Microsoft Word ihyo ulimdan sung ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
39
Alloh taoloshshg «...Ular u joyda oltindai bo‘lgan bilakuzuklar va marvarid -marjonlar 
bilan bezanurlar...» oyati tafsirnda aytganlar: «Ularning boshlarida tojlari bor. Tojlarga 
qadalgan eng kichik injulardan taralayotgan vur mashriq va mag‘ribni yoritadi» 
(Termiziy rivoyati). 
Rasuli akram dedilar: «Jannat chodiri ichi g‘ovak bir durdir. Uning samodagi uzunligi 
oltmish mil bo‘lib, xar burchagida mo‘minning ahli ayoli bor. Boshqalar uni ko‘rolmaydi» 
(muttafaqun alayh). 
Ibn Abbos aytadi: «Jannat chodiri kengligi ikki farsah kedadigan ichi govak durga 
o‘xshaydi. Uning oltindan bo‘lgan to‘rtta eshigi bor» (Buxoriy rivoyati). 
Abu Said Xudriy deydi; «Baland ko‘tarilgan ko‘rpachalar (usti) dadirlar» 
(Vokea, 34) oyati xususida Payg‘ambar alayhissalom shunday dedilar: «Ikki 
ko‘rpachaning orasi osmon bilan yer qadardir» (Termiziy rivoyati). 
 
 
Jannat ahlining taomi 
Jannat ahlining taomi Qur’onda zikr qilingan. Qushlar, shirinliklar, asal, sut kabi turli-
tuman noz-ne’matlar shular jumlasidan bo‘lib, ularning hisobi yo‘q. Alloh taolo deydi: 
«...Qachon o‘sha (jannat) larning biror mevasidan bahramand bo‘lsalar: 
«Ilgari tatib ko‘rgan narsamiz-ku!» deyishadi. Zero, ularga (surati) bir-biriga 
o‘xshash me-valar beriladi...» (Baqara, 25-oyat). 
Jannat ahlining sharobi haqida Alloh taolo ko‘p eslatgan. Rasuli akramning mavlosi 
(qullikdan ozod qilingan kishi) Savbon hikoya qiladi: «Payg‘ambar alayhissaslom 
huzurlarida tikka turgan edim. Yahudiy olimlaridan biri Rasuli akramdan bir qancha 
narealarni so‘radi: 
— Sirotdan kim avval o‘tadi? 
— Muxojirlarning faqirlari! 
— Jannatga kirganlarga qanday tuhfalar qilinur? 
— Nahang jigarining ziyodasi (jigarning eng totgi qismi)  
— Undan so‘ng qanday taom bo‘lur? 
— Jannat atrofida o‘tlab yurgan ho‘kizlardan so‘yilur! 
— Ahli jannatning sharobi nima? 
— Ularning sharobi «Salsabil» deb nomlanmitsd buloqdan olinur! 
— To‘g‘ri aytding, dedi yaxudiy olimi (Rasuli akramning javoblariga tan berib)» 
(Muslim rivoyati). 
Zayd ibn Arqam deydi: «Yahudiylardan biri Payg‘ambar alayhissalom oldlariga kelib: 
— Ey Abu Qosim! Sen jannat ahliniig u yerda yeb-ichishlarini tasdiq etmaysanmi? 
deya so‘radi. Yaxudiy savol 6e-rishidan oldin do‘stlariga: «Agar Muhammad so‘zlarimni 
tasdiqlasa, uni maglub etaman deb so‘z bergan edi. Rasuli akram yaxudiyning savoliga 
shunday javob berdilar: 
— Ha, jonim izmida bo‘lgan Zotga qasamki, jannat ahli-nint xar biriga yeyish-ichish, 
jimo’ qilishda yuz kishining quvvati berilur! 
— Axir, ular yeb-ichsa, hojatlari nima bo‘ladi? 
— Ularning hojatlari terilaridan toshib chiquvchi terdir. Bu terdan xushbo‘y mushk 
taraladi. Jannat ahlining qorni juda ozg’in bo‘ladi» (Nasoiy rivoyati). 
Ibn Mas’ud roziyallohu anhu Payg’ambar alayhissalomning shunday deganlarini 
rivoyat qiladi: «Jannatdagi qush (parranda) larga boqib, ishtaxang ochiladi. Shunda ular 
qovurilgan holda oldingga tushadi» (Bazzor rivoyati). 
Huzayfa rivoyat qiladi: «Payg‘ambar alayhissalom aytdilar: 

---

Ihyou ulumid-din. O’limdan so’ng. Imom G’azzoliy