Microsoft Word navoiy favoidul kibar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
300
Ajal olurda jonimni erur hajring sharik, ammo
Agar ul rahm ham ko‘rguzsa, bo‘lmas rozi o‘rtog‘i. 
Yema boziki, lu’batboz erur gardun farsangg‘a,
Bu lu’batlarki, el ko‘nglin olur aning qovurchog‘i. 
Netay gardun shabistonida anjumni shafaq ichra,
Shafaqgun mayni suzmay ichkum o‘lsa reza kup yog‘i. 
Ko‘zum hajr o‘tidin bir sham’durkim, sarsari ohim,
Ani chayqarda tomib qatra-qatra turmayin, yog‘i. 
Qarib, ey mug‘bacha, zunnor ila bel bog‘ladim, may tut,
Nedinkim, bo‘ldi bu dayri fanodin azm etar chog‘i. 
Navoiy, hosil et himmat qanotikim, uchar qushqa,
Havo qilganda maqsadg‘a ne moni’ dasht bo‘rtog‘i. 
589 
Yubordi yor bazmidin manga bir pistai qandi,
Olib o‘ptumki, bor erdi labiyu og‘zi monandi. 
Meni bemor o‘lum holida qilmaymu havaskim, bor
Masihu Xizr aningdek jonfizo bazm orzumandi. 
Ko‘ngul ham anda, jon ham anda, aqlu hush ham anda,
Ne sud etgay bu hol ichra manga ahli xirad pandi. 
Visol iqboli topqanlar mayi ishrat bila hamdast,
Netay bo‘lmay firoq idboridin xunobi xursandi. 
Emas bazmi aro gulbarg, ham yuz pora ko‘nglumdin,
Chu ul yon evrulur tinmay, tushubtur necha parkandi. 
Jahon bog‘ida nargis zahri chashmidur manga ro‘zi,
Xush ulkim, qismatidur g‘uncha og‘zining shakarxandi. 
Tilarmenkim, pariyzode topib emdi ko‘ngul bersam,
Bilindi, kimsaga qilmas vafo chun kimsa farzandi. 
Qilur jon rishtasin sargashtai maqsud ila payvand,
Taalluq toridin har kimsakim, qat’ o‘ldi payvandi. 
Zuloli vasl ila ne sud agar el qonsa, jon topsa
Navoiy shu’lai hijron aro chun kuydi, o‘rtandn. 
590 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
301
Dudi ohimdinmu har sari shararlar butradi,
Yo‘qsa yel o‘tlug‘ ko‘ngullarni sochingda qo‘zg‘adi. 
Ishq dashtida ucha olmas yeridin hech qush,
Parlarin baskim, havoda o‘tlug‘ ohim churkadi. 
Har tikankim, ildi Majnun ko‘nglakidin porae, 
Hajr ko‘ksumga tugan qo‘ymoqqa ani chirmadi. 
Bog‘ aro xat ichra og‘zingdin qizarib, sarg‘arib,
G‘uncha zangori libosi birla boshin burkadi. 
Ko‘r jununimniki, bo‘ldi telba ko‘yung itlari,
Qaysi birkim, qovg‘ali uryon tanimni tishladi. 
Ishq naxlig‘a samar chun furqat ermish, ey rafiq,
Ey xush ulkim, ko‘nglin avvaldin birovga bermadi. 
Ey Navoiy, o‘zgalar maqbulu sen mardud uchun,
Yer alarni mahram aylab, seni mahrum istadi. 
591 
Bo‘lsa ko‘yung tufrog‘i za’f ichra jismim bistari, 
So‘zi jismimdin aning rangi erur xokistari. 
Uyladur za’fimki, odam qilmag‘ay erdi gumon,
Gar yo‘luqsa erdi Majnung‘a vujudum paykari. 
Dema ashkim jolasin g‘am shomi durri shabcharog‘
Kim, erur ayni malolatdin nuhusat axtari. 
Dasht aro el anglamas devonadurmen, yo‘qsa dev,
Uylakim, bilmon senikim — odamisen yo pariy. 
Orazing uzra erur xo‘y kasrati daryoyi lutf,
Nildin xoling latofat bahrining nilufari. 
Gulshani davrong‘a moyil bo‘lma, ziyrak qush esang
Kim, tikan tori qilur har toza gulbargi tari. 
Sabzai xatting xayoli birla savdo dashtidin, 
Gar Navoiy chiqsa, tong yo‘q, Xizr erur chun rahbari. 
592 
Gul emastur otashin, bulbullarin kuydurgali
Kim, libos etmish qizil ushshoqini o‘lturgali. 
Ko‘yiga insa maloyik pashsha yanglig‘, rashkdin

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar