yanaşmalar formalaşmışdır. Onlardan hər biri bu proseslərin mahiyyətinə müxtəlif
1) Qlobal iqtisadi artım dövrü
. Bu yanaşmaya əsasən, qloballaşma iqtisadi
inkişafın intensivləşməsi, çiçəklənmənin yeni səviyyəsidir (R.Darendorf, F.Nuşeler,
O.Lafonten, B.Geyts, B.Klinton). Qloballaşma bəşəriyyətin əvvəllər həll edilməz kimi
görünən problemlərini (beynəlxalq münaqişələr, inkişaf etməkdə olan ölkələrin
problemləri, yoxsulluq) aradan qaldırmağa imkan verir. Bu yanaşmada qloballaşma
prosesləri həddindən artıq nikbin və birtərəfli qiymətləndirilir.
2) Qlobal multimədəni cəmiyyət dövrü. Digər yanaşmada qloballaşma
mədəniyyətlərarası və geosiyasi münasibətlərin xüsusi keyfiyyəti kimi səjiyyələndirilir.
Qloballaşma əsrlərlə qurulan mədəni sərhədləri silir, identikliyi dağıdır. Qloballaşma
prosesində iqtisadi inkişaf geosiyasi mənzərəni dəyişdirir ki, bu da çoxlu sayda yeni
münaqişələrə səbəb olur. Onlardan ən əsası qərb və qeyri-qərb sivilizasiyaları arasındakı
sərhəddə yerləşir. Bu yanaşmada ehtiyatların qıtlığı şəraitində onların bölgüsü
problemlərinə xüsusi əhəmiyyət verilir.
3) Qloballaş
ma sosiumun sistemli transformasiyası kimi
Bu yanaşma baxımdan qloballaşma milli-mədəni inteqrasiya prinsiplərinə
söykənən ənənəvi siyasi qaydaların dağılması deməkdir. Bu yanaşmanın
nümayəndələrini ənənəvi siyasi idarəetmə alətlərinin durmadan zəifləməsi və buradan
ə
mələ gələn hakimiyyət vakuumu narahat edir. Ənənəvi siyasi məkanın dağıldığı bir
şə
raitdə hakimiyyət transmilli korporasiyalar, beynəlxalq və qeyri-hökumət təşkilatları
kimi tamamilə yeni tarixi aktorların əlinə keçir. Qərb sivilizasiyasının əsas
nailiyyətlərindən olan «sosial dövlət», «rifah cəmiyyəti» yox olur.
4. Qloballaş
manı mə
də
niyyə
t və
ə
nə
nə
lə
rin dağ
ılması kimi
qiymətləndirilən IV
yanaşmada qloballaşma son dərəcədə neqativ işıqda səciyyələndirilir. Antiqlobalist
hərəkatı əsasən bu mənbədən qidalanır. Bu mövqe həmin qüvvələrə xas olan ekstremist
metodlar vasitəsilə əhaliyə çatdırılır.
Dostları ilə paylaş: