Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
66
Kitobida der chog‘ nishonin aning,
Bu yanglig‘
dedi dostonin aning
Ki, nasl ichra yo‘q erdi payvand anga,
Murod erdi olamda farzand anga.
Bu savdo solib jismig‘a pech-pech,
Gum o‘lmas edi ul tamannosi hech.
Magar bir kun ovdin olib ko‘ngli bahr,
Tarab birla aylab edi azmi shahr.
Ko‘rundi yo‘li uzra vayronae,
Yo‘murgan falak zulmi koshonae.
Toshi xastalar ko‘ngli yanglig‘ sinuq,
Ichi motamiylar ichidek buzuq.
Bu
vayrona ichra shahi baxtiyor,
Sabosayrini surdi beixtiyor.
Ko‘rarkim, qo‘yub haml bir homila,
Qarin qolmayin ruh anga jism ila
4
.
Yotib ollida tifli zoru zabun,
Chekib gah-gahe yig‘lag‘on yanglig‘ un.
Bo‘lub
shomi rihlat anoning kuni,
Kelib gohu gah yo‘q – o‘g‘ulning uni.
Uniga bukim yig‘lamog‘ni qotib,
Ano so‘gi5 oni magar yig‘lotib.
Solib chun alarg‘a nazar Faylaqus,
Degil tushti ko‘ngliga nori majus
6
.
Buyurdiki, mahramvash el yettilar,
O‘lukni hamul yerda dafn ettilar.
O‘zi tiflni oldi e’zoz ila,
Qilur erdi parvarda yuz noz ila.
Skandar atab, o‘g‘li
bildi ani,
O‘larda valiahd qildi ani.
Muarrix yana nav’ ham surdi so‘z
Ki, nisbatda Dorog‘a yetkurdi so‘z
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: