Microsoft Word choliqushi ziyouz com doc
|
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
18 ganda ich-ichimda g‘azabga kelar, “ko‘zga yaqinroq birontasi uchrasin, ko‘ramiz”, deb o‘ylardim. Chorbog‘imizda Narimonga teng keladigan hech kim yo‘q edi. Latta Najmiyani esa, ta- biiy, odam soniga qo‘shib bo‘lmaydi. Xolalarim sochlari, boshlari oqargan qari xotinlar. Goh uning, goh buning oyoqlarini tushashdan boshqa gaplari yo‘q. U holda, u holda... Men Narimonning chorboqqa mazaxo‘rak bo‘lib qolganining sababini seza boshlagan- day edim. U esi past bo‘lamni ko‘z ostiga olib qo‘ygan edi. Yo tegmoqchimikan? Unday deb o‘ylamayman. O‘ttizga yaqinlashib qolgan tul xotinning yigirma yoshlardagi yigitcha- ga tegish harakatiga tushishi pastkashlikning borib turgani... Agar u bunday pastkashlik- dan qaytmasa, bema’ni xolalarimda tajribasiz bolalarini kalxatga oldirib qo‘ymaydigan ko‘z topilarmikan? U holda, u holda? U holdasi bormi? Baxtiyor tul, o‘z hashamati, fantaziyasi oldida tiz cho‘kadigan bironta sho‘ring qurg‘urni topguncha mening bo‘lam bilan ko‘nglini chog‘ qilyapti. Komronni esi past dedim-a, yo‘q, qizishganimdan aytdim... Yo‘qsa, u nima qilayotga- nini yaxshi biladigan sariq chayon. Narimon bilan gaplashganda o‘zini pinhon tutishga ti- rishadi, lekin mendan qochib qutula olarmikan? Bolalar bilan yoqalashib yo ipdan sakrab o‘ynab turgan, yoxud yerga yotib olib, qarta foli ochayotgan kezlarimda ham ko‘zlarim faqat ularda bo‘ladi... Bo‘lam qaerda bo‘lsa ham, o‘sha xotinning pinjiga kirib oladi. Goho hech narsadan be- xabardek yonlaridan o‘tib ketaman. Ana shunday kezlarda ovozlarini pasaytirishadi yo gapni boshqa yoqqa burib yuborishadi... “Nima qilishsa qilishavermaydimi, senga nima?” deyarsizlar. Menga nimami? Komron dushmanim bo‘lganda ham, har holda, bo‘lam... Qandayligi noma’lum bo‘lgan bir xotin uni buzar ekan-u, men qarab o‘tiramanmi?.. Nima to‘g‘risida gapirayotgan edim?.. Ha, avgustning oydin kechalaridan biri... Mehmonlar chorbog‘ oldidagi ayvonda o‘rinsiz yoqilgan katta lampaning yorug‘ida han- gomalashib o‘tirishgan edi. Narimonning musiqa notalari singari o‘lchovli, ohangdor qahqahalari asabimga tekka- ni uchun boqqa chiqib bir burchakda, qorong‘i daraxtlar tagida xayol surib o‘tirgan edim. Azamat shoxlaridan bir qismi qo‘shni boqqa osilib tushgan bitta qari chinor bor. Be- choraning yeyishga yaraguli mevasi bo‘lmaganiga qaramay, salobati uchun yaxshi ko‘rardim. Ustida, xuddi supada yurganday, hech qo‘rqmasdan yuriladigan yo‘g‘on, so- yabon shoxlariga chiqib aylanar, yoxud o‘tirardim. O‘sha kecha ham shunday qildim, anchagina baland shoxiga chiqib o‘tirdim. Bir ozdan so‘ng qulog‘imga yengil oyoq tovushi, orqasidan esa bo‘g‘iq qahqaha eshitil- di. Darhol ko‘zlarimni ochib, quloqlarimni ding qilib turdim... Nima desam bo‘ladi. Bo‘lam baxtiyor tul bilan men tomon kelardi... Qarmog‘iga baliq yaqinlashganini ko‘rgan baliqchi singari, boshdan-oyoq diqqatga ay- landim. O‘tirgan yerimda shovqin solib yubormasaydim, deb o‘takam yorilardi. Behuda qo‘rquv! Ular o‘zlaridan shu qadar ketishgan ediki, o‘tirgan yerimda bong ursam ham eshitish- mas edi. Narimon oldinda, bo‘lam esa arab malayday to‘rt-besh qadam orqada kelardi. Devor orasidan o‘tib, nari ketishga madorlari yetmagani uchun men chiqib olgan daraxt tagiga kelib to‘xtashdi: “Keling, jujuqlarim! Keling, qo‘zilarim!.. Sizlarni menga olloh na- sib qildi. Bir ozdan so‘ng ko‘rishamiz... Bu go‘zal oydin kechada sizlardan unutilmas bir xotira qoldirish uchun qo‘limizdan kelganicha g‘ayrat qilamiz!” Xuddi shu choq bir chigirtka chirillay boshlamaydimi? Dod deyman! Bo‘lamning bax- tiyor tulga aytayotgan gaplarini eshitolmay qoldim... Qo‘limdan kelsa: “Hoy, notavon, ni- Choliqushi (roman). Rashod Nuri Guntekin Yüklə Dostları ilə paylaş:
|