ْﻢُه َﻦﻳِﺬﱠﻟا ﻻِإ َﻚَﻌَﺒﱠﺗا َكاَﺮَﻧ ﺎَﻣَو ﺎَﻨَﻠْﺜِﻣ اًﺮَﺸَﺑ ﻻِإ َكاَﺮَﻧ ﺎَﻣ ِﻪِﻣْﻮَﻗ ْﻦِﻣ اوُﺮَﻔَآ َﻦﻳِﺬﱠﻟا ﻸَﻤْﻟا َلﺎَﻘَﻓ َﻦﻴِﺑِذﺎَآ ْﻢُﻜﱡﻨُﻈَﻧ ْﻞَﺑ ٍﻞْﻀَﻓ ْﻦِﻣ ﺎَﻨْﻴَﻠَﻋ ْﻢُﻜَﻟ ىَﺮَﻧ ﺎَﻣَو ِيْأﱠﺮﻟا َيِدﺎَﺑ ﺎَﻨُﻟِذاَرَأ ) ٢٧ ( «Bas, (Nuh) qavmi orasidagi kufrga ketgan zodagonlari dedilar: «Seni (biz) xuddi o‘zimizdek (oddiy) inson deb bilamiz va senga faqat bechorahol kishilargina (o‘ylamay) bir ko‘rishda ergashayotganini ko‘rayapmiz. Sizlarning bizdan ortiq joyingizni ko‘rmayapmiz. Balki, sizlarni yolg‘onchi deb gumon qilmoqdamiz».(Hud, 27.) Zodagonlar o‘zlarini kambag‘allar bilan birga teng bo‘lib Nuh (a.s.)ning da’vatlarini qabul etishga
ko‘nmadilar, bunga ulardagi manmanlik yo‘l bermadi. Buning ustiga ular, Nuh (a.s.)ning huzuriga kelgan va
imonni qabul etgan kambag‘allarni haydab yuborishni ham Nuh (a.s.)dan talab qildilar. Nuh (a.s.) esa ularga
javoban shunday dedilar:
ْﻢُﻬﱠﻧِإ اﻮُﻨَﻣﺁ َﻦﻳِﺬﱠﻟا ِدِرﺎَﻄِﺑ ﺎَﻧَأ ﺎَﻣَو ِﻪﱠﻠﻟا ﻰَﻠَﻋ ﻻِإ َيِﺮْﺟَأ ْنِإ ﻻﺎَﻣ ِﻪْﻴَﻠَﻋ ْﻢُﻜُﻟَﺄْﺳَأ ﻻ ِمْﻮَﻗ ﺎَﻳَو َنﻮُﻠَﻬْﺠَﺗ ﺎًﻣْﻮَﻗ ْﻢُآاَرَأ ﻲِّﻨِﻜَﻟَو ْﻢِﻬِّﺑَر ﻮُﻗﻼُﻣ ) ٢٩ ( «Men (sizlarning talabingiz bilan) imon keltirganlarni (huzurimdan) quvib chiqaruvchi emasman. Zero, ular Parvardigorlari bilan ro‘baro‘ bo‘luvchilardir. Lekin sizlarning johil qavm ekanligingizni ko‘rib turibman».(Hud, 29.) Alloh taolo Nuh (a.s.) qissalari orqali boylar va kiborlar bilan kambag‘al fuqarolar o‘rtasida biror tafovut
yo‘qligini, kiborlar uchun hech qanday imtiyoz ham berilmasligini bayon etishni iroda qildi. Allohning huzuridagi
huquq va vojibot-burchda hamma insonlar teng. Faqatgina taqvoli va ilmli insonlargagina dunyoda ham,
oxiratda ham fazl beriladi:
Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob)