MəRSİYƏLƏR ƏBDÜLHÜseyn axundzadə

Münacat (Ramazan ayı) 
Allah, Allah, nə gözəl aydı bu ay, 
Rusiyəh
2
bəndələrə paydı bu ay. 
Açılıb süfrə-e-ehsani-Xuda, 
Süfrəye-rəhmət və ğüfrane
3
-Xuda, 
Göz dikilib aləme-imkan Səmədə
4
Hamı mehmandı Xudaye-Əhədə. 
Açılıb eşqilə rəhmət qapısı, 
Xar olan bəndəyə izzət qapısı. 
Yatma ey aşiqi-şeyda
5
gecələr, 
Səni gözlər həqqe yekta
6
gecələr. 
Üzünü torpağa qoy nimə-şəb
7
, 
Sidqilə səslə ürəkdən “ya Rəbb!”. 
Yenə də Rəbb,düşüb eşqin başıma, 
Gecənin aləmi gəldim qapına. 
Qəlbimin qanı dolubdur gözümə, 
Bağlanıb çox qapı əl`an
8
üzümə. 
Sinəmə eşq oxunu sancmadılar, 
1
Avara 
2
Üzü qara 
3
Bağışlanma 
4
Allahən adı (yə`ni ehtiyacsız) 
5
Eşqə vurğun 
6
Yeganə Allah 
7
Gece yarısı 
8
Indi

---

7 
Vurdum hər bir qapını açmadılar. 
Günahım çox, keçib ömrüm yarıdan, 
Var ümidim yenə sən tək tanrıdan. 
Ömrümü gör nə təbah
1
eyləmişəm, 
Hər tərəfdən günaha amacam
2
, 
Kərəm və lütfüvə mən möhtacam. 
Qalmışam tək,necə bidadrəsəm
3
, 
Tabeye nəfs və əsire-həvəsəm. 
Mənə rəhm eylə sən ey həyyi-qədim
4
, 
Əməlim yox görürsən boşdur əlim. 
Meye ğəflət
5
məni məğrur eləyib,
Gör necə gözlərimi kor eləyib. 
Çatdı ömrüm başa, ğərqe-günaham 
Əlim əldən üzülüb rusiyaham 
O qaçan bəndəyəm ey ruzi verən, 
Daimən öz-özünə zülm eliyən. 
Gərək eşqündə Xudaya, almışam, 
Yenə gəldim gecə vəqti barışam. 
Mən nə qədər elədim cürm və xəta
6
, 
Ondan artıq elədin lütf və əta. 
Atəşe-şərmidə
7
yandım gəldim, 
Özüm axırda utandım gəldim. 
Aləmin əfvivə səlahiyyəti var, 
Cahili əfv eləsən ləzzəti var. 
Bilirəm məndə ləyaqət yoxdur, 
Sənin amma kərəmin çox-çoxdur. 
1
Puç
2
Hədəf 
3
Köməksizəm 
4
Həmişə var olan 
5
Qəflət şərabı
6
Günah və səhv 
7
Xəcalət alovunda 

---

8 
Mən Hüseyn eşqinə del-bağlamışam, 
Hər zaman adı gəlib, ağlamışam. 
Etmişəm aləmə bu rütbədə naz, 
Ona xatir adımı dəftərə yaz.