizə!.. Qüdrət, qoca ustanı sakit etmək üçün yenə gülümsəyərək, olduqca sakit bir səslə xəbər aldı: - İşlər niyə dayanıb? Nəyin çatışmır? Ramazan qazıma borularının iki gündən bəri körpüdə tökülüb qal dığını söyləyərək, yenə hirsli-hirsli əl-qəlunu ölçdü: - Vallah, hər xırda-xuruşdan ötrü sənə başağrısı vermək istəmi rəm. Doğrusu, şikayətlə aram yoxdur. Bu gün lap canım boğazıma yığıldı. Qüdrət yanında ustaya yer göstərdi. - Buyur, əyləş!.. İşimizə aid olan heç bir şey mənim başımı ağrıt mır, usta. Bu saat Bədirli ilə danışaram. O, telefonun dəstəyini götürüb zəng elədi. Cavab almadığı üçün stolun üstündəki şirmayı düyməni basıb katibəsini çağırdı: - Bodirlini axtar, harada olsa, m ənə zəng eləsin! - deyə tapşırdı. Yuxusu gözündən tökülən uzunboy katibə, gözlərini ovuşdura- ovuşdura kabinetdən çıxdı. - Bütün işlərimizi korlayan intizamsızlıqdır, usta. Hər kəs öz işinə məsul olsa, planı yüz nədir, iki yüz faiz də doldurarıq. Təsəvvür edin ki, bəzən bir baltanın vaxtında buruğa göndərilməməsi üzündən iki gün işləm əyən briqadalar da var. Usta əlindəki şapkanı dizinin üstə qoyub oturdu və Qüdrətin sözü nə qüw ot verdi: - Bəs mən nə deyirəm? Trestin adını batıran elə-b elə şeylər deyil? Canım, gözüm, əgər işin öhdəsindən gələ bilmirsənsə, vicdanın olsun, gəl de ki, bacarmıram, yerimə bacaran adam qoyun. Əslinə baxsan, tənqid dəm əkdən də yorulmuşuq. Belələrinə söz kar eləmir. Söyül m əyə öyrəşməkdən də pis İş olar? Adamın üzündə gərək həya olsun, söz deyiləndə utansın, bilsin ki, bundan təkcə bir adama zərər dəymir, bu boyda məmləkətin işi axsayır. 85 O V
