Maktabgacha
yoshdagi
bolalarni
oilada,
mehnatsevarlik
va
tashkilotchilik ruhida tarbiyalash mazmuni. Maktabga tayyorlov
yoshida
bolalarga madaniy sifatlar singdiriladi. Mehnatsevarlik, hamkorlikda ish bajarish
hislatlari uyg‘ona boradi. Bunday sifatlarning rivojlanishi o‘z xulqi va his-
xayajonini boshqarishiga, mehnat qilishini qat’iy xohlash va o‘rganishga
yordam
beradi. Tashkilotchilik tashqi ko‘rinishda shaxsning sifati kabi yig‘inchoqlik,
aniqlik, tartiblilik ko‘rinishida namo
yon bo‘ladi.Bu sifatlarning ichki ko‘rinishi
tirishqoqlik, o‘z harakatlarini rejalashtirishni o‘rganish, o‘z-o‘zini nazorat qilishni
amalga oshirishi bilan belgilanadi. Bola hayotining yettinchi yilida
tashkilotchilikning ichki va tashqi ko‘rinishi kattalar ko‘rsatmasini aniq bajarishda,
mehnatni qat’iy tartib bilan va aniq muddatida bajarishda, shuningdek, o‘z ishini
to‘g‘ri baholay olishi va kamchiliklarini to‘g‘rilashga intilishida namo
yon bo‘ladi.
Tashkilotchilik xulqini tarbiyalash faoliyati davomida amalga oshadi. Kattalar
talabi bola xulqini yo‘lga soladi, tashkillashtirishga, tartibga o‘rgatadi.
Doimiy talablar bolani harakat tartibiga, turli xil harakatlarni almashinuviga
o‘rgatadi. 3
yoshli bolakay yuvingandan so‘ng nonushta qiladi, so‘ng o‘ynaydi,
o‘yindan so‘ng sayrga chiqadi. Tabiiyki, maktabga tayyorlov
yoshidagilarga
o‘ziga yarasha talab qo‘yiladi. Kattalarning aniq talabini bola tomonidan bajarilishi
katta tarbiyaviy ahamiyatga ega,chunki u biron narsani o‘z vaqtida va majburiy
bajarish zarurligi bilan chambarchas bog‘liq. Maktabga tayyorlov
yoshi oxirida
bola o‘ziga
yoki jamoaga baravar qo‘yilgan kattalar talabini bajaruvchi bo‘libgina
qolmay, balki o‘ziga va boshqa bolalarga nisbatan talablar qo‘ya boshlaydi.
Bu talablar o‘ziga baho berishda va bolalar qilmishiga baho berishida yanada aniq
ko‘rinadi. Bizning jamiyatimizda insonlar faoliyati jamoa hamkorligiga asoslangan
va u bolalikdan boshlanadi (oilada, bolalar maktabgacha ta’lim tashkilotidagi
120
tengdoshlar jamoasida, maktabda, va hokazo) shuning uchun maktabgacha
yoshdagi bolalarga jamoada yashashni o‘rgatish, birga o‘yin o‘ynash, mehnat
qilish, berilgan topshiriqqa javobgarlik bilan qarashni tarbiyalash zarur.
Birgalikdagi faoliyat kelishilgan harakatlarni talab qiladi, umumiy his-hayajon va
kuyunchakliklarni chaqiradi va shu bilan tashkilotchilik xulqini shakllantiradi.
Mehnat qilishni xohlash va o‘rganish birinchi mustaqil o‘zi bajaradigan
harakatlaridan boshlanadi. Har bir bola hammaga ma’lum «MEN O‘ZIM» degan
so‘zlarn ishlatadi, ularda o‘zi mustaqil nimadir bajarishga birinchi talab aks etgan.
Bolani mustaqillikka intilishini har tomonlama rag‘batlantirish kerak. O
yoq
kiyimini bolalar qo‘liga bo‘ysunmasa ham mayli, bola uni o‘zi kiysin.
Shunday hol bo‘ladiki, bir vaqtda bolalarda emas, balki ularning ota-onasida
bolaning biron ishni tamomlashini kutishga sabrlari chidamaydi. O‘g‘li
yoki
qizining xohishiga qarshi ular bolaga
yordam berishga yoki ular uchun o‘zlari
bajarishga shoshiladilar. Natijada ularning mustaqil harakatga birinchi intilishlari
so‘nadi. Kelgusida mehnatga intilish odatisiz bolaga qanday bo‘lishi haqida ular
o‘ylamaydilar. Vaholanki, aynan kichik bolaning mustaqilligida ilk mehnatsevarlik
tug‘iladi.Ma’lumki, bolaning mustaqillikka intilishi, o‘z yo‘lida ko‘pgina
qiyinchiliklarga uchraydi, qaysiki bu sifatlarni rivojlantirishni qiyinlashtiradi.
Qiyinchiliklarni
engish
bolada
qat’iyat,
fe’l-atvorni
shakllantiradi.
Bir tomondan, agar bola mayda-chuydada mustaqil bo‘lmay, har narsada
boshqalarga ishonsa, hech qanday mehnat yo‘llanmasi haqida so‘z bo‘lishi
mumkin emas.U o‘qishni ham o‘zining ishi deb qabul qilmaydi, tashqaridan
yordam kutadi, uni mustaqil dars tayyorlashga o‘rgatish qiyin kechadi. Maktab
bo‘lsa birinchi kundan boshlab o‘zining talablarini qo‘yadi, avvalambor
mustaqillik talablarini. Mustaqillik maktabgacha
yoshdagilarning turli
bosqichlarda turlicha shaklda bo‘lib,turli talablari bilan aniqlanadi. Kichkina
maktabgacha
yoshdagilar endigina birlamchi o‘z-o‘ziga xizmatga o‘rganadi.3-4
yoshli bola stol atrofida tinch o‘tirishni, salfetkadan to‘g‘ri foydalanishni o‘rgansa
yaxshi-ya. Masala birlamchi o‘z-o‘ziga xizmat ota-ona mehnatini engillashtirishda
emas. Muhimi, bola tartibga o‘rganadi. Mana, u mustaqil kiyimini, o
yoq kiyimini
yechadi, joyiga qo‘yadi, siz endi o‘yinchoqlari va kitoblarini joyiga qo‘yishni unga
kamroq eslatasiz. U endi o‘zi tartibsizlikni sezadi, kecha qoldirgan o‘yinchoqni
yashiqqa soladi, siz tushirib qoldirgan narsani ko‘taradi. Kichik maktabgacha
yoshdagi bola to‘g‘ri tarbiyalanganda, biron narsani o‘zi bajarishga xohish paydo
bo‘ladi.U likopchalarni stolga qo‘yadi, uyni tozalashga, kir yuvishga
yordam
beradi. Bu oson ishlar, bola o‘ynab bajarsada, undan jismoniy va aqliy kuch talab
qiladi.Ma’lumki, kichik maktabgacha
yoshdagilarda natija emas, «bajarish»ga
qiziqish ustun keladi.Mehnatga intilishni kichkintoy kattalar harakatiga qiziqish
121
natijasida hosil qiladi. 3-4
yoshda bola ko‘pincha xali o‘zining ishini baholay
olmaydi, uning natijalarini sezmaydi. Shuning uchun bolaga uning arzimasayam
o‘z kuchi bilan erishgan natijasini ko‘rsatish muhimdir. Kichkintoy bola faqatgina
yaxshi so‘zga emas, shuningdek, kattalar tarafidan
yordamga ham munga o‘zi
bajarolmagan narsada
yordam berishi kerak. Katta maktabgacha yoshdagilar
mustaqilligi o‘z-o‘ziga xizmat davomida ko‘payadi. 6
yoshli bola mustaqil
yuvinish, artinish, tish tozalash, kiyinish va yechinish, kiyimlarni tartib bilan
taxlashni bilishi shart. Katta maktabgacha
yoshdagilar kiyimini toza tutish,
tartibsizlikni sezish va yo‘qotish, tugmalarini tikish, kiyim va o
yoq kiyimini
tozalashni o‘rganishlari zarur. Ovqatlanish vaqtida fikri chalg‘imasligi juda
muhim. Bo‘lajak maktab o‘quvchisida oiladagi doimiy majburiyati bo‘lishi
yaxshi(masalan, pochta qutisidan gazeta olib kelishi, non sotib olishi, baliqlarni
ovqatlantirish, va hokazo). Bola hech qachon qanday yumushni bajarishni bilishi
va
yodda saqlashi kerak. Mayli, majburiyat ko‘p bo‘lmasin, muhimi bola ularni
zo‘rlov bilan emas, xohish bilan bajarsin.Ota-onaning har bir topshirig‘ini bola o‘z
vaqtida, ishti
yoq bilan, tartibli ajarishga erishishi darkor. Katta maktabgacha
yoshdagilar uzoq muddat qo‘llaridan kelgan ishlarni mustaqil bajarishlari mumkin,
bunda nafaqat o‘z-o‘ziga xizmat, balki o‘simliklarga qarash, jonivorlarni boqish,
uy tozalash ishlari, balki bundan ham murakkablarini bajarishga la
yoqatlidirlar. 6
yoshli bola kichkintoylarga rasm chizishga, oson o‘yinchoqlar yasash: qog‘ozdan
qayiqcha, pirpirak tayyorlab berishi, buvisiga kompot uchun qurigan mevalarni
saralashga, yo‘qolgan oynani topib berishga
yordam berishi mumkin. Oson
mehnat topshirig‘ini ajratib berish bolani uni faol bajarishga undaydi, va u kerakli
materiallar tanlab, o‘zining harakatlarini rejalashtirishni boshlaydi. Bu endi
tashkilotchilik xulqini belgilari borligini bildiradi. Sekin-asta maktabgacha
yoshdagi bola ish bosqichlarini farqlay boshlaydi. Bola mustaqilligi shakllanishida
o‘z-o‘zini nazorat qilish rivoji o‘ta muhim. Bu sifat fikrlashni erishilgan natija
bilan solishtirish imkoniyatini beradi. Bola kattalar boshchiligida o‘z harakatini
faqatgina bitirgandan so‘ng emas, balki ish bajarish chog‘ida ham baholashni
o‘rganadi.Maktabgacha
yoshdagilarning ish bajarishi qo‘yilgan maqsad asosida
bo‘lishida kattalardan bolalar faoliyatig e’tibor va qo‘shimcha ko‘tarinkiliklar
(rag‘batlar, nazorat va x.z.o) ni talab etadi. Ko‘pincha bolaga mehnat topshirig‘ini
bajarishning o‘zi emas, balki kattalarning uni bajarganligidagi yaxshi muomalasi
ko‘proq xursandchilik beradi. Kattalar bolalar mehnatiga jiddiy va kerakli ishga
qaragandek munosabatda bo‘lishi zarur, bu munosabat bolada mehnat qilishga
xohish, qat’iyatni ko‘rsatish, ishni oxiriga etkazish xohishini yaratadi.
Tashkilotchilik xulqi va mehnat ko‘nikmasi asosini tashkil etadigan mustaqillikka
maxsus sharoit yaratish, turli mashqlar
yordamida erishish mumkin va bu yerda
122
tezkor muvaffaqiyatga umid qilmaslik kerak. Maktab o‘quvchisiga kerakli xislatlar
bolada aynan mehnatda paydo bo‘ladi. Bunda bola nafaqat oson va o‘ziga qiziqarli
ishlarni bajaradi, balki kuch va vaqt talab qiladigan ishlarni bajaradi, o‘z ishini
tartibini o‘ylab ko‘radi. U boshlagan ishni oxirigacha va muddatida bajarishga
o‘rganadi. O‘z harakatining foydali ekanini his qiladi, mehnatga kuch sarflashdan
xursandlik sezadi. Agar maktabgacha
yoshdagi bola, uni har qanday majburiyat va
tashvishdan hal etadigan tarbiya olsa, unda beparvolik va egoizm rivojlanadi. Ota-
onalar maktabgacha
yoshdagi bolani keragidan ortiq himoya qilish va uy
yumushlaridan bolani doimiy ozod qilish – bolani maktabda ko‘pgina noxush
holatlarga tushishiga sabab bo‘lishini
yodda tutishlari darkor. Doimiy
majburiyatlarni mustaqil bajarish bolani jiddiy faoliyatga tayyorlaydi, maktabdagi
o‘qish va turmush tarzi bilan bog‘liq birinchi qiyinchiliklarni engib o‘tishga
yordam beradi. Ayrim holatlar bo‘ladiki, bola topshiriqlarni mustaqil bajaradi,
ammo hammasini pala-partish xohlamay bajaradi. Ota-ona doimo bolalarga
namuna bo‘lishi kerak. Har bir yumushni jonu-dili bilan sarishta va tezkor
bajarishi, boshlagan ishini o‘lda-jo‘lda qoldirmasligi, bir-biriga
yordam berishi
kerak. Bolaga turli topshiriqlar berib, siz unda topshirilgan ishni bajarishni o‘ziga
yarasha tajribasini orttirasiz, o‘zini tashkillashtirish, ko‘zlagan maqsadga intilish,
bilimlarini yaratasiz. Topshiriqlar bolaning doimiy majburiyatiga aylanganda
odatga aylanib qoladi, va ularni ortiqcha xohish bo‘lmaganda ham bajaradi. Barcha
asosiy hayotiy voqealarni aql bilan hisobga olgan qat’iy belgilangan kun tartibiga
rioya qilish tashkilotchilik xulqini tarbiyalashga
yordam beradi. Tartib inson
faoliyatini tashkillashtiradi, uni tartiblilikka o‘rgatadi. Maktabgacha
yoshdan
boshlab oiladagi o‘rnatilgan tartibni bajargan bolaga vaqtni his qilish paydo
bo‘ladi. Bolani vaqt bo‘yicha ozgina mo‘ljal olishga, vaqtdan tegishli harakatni
o‘zgartiruvchisi sifatida foydalanishga o‘rgatish – tashkilotchilik xulqi
tarbiyasining maqsadlaridan biridir. Tartibni bajarish aynan bolaga vaqt
bo‘lakchalarining uzunligini sezishga
yordam beradi. Bolalar vaqtdan yanada
unumli foydalanishga o‘rganadilar. Ular gigiyenik muolajalarni tezilk bilan
bajarish hisobiga o‘yin va mashg‘ulotlar vaqtini o‘zaytiradilar. Vaqt intervalini
farqlay borib, bolalar o‘z harakatlarini vaqt bo‘yicha hisoblashga o‘rganadilar va
belgilangan muddatda ulgurishga harakat qiladilar. Sekin-asta kattalarning,
«o‘yinchoqlarni yig‘ishtir, 5 daqiqadan keyin sayrga boramiz», «yarim soatdan
so‘ng dadang keladi-ovqatlanamiz» va x.z.o. Muomalalari tushunarli bo‘ladi,
bolalarda vaqt to‘g‘risida tushuncha paydo bo‘ladi(kecha, bugun, ovqatdan so‘ng,
kechqurun va boshqalar). Tartib turli faoliyat turlarining almashinuvini ko‘zda
tutadi, bu organizmni charchashdan saqlaydi, bolaning har tomonlama
rivojlanishiga imkoniyat yaratadi. Hamma ota-onalar bola kun davomida nima
123
qiladi, qanday o‘yinlarni yaxshi ko‘radi, o‘rtoqlaridan qaysi biri
yoniga keladi va
ular bilan qanday o‘ynaydi? – deb o‘ylab ko‘rarmikan. Bola hech qachon ishsiz
o‘tirmaydi, u doimo nima bilandir mashg‘uldir. Harakatsizlik, faol harakatdan
ko‘ra ko‘proq charchatadi. Ammo har doim ham bola foydali ish bilan
mashg‘ulmi? O‘yin- maktabgacha
yoshdagi bolaning faol harakati.O‘yinlar
birgalikdagi faoliyatda bola talabini qondiradi, o‘yindagi hayajonlar bolalarga
yaxshi xislatlar tajribasini yig‘ishga
yordam beradi. Maktabgacha yoshdagi bola
uchun o‘yin doimo bola tasavvuri va ongi ishlashi bilan bog‘liq bo‘lishi,unda
mustaqillik, tirishqoqlik,chidamlilik, tashkilotchilik xulqini tarbiyalashga
yordam
berishga intilish zarur. Bolalar qurilish materiallarini o‘ynashni juda yaxshi
ko‘radilar. Bu o‘yinlar ularga rejalashtirish qismlarini, rejalashtirish bilimini, o‘z
fikrini amalga oshirish, boshlagan ishni oxiriga etkazishga o‘rgatib, tashkilotchilik
xulqini tarbiyalashda hamkorlik qiladi. Bolalar qurilishni rasm bo‘yicha, chizma
bo‘yicha va o‘z fikrlari bo‘yicha tuzadilar. Katta maktabgacha
yoshdagilar ham
garchi ularning hayotida ko‘proq turli-tuman mashg‘ulotlar va imkoniga qarab
mehnat o‘rin olgan bo‘lsa ham, turli o‘yinlarni qiziqib o‘ynaydilar.
Katta maktabgacha
yoshdagilarga turli detallardan tashkil topgan «konstruktor»
qiziqarlidir. Detallarni yig‘ishni o‘rganib, fikrlashni, tirishqoqligini, chidamliligini
ko‘rsatib, bolalar namunadagidek qurilma tuzadilar. Bu fikrlash qobiliyatining
rivojlanishiga
yordam beradi. Ota-ona kichkintoy o‘yiniga ma’lum talablar
qo‘yishi kerak. Jumladan:
- bola kattalarga xalaqit bermay, mustaqil o‘yin bilan mashg‘ul bo‘lishni
bilishi kerak;
-mehmonga kelgan do‘stiga o‘yinchoq taklif etishi, kattalar dam ola
yotganda
yoki yosh bola uxlayotganda tinchgina o‘ynashi, o‘ynab bo‘lgach, o‘yinchoqni
joyiga qo‘yish;
-katta maktabgacha
yoshdagilardan o‘zining o‘yinchoqlarini toza va tartibli
saqlashni talab qilishga haqlidirlar. Agar o‘yinchoq sinib qolsa, uni bola bilan
darhol tuzatish kerak.
Bola singan va butun, toza va iflos, o‘yinchoqlarni bitta qutiga joylashishiga
yo‘l qo‘ymaslik kerak. Agar ota-ona talabi doimiy bo‘lsa, oila bu talabning
zarurligini tushunsa, kichkintoy kattalar talabiga muvofiq harakat qiladi.
Tartibga, tejamkorlikka o‘rgatilgan oilalarda o‘yinchoqlar uzoq saqlanadi. Maktab
o‘quvchisi o‘zining o‘yinchoqlarini kichik ukalariga
yoki do‘stlariga bergani
yaxshi. Bolalarga yangidan-yangi o‘yinchoqlarni sotib olib berishga intilish kerak
emas.
Qizchada 10 dan ortiq qo‘g‘irchoq bor, u ularni o‘ynamaydi, balki yana bir
«o‘quvchi qiz» qo‘g‘irchog‘ini so‘raydi. Onasi unga o‘sha qo‘g‘irchoqni olib
124
beradi. Boshqa oilada bir dona qo‘g‘irchoq «vrach», «qizi», «o‘qituvchi» bo‘ladi,
buvisi nevara bilan qo‘g‘irchog‘iga yangi ko‘ylaklar tikadilar. Ota-onalar bolalar
ishtirokida o‘yinchoqlarni o‘zlari yasashlari mumkin, bolalar ularni yaxshi
ko‘radilar va ularni do‘kondan olingan o‘ymnchoqdan kam bo‘lmagan xohish bilan
o‘ynaydilar. Avval aytilganidek, qo‘lda yasalgan o‘yinchoqlar katta pedagogik
ahamiyatga ega. Bolalar ularni o‘z o‘yinlarida ishlatadilar
yoki do‘stlariga va
yaqinlariga tug‘ilgan kunda, 8-martda sovg‘a qiladilar.
Ota-onalar bola o‘rtoqlari davrasida o‘zini qanday tuta
yotganiga, o‘yin
qoidalariga rioya qila
yotganligiga e’tibor berishlari kerak. Bolalar o‘yin qoidasi
qonunligini, unga rioya qilinishi kerakligini bilishlari kerak. Bolalar o‘yinlarda
bajarishni o‘rganishlari kerak bo‘lgan qoidalar tartibi:
- do‘stlari bilan o‘ynaganda ular ham yutishni xohlashlarini
yodda tut.
- o‘yin-qarashlarda o‘zingga teng kuchli sheriklarni tanlab ol.
- o‘ynadingmi-ko‘nglingni cho‘ktirma, keyingi safar yutishga harakat qil.
- yutdingmi, mag‘rurlanma, do‘stingni ham shunday o‘ynashga o‘rgat.
O‘yin
qoidalari
tashkilotchilikni
tarbiyalaydi.
Kimki
qoidalarni
bajarmasa,o‘rtoqlarining noroziligiga sabab bo‘ladi va o‘yindan chetlatilishi
mumkin. Bolalar qoidani bilib olganlaridan keyin va ularni aniq bajarganlarida,
o‘yin yanada qiziqarli bo‘ladi. O‘yinlarda bolalar tezlikka, chaqqonlikka,
merganlikka musobaqalashadilar va yuqori natijaga erishishga harakat qiladilar.
Ko‘pincha 6-7
yoshli bolalar hovlida o‘yin tashkilotchilari bo‘ladilar, rollarni, kim
boshlashni belgilaydilar, qoidalarga amal qilinishini kuzatadilar. O‘yinning har bir
ishtirokchisi o‘yin qoidalarini bajaribgina qolmay, nafaqat o‘yin ishtirokchisigina
bo‘lmay, balki vaqti-vaqti bilan o‘ziga boshlovchilik rolini ham olishi kerak. Ota-
onalar bolalar o‘yinini kuzatib turishlari, bolalar o‘zaro kelisholmay qolsalar,
kelishmovchiliklarni silliqqina bartaraf etishlari, o‘yin ishtirokchilarning o‘zaro
xayrixohliklarini rag‘batlantirishlari kerak. Bolaning xulqi faoliyat davomida
shakllanadi: u o‘ynaydi, rasm chizadi, qirqadi, yasaydi, mehnat qiladi. Bolaning
chiza
yotgan rasmni tugatmasligi, kubiklardan qurilmasi yoki qo‘g‘irchoq ko‘ylagi,
chiza
yotgan mashinasi, askarlar uchun qurayotgan qal’asi tamomlanmaganligi,
qo‘yilgan maqsadga erishmaganligi kattalar uchun ahamiyatsiz bo‘lishi mumkin
emas. Muhimi, bola behuda vaqt o‘tkazishga o‘rganmasligi. Bunday bola maktab
o‘quvchisi bo‘lganda, o‘zini ishga kirishishga, mustaqil bajarishga majburlashi
qiyin kechadi. Bolalar majburiyatlardan ozod etilgan, mehnatga chaqirilmagan,
dars qilishni va o‘ynashni bilmaydiganlar oiladagiga nisbatan, ota-onalar bolalar
tarbiyasi masalalari ustida jiddiy o‘ylanadigan, oila hayotini to‘g‘ri
tashkillashtiradigan, bolalar o‘yinlari va mashg‘ulotlarini kengayishiga
yordam
beradigan oilalarda bolalardagi tashkilotchilik xulqi anchagina yuqoridir.
125
Menatsevarlikning boshlanishi va tashkilotchilik xulqining tarbiyalashdagi
muvaffaqiyatli natijalar ma’lum miqdorda oila va jamiyat a’zolarining barchasini
kelishilgan harakatlari va bir xil talablari bilan belgilanadi.
Dostları ilə paylaş: |