Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
325
Kelmas bo‘lsa, de pinhoni.
Kim, ul dilbar qilmish va’da,
Bu tun bo‘lmoqqa mehmoni.
Chin deb kelsa,
ani emdi
Aylay ko‘ksumda zindoni.
Soqiy bizni g‘amdin qutqar,
Kelturgil rohi rayhoni.
Ul oysiz un cheksa Navoiy,
O‘tgay gardundin afg‘oni.
639
Falak yetkurmasa yonimg‘a ani,
Ne g‘am, chun chekmisham jonimg‘a ani.
Sabo ham loladin qonlig‘ kafan qil,
Chu yopting jismi uryonimg‘a ani.
Chu g‘unchang shavqi pinhondur ko‘ngulda,
Davo qil dardi pinhonimg‘a ani.
Pisand etmas chu jannat qasril ul hur,
Falak solg‘aymu vayronimg‘a ani.
Tushar bag‘rim bila ko‘ngluma
yuz rashk,
Qazo yetkursa har yonimg‘a ani.
Chu qilding naqdi dinim g‘orat, ey ishq,
Yeturgil nomusulmonimg‘a ani.
Ne sud, o‘lmoq labing yoquti serob,
Chu aylabsen susiz qonimg‘a ani.
Tarab vasl ahlig‘a mayl etti, ey ishq,
Yevutma baytul-ahzonimg‘a ani.
O‘lar holin Navoiy ayladi nazm,
Yozing albatta devonimg‘a ani.
640
Labing
chashmai hayvon, qading ruhi insoni,
Bu obu havo birla birining yo‘q imkoni.
Qading jilvasi boshlarg‘a yuz ming havo soldi,
Havodin agar jilva qilur sarvi bo‘stoni.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: