www.ziyouz.com kutubxonasi
94
shoshilishimiz bu – birinchisi.
Ikkinchisi esa, namozlarni juda ham tez o’qimoqlik. U ham bir bid’atdir, noto’g’ridir.
Chunki:
«Shoshilish shaytondan», – deb buyurilgan. Ibodatda viqor sakinat bo’lishi lozim!
Namozlarda ta’dili arkon vojib, ba’zilarning nazdida farz deyilgan. Har bir ruku’ning
haqqini berish lozim, shoshilmaslik kerak! Namozni shoshiltirmaslik lozim, chunki namoz
juda ham chiroyli va ulug’ bir ibodat. Namozlarda shoshilishimiz, ruknlarni to’la ado
qilmasligimiz – xato.
Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallam bir kuni shoshilib namoz o’qigan kishini ko’rib
qoldilar. Uni yonlariga chaqirdilar:
«Sen namozingni qaytadan o’qi, chunki sen namoz o’qimading!» – dedilar.
Holbuki, o’qigan edi. Demak, qabul bo’lmadi. «Ajabo, kamchiligim bormikan?» – deb
yana o’qidi. Bu safar yana tez o’qidi.
«Sen yana namoz o’qimading!» – dedilar.
Bundan keyin yana shoshilib namoz o’qiganidan so’ng Payg’ambarimiz sallallohu alayhi
vasallam yonlariga chaqirib:
«Shoshilma, tik turganda, qiyomda, ruku’ga borganingda butun a’zolaring qaror
topgunicha tur! Turganingda, to a’zolaring dam olgunicha, rohat olgunicha tur! Har
ruknning haqqini ado et!» – deya tavsiya qildilar.
Demak, namozni shoshilib o’qishlik ham sunnatga xilof bo’lib, bid’at hisoblanadi.
Bundan tashqari, yana ko’p qusurlarimiz bor. Azon o’qiladi, masjidga kelinmaydi, uyida
o’qiladi. Holbuki, agar masjid uyiga qo’shni bo’lsa, o’qigan namozi namoz bo’lmaydi!
Azonni eshitganidan keyin inson unga ijobat qilishi kerak.
Abdulloh ibni Ummu Maktum raziyallohu anhu Payg’abarimiz sallallohu alayhi
vasallamdan so’radi:
«Yo Rasululloh, bilasizki, mening ikki ko’zim ko’r. Kimdir mening qo’limdan ushlab,
masjidga olib kelsa, bora olaman, kechalar juda ham qiyin bo’ladi. Yo’l yo’q, iz yo’q. Har
tarafda chuqurlik bor. Shuning uchun men namozni uyimda o’qisam bo’ladimi?»
«Mayli, uzring bor, mumkin» – dedilar Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallam.
Faqat biroz yurganida yana chaqirdilar.
«Sen azonni eshitasanmi?»
«Ha, eshitaman».
«Eshitsang, kelasan», – dedilar. Bir inson azonni eshitdimi, Alloh da’vat etmoqda uni,
bormasa, da’vatga ijobat qilmagan bo’ladi. Shunga o’xshash qusur-kamchiliklarimiz ham
bor. Alloh qusurlarimizni tuzatishni nasib aylasin.
Bizning bu ma’ruzalarimiz ham zikr. Sizning eshitganingiz ham zikr. Nima uchun? Ulumi
diniyaning muzokarasi ham zikr. Unda ham ko’p savoblar bor. Payg’ambarimiz sallallohu
alayhi vasallamning «Insonning ilmdan bir bo’lim o’rganishi, dunyo va dunyodagi
hamma narsadan xayrlidir», – degan mujdalari bor.