ِﻦْﻴَﺗأَﺮْﻣا ُﻢِﻬِﻧوُد ْﻦِﻣ َﺪَﺟَوَو َنﻮُﻘْﺴَﻳ ِسﺎﱠﻨﻟا َﻦِﻣ ًﺔﱠﻣُأ ِﻪْﻴَﻠَﻋ َﺪَﺟَو َﻦَﻳْﺪَﻣ َءﺎَﻣ َدَرَو ﺎﱠﻤَﻟَو ٌﺮﻴِﺒَآ ٌﺦْﻴَﺷ ﺎَﻧﻮُﺑَأَو ُءﺎَﻋِّﺮﻟا َرِﺪْﺼُﻳ ﻰﱠﺘَﺣ ﻲِﻘْﺴَﻧ ﻻ ﺎَﺘَﻟﺎَﻗ ﺎَﻤُﻜُﺒْﻄَﺧ ﺎَﻣ َلﺎَﻗ ِناَدوُﺬَﺗ ) ٢٣ ( «Qachonki, Madyanning suvi (qudug‘i)ga yetib kelgach, u joyda bir to‘p odamlar (chorvalarini) sug‘orayotganlarini ko‘rdi va ulardan beriroqda ikki ayol (o‘z qo‘ylarini) qo‘riqlab turganlarini ko‘rib: «Sizlarga ne bo‘ldi?» - dedi. Ular: «Biz, to podachilar (mollarini) qaytarmaguncha, sug‘ora olmaymiz. Otamiz esa qari chol» - dedilar».(O’sha sura, 23.) Mufassirlarning aytishlaricha, quduqda suv oz bo‘lganligidan cho‘ponlar o‘z mollarini suvga qondirib olganlaridan
so‘ng, uning ustini og‘ir tosh qopqoq bilan yopib qo‘yardilar. Qizlar esa og‘ir toshni ko‘tarolmasdilar va quduq atrofidagi
qolgan-qutgan suv bilan qo‘ylarini sug‘orishga majbur bo‘lardilar. (Ibn Kasir. Qisasul-anbiyo. Qohira. 229-bet.) Buning ustiga bu qizlar Shu’ayb (a.s.)ning qizlari edi. Madyan aholisi ularga payg‘ambar etib yuborilgan
Shu’aybni mensimas edilar (bu haqda Shu’ayb payg‘ambar haqlaridagi faslda batafsil aytib o‘tilgan). Shuning
uchun ular Shu’aybning qo‘ylarini sug‘orishga ataylab to‘sqinlik qilardilar. ٌﺮﻴِﻘَﻓ ٍﺮْﻴَﺧ ْﻦِﻣ ﱠﻲَﻟِإ َﺖْﻟَﺰْﻧَأ ﺎَﻤِﻟ ﻲِّﻧِإ ِّبَر َلﺎَﻘَﻓ ِّﻞِّﻈﻟا ﻰَﻟِإ ﻰﱠﻟَﻮَﺗ ﱠﻢُﺛ ﺎَﻤُﻬَﻟ ﻰَﻘَﺴَﻓ ) ٢٤ ( «Shunda (Muso) ularga qo‘ylarini sug‘orib berdi. So‘ngra (bir chetga) soyaga borib o‘tirib dedi: «Ey, Robbim, men uchun nima yaxshilik (rizq) tushirsang, o‘shanga muhtojdirman».(O’sha sura, 24.) Muso (a.s.) Misrdan Madyanga kelar ekanlar, yo‘lda ko‘katlar va daraxt bargidan boshqa narsa tanovul
qilmagan edilar. Yo‘lda oyoq kiyimlari ham tushib qolgan edi. Hech bo‘lmasa bir dona xurmo bo‘lsa ham,
og‘izlariga solib, ochlik dardini o‘zlaridan quvishni istar edilar. Muso (a.s.)ning g‘ariblik va bechorahollik bilan daraxt soyasiga o‘zlarini olib, Allohga qilgan iltijolari
payg‘ambarning ziyrak qizlari e’tiboridan chetda qolmadi. Ular otalari huzuriga borganlarida, otalari qizlarining
quduq boshidan juda tez qaytganlaridan ajablanib, buning sababini so‘radi. Qizlar Musoning xabarini
aytganlaridan so‘ng, qizlardan biriga Musoni tez chaqirib kelishni tayinladi.
