QOF HARFINING QIYoMATLARINING QIRONI «FAVOYID»DIN
309
Bu nukta so‘rdi fano dayri ichra piri tariq
Ki, betariqqa yetmas hidoyati tavfiq.
Tariqi joddai shar’ erur bu dayr ichra
Ki, anda kimki suluk etti — bo‘ldi ahli tariq.
Yana hidoyati tavfiq ulki, bergay haq,
Ko‘ngulga dag‘dag‘ai azmi kishvari tahqiq.
Yo‘l osru bo‘rtoq erur, tun qorong‘u, dasht uzun,
Ko‘p osru qat’i tariq ahliyu yo‘q anda rafiq.
Kishiga bo‘lmasa hodi, padid emas maqsad,
Hidoyat o‘lmay aning qat’in etmagil tasdiq.
Bu dasht qat’n ajab sa’b erur, tut, ey soqiy,
To‘la qadahkn, g‘amim bahri yanglig‘ o‘lsa amiq.
Kim uyla bahr ichiga shavq zavraqin sursam,
Ham o‘zlukum, ham o‘zum bo‘lg‘ay anda barcha g‘ariq.
Erur bu bahri xarobot ishq jomi mayi,
Tutarg‘a mug‘bachalar bo‘lsa dilpaziru shafiq.
Navoiyo, seni ul bahrning g‘ariqi degan
Magarki mast ko‘rub, buyla ayladi tahqiq.
310
Ey, jamoling sham’ig‘a jon birla ko‘nglum muhtariq,
Gah muxolif aylanib boshing‘a, gohi muttafiq.
Ikki parvonaki, bir sham’ ustiga aylansalar,
Gah muvofiq, gah muxolif, shak yo‘q o‘lmoq muhtariq.
Gar zakoti husn ulashmak istasang, ey ko‘rkaboy,
Bil yaqinkim, ushbu munglug‘dek topilmas mustahiq.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
159
Daf’a-daf’a dudi ohim hadsiz uchqun birla ko‘r,
G‘am tunidek bir-bir uzra charxu anjum muntabiq.
Chunki sensen ruhi poku men nachukkim tiyra xok,
Suhbatimdin topsa tab’ing tiyralik, sensen muhiq.
Har nekim kelsa qazodin, shokir o‘lmoq shart erur,
Sudi yo‘q juz g‘ussa, kimsa har necha bo‘lsa mudiq.
Chun Navoiy riqqat aylab, nazm etar sharhi firoq,
Furqat ahlig‘a tong ermas bo‘lsa ash’ori muriq.
311
Choqin o‘ti qila olmas g‘amim tunini yoruq,
Sahob yetkura olmas tugonlarimg‘a momuq.
Chu bordi xastamen onsiz, har oyinaki kishi
Ki, jondin o‘lsa yiroqroq, bo‘lur o‘lumga yovuq.
Yuzung nazzorasidin ko‘zki qoldi, yoptingkim,
Emas mutolaasiz rasm mushaf o‘lmoq ochuq.
Manga siyosati hajr ichra bir sharar basdur
Ki, mo‘r o‘rtagali ermas ehtiyoj tomuq.
Xayolidur mutazarrar ko‘ngulda ohimdin
Qi, yo‘q tahammuli xoh issig‘ o‘lsa, xoh sovuq.
Base yorug‘lug‘ umid o‘ldi uyla ravzanadin,
Tobonki dashti fano po‘yasidin o‘lsa yoruq.
Qul o‘ldi manglayida dog‘ ko‘p ko‘rub ehson,
Vafosi bazmida baskim Navoiy etti tobuq.
312
Ey aql, qilmag‘il ko‘p tavsanlig‘u harunluq
Kim, ishq bizga soldi ojizlig‘u zabunluq.
Men yo‘qki, charxi a’zam to bir quyosh mehrin,
Ishq ichra qilg‘ali fosh, o‘ldi anga nigunluq.
Kim hajr zulmatida itsa ne tongki qilg‘ay,
Aynul hayot vaslin ham Xizr rahnamunluq.
To ishq shiddatida tavshalmas odamizod,
Noodamiyliq andin ketmas yiroqu dunluq.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |